بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين و الصلاة والسلام على سيدنا محمد وعلي اله وصحبه أجمعين
การนำละหมาดไปรวมกระทำในช่วงเวลาแรก คือ ญะเมาะอฺตักดีม ( جمع التقديم ) และการนำละหมาดไปรวมทำในช่วงเวลาที่สอง คือ ญะเมาะอฺตะคีร ( جمع التأخير ) เช่น การเอาเวลาละหมาดอัสริมารวมทำในเวลาซุฮ์รินั้น เรียกว่า ญะเมาะอฺตักดีม ส่วนการเอาเวลาละหมาดซุฮ์ริมารวมทำในเวลาอัสริ เรียกว่า ญะเมาะอฺตะคีร และการเอาเวลาละหมาดอีชาอฺมารวมทำในเวลามัฆริบนั้น เขาเรียกว่า ญะเมาะอฺตักดีม ส่วนการเอาเวลาละหมาดมัฆริบมารวมทำในเวลาอีชาอฺนั้น เรียกว่า ญะเมาะอฺตะคีร
การรวมละหมาดถือว่าเป็นโมฆะ หากยังไม่ได้เดินทางหรือเดินทางถึงที่พักอาศัยแล้ว
สำหรับกรณีที่คุณแสวงหาถามในการละหมาดรูปแบบแรกนั้น เรียกว่า ญะเมาะอฺตักดีม ( جمع التقديم ) แต่นำมาทำโดยยังไม่ได้เดินทาง ถือว่าใช้ไม่ได้
ท่านอิมาม อันนะวะวีย์ กล่าวไว้ในหนังสือ มินฮาจ อัตตอลิบีน ว่า
ولو جمع تقديماَ فصار بين الصلاتين مقيماَ بطل الجمع
"หากเขาได้รวมละหมาดแบบตักดีม แล้วในช่วงระหว่างของสองละหมาด(ที่เขาทำการรวมนั้น) เขาได้เป็นผู้อาศัยแล้ว(คือถึงสถานที่เขาอาศัยอยู่หรือหมดสภาพจากการเป็นผู้เดินทางแล้ว) การรวมละหมาดจึงเป็นโมฆะ"
ดังนั้น การรวมละหมาดทั้งสองเวลาโดยที่เขาได้ถึงที่พำนักอาศัยแล้ว การรวมละหมาดย่อมเป็นโมฆะ
สำหรับกรณีที่คุณแสวงหา ถามในรูปแบบที่สองนั้น เรียกว่า ญะเมาะอฺตะคีร ( جمع التأخير ) โดยนำมากระทำในช่วงที่ถึงอยู่พำนักอาศัยแล้ว ถือว่าใช้ไม่ได้
ท่านอิมาม อันนะวะวีย์ กล่าวไว้ในหนังสือ มินฮาจ อัตตอลิบีน ว่า
أو تأخيرا فأقام بعد فراغهما لم يؤثر وقبله يجعل الأولى قضاءَ
"หรือ(เขาได้ทำการรวม)แบบตะคีร (เช่นเอาละหมาดมัฆริบมารวมทำในเวลาอีชาอฺ) แล้วเขาก็ถือที่พักอาศัยหลังจากได้กระทำรวมละหมาดทั้งสองเสร็จสิ้นแล้ว ย่อมไม่มีผลกระทบ(กับสิ่งดังกล่าวคือใช้ได้) และ(หากเขาได้ถึงที่พักอาศัย)ก่อนเสร็จสิ้นจากการทำละหมาดรวม ก็ให้เขาทำเวลาละหมาดแรก(คือมัฆริบ) ให้เป็นละหมาดชดใช้(กอฏอ)"
ที่เป็นเฉกเช่นดังกล่าวนั้น เพราะการรวมละหมาดต้องคงอยู่ในสภาพที่เดินทาง ดังนั้น หากหมดสภาพจากการเดินทางแล้ว ถือว่าการรวมละหมาดก็ต้องหมดไปด้วย ดู หนังสือ มุฆนีย์ อัลมั๊วะตาจญ์ ของท่าน อิมาม ค่อฏีบ อัชชัรบีนีย์ (อธิบายหนังสือ มุนฮาจญฺ อัตตอลิบีน ของอิมามอันนะวาวีย์) เล่ม 1 หน้า 503 - 504
والله أعلى وأعلم
