เป็นทัศนะที่อิมามนะวะวีย์เลือกหรือ
คำกล่าวของท่านอิมาม อัล-นะวะวีย์ ตรงนี้ คือ การยืนยันในการให้การบริสุทธ์ต่ออัลลอฮฺ ตะอาลา ว่า พระองค์ไม่มีสิ่งใดที่เหมือนมัคลูก ซึ่งหนึ่งในคำกล่าวของท่านในการปฏิเสธสถานที่ให้กับอัลลอฮฺ ตะอาลา นั้นคือ ในขณะที่ท่านได้ทำการอธิบาย حديث الجارية (คือ หะดีษที่ท่านนบี (ซ.ล.) ถามทดสอบทาสหญิงคนหนึ่ง) ท่านได้อธิบายในช่วงสุดท้ายว่า
وليس ذلك لأنه منحصر في السماء، كما أنه ليس منحصرا في جهة الكعبة، بل ذلك لأن السماء قبلة الداعين، كما أن الكعبة قبلة المصلين
"แท้จริงพระองค์นั้นมิได้ถูกจำกัดขอบเขตอยู่ในฟากฟ้า เสมือนกับที่พระองค์มิได้ถูกจำกัดขอบเขตให้อยู่ในกะอฺบะ แต่ทว่าท้องฟ้า คือ กิบละฮฺของผู้ที่ทำการขอดุอา และเช่นเดียวกันกับกะอฺบะฮฺ แท้จิงมันคือ กิบละฮฺ ของผู้ที่ทำการละหมาด"
ดู ตำรา شرح على صحيح مسلم โดย ท่านอิมาม อัน-นะวะวีย์ เล่มที่ 3 หน้าที่ 22
นี่คือ คำกล่าวของท่านอิมามนะวะวีย์ ที่บ่งชี้ว่าท่านนั้นให้ความบริสุทธ์กับอัลลอฮฺ ตะอาลา ว่า พระองค์นั้นทรงบริสุทธ์จากการมีสถานที่ และทรงบริสุทธ์จากการที่พระองค์ ต้องอาศัยอยู่ด้วยกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เป็นมัคลูก
และนี่ยังเป็นทัศนะของท่านอิมาม นะวะวีย์ ที่สอดคล้องกับทัศนะของบรรดาเศาะหาบะฮฺ และปราชญ์ผู้ได้รับทางนำท่านอื่นๆ
วัลลอฮุ ตะอาลาอะลา วะ อะลัม
.... ดูเพิ่มเติมด้านล่างครับhttp://www.sunnahstudents.com/forum/index.php?topic=3546.45[/size]
