มันไม่ช่วยอะไรหรอกครับ เพราะละหมาดนั้น ในโองการได้บอกโดยตัวอยู่แล้วว่า แยกจากการ รำลึกในโองการนั้น ผมถึงบอกไงล่ะครับ คุณไม่มีคุณสมบัติในการทำความเข้าใจกุรอ่านเอง เพราะคุณไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับกุรอ่านจริงๆ โองการที่คุณอ้าง ไม่ได้ช่วยให้ การละหมาด ทำได้ตลอดเวลาอย่างที่คุณอ้างนะครับ แม้แต่โองการที่คุณยกมานั่น ก็แสดงให้เห็น
[29:45]เจ้าจงอ่านสิ่งที่ถูกวะฮีย์แก่เจ้าจากคัมภีร์ และจงดำรงการละหมาด (เพราะ) แท้จริงการละหมาดนั้นจะยับยั้งการทำลามก และความชั่ว และการรำลึกถึงอัลลอฮ์นั้นยิ่งใหญ่มาก และอัลลอฮ์ทรงรอบรู้สิ่งที่พวกเจ้ากระทำ
การละหมาดจะยับยั้งการทำลามก และความชั่ว
การยังยั้งการทำลามก และความชั่วนั้น เป็นคนละอย่างกับการทำละหมาดนะครับ แต่การยังยั้งจากความชั่ว เป็นผลจากการละหมาด
ที่คุณอ้างมาว่า
ผมได้บอกคุณไปแล้วอย่างไรครับ ว่า ซอลาต นั้น มันเป็นได้หลายความหมาย
มันเหมือนกับการรักษาศีลน่ะครับ ไม่โกหก ไม่ด่าทอ ไม่ฉ้อโกง เอื้อเฟื้อ ตักเตือนกันในสิ่งที่ดี กล่าวสรรเสริญ
จึงไม่เป็นจริง คุณเดาเอาเองนะครับ ปราศจากการอ้างอิงใด เพราะการละหมาดนั้น กุรอ่านบอกชัดเจนว่า ทำเป็นเวลา และมีเวลาต่างๆ ไม่ใช่ตลอดเวลาแบบที่คุณอ้าง เป็นคุณนั่นล่ะครับ ที่ทำนอกกุรอ่าน บิดเบือน กุรอ่าน และอาจจะถึงกับต่อเติมกุรอ่านด้วยซ้ำ
อ่านใหม่อีกครั้ง คุณจะบอกได้ไหมว่า อัลลอฮฺ บอกว่า ละหมาดนั้นเป็นเวลา และมีเวลาต่างๆ ทำไมคุณถึงแย้งกับอัลลอฮฺ ถ้าคุณศึกษากุรอ่านจริง?
ใช่ครับ ละหมาด จะส่งผลให้
[29:45] สามารถยังยั้งจากความชั่ว และนี่คือความหมายที่ชัดเจนของการละหมาด
(แท้จริง) แต่ถ้าละหมาดด้วยท่าทาง หรือเป็นเวลา จะสามารถช่วยยับยั้งจากความเชื่อได้ตลอดหรือ?
และเรื่องที่ผมบอกว่าการละหมาด เปรียบเสมือนการรักษาศีล ซึ่งเราจะต้องละหมาดอยู่ตลอดเวลา เพราะเราจะต้องมีความสามารถที่จะยับยั้งความชั่วได้ตลอดเวลา
ไม่ใช่เพียงแค่วันละ 5 เวลา ต่อครั้งละประมาณ 5 นาที
และที่ผมแปลว่ารักษาศีลนั้น ศีลมีทั้งสำหรับเรา และสำหรับรสูล
ศีลของเราก็คือ ไม่พูดโกหก พูดจาดี ทำดีต่อพี่น้อง ทำดีต่อญาติมิตร และอีกมากมาย เช่นใน
[107] ซึ่งค่อนข้างชัดเจน
และศีลของรสูลก็มีเช่นกัน ก็คือ การส่งสาร
ซึ่งเราก็ต้องรักษาศีลของเรา และรสูลก็ต้องรักษาศีลของรสูล
ลองดูครับ ไม่ขัดแย้งกับกุรอ่านเลย
ละหมาดนั้นเป็นสิ่งที่ดีครับ สามารถสอนเราได้หลายอย่าง ไม่ไช่เป็นการทำซึ่งด้วยท่าทางเพื่อการสักการะ[11:85] และโอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย ! พวกท่านจงให้ครบสมบูรณ์ไว้ ซึ่งการตวง และการชั่งโดยเที่ยงธรรม และอย่าให้บกพร่องแก่มนุษย์ ซึ่งสิ่งต่าง ๆ ของพวกเขา และอย่าก่อกวนในแผ่นดินโดยเป็นผู้บ่อนทำลาย[11:87] พวกเขากล่าวว่า โอ้ชุอัยบ์เอ๋ย ! การละหมาดของท่านสั่งสอนท่านว่า ให้พวกเราละทิ้งสิ่งที่บรรพบุรุษของเราเคารพบูชา หรือว่าให้เรากระทำต่อทรัพย์สินของเราตามที่เราต้องการกระนั้น หรือ?แท้จริงท่านนั้นเป็นผู้อดทนขันติ เป็นผู้มีสติปัญญา ใน [11:85] ได้พูดถึงเรื่อง การชั่งตวง...ความเที่ยงธรรม... ฯลฯ และใน [11:87] ก็ได้ถามว่า การละหมาด
[11:85] นั้นสอนอะไร
แต่การละหมาดด้วยท่าทางนั้น สอนเราเรื่องละทิ้งสิ่งที่บรรพบุรุษเคารพบูชา ไม่ได้
รวมทั้งการละหมาดยังสามารถช่วยให้เรายับยั้งจากความชั่วได้อีก อย่างที่กล่าวไปแล้วใน [29:45]
ซึ่งแน่นอนการละหมาดด้วยท่าทางไม่สามารถช่วยได้ บางคนละหมาดด้วยท่าทาง จิตใจก็ยังไปอยู่กับอย่างอีกอื่นด้วย
ไว้ค่อยมาต่อนะครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเท่าใหร่ครับ
