ข้างบนนั้น ได้รวบรวมเกี่ยวกับการซิกรุลลอฮฺมาไว้ให้ในบางส่วน
ที่พอจะนำมาให้อ่านได้ค่ะ...
ซึ่งความจริงแล้ว...การซิกรุลลอฮฺนั้นเราทำได้ตลอดเวลา
ได้ในทุกห้วงลมหายใจ เนื่องจากไม่มีอะไรจะปิดกั้นเราจากอัลลอฮฺ
จากการระลึกถึงพระองค์ได้...
และการระลึกถึงพระองค์อยู่เสมอนั้น จะทำให้เราไม่กล้าทำความผิด
หากเมื่อพลั้งเผลอหรือทำความผิดไปเพราะความอ่อนแอของตัวเอง
เราก็จะรู้สึกกลัว พร้อมกับรีบทำการเตาบัรฺทันที...
การรำลึกถึงอัลลอฮฺอยู่ตลอดจึงส่งผลดีต่อเราอย่างยิ่งยวด...
ทำให้เราได้ผูกพันธ์อยู่กับอัลลอฮฺ...
ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์เราก็รำลึกถึงพระองค์
ไม่ว่าจะร้องไห้หรือยิ้มเราก็รำลึกถึงพระองค์...
ไม่ว่าจะมองอะไร เราก็หวนกลับไปยังพระองค์...
เมื่อได้รับการสรรเสริญ...เราก็หวนกลับไปยังเจ้าของ...
ซึ่งก็คืออัลลอฮฺ...
การฝึกให้ตัวเองได้รำลึกถึงอัลลอฮฺ จึงเป็นการฝึกตัวเอง
ให้ผูกพันธ์กับอัลลอฮฺ...
อินชาอัลลอฮฺ...หากอัลลอฮฺประสงค์ พระองค์จะเข้ามาใกล้เรา...
และคอยปลอบเราทุกครั้งเวลาเราเหนื่อยล้า...
ไม่มีใครจะปกป้องเราได้ตลอดเหมือนพระองค์...
ไม่มีใครจะดูแลเราไม่ให้คลาดสายตาได้เลยนอกจากอัลลอฮฺ...
ไม่มีใครจะรักเราได้มากกว่าพระองค์...
และไม่มีใครจะอยู่กับเราตลอดเวลาได้นอกจากพระองค์...
และหากเราจะรักอัลลอฮฺมากกว่าสิ่งใดนั้น ก็มิใช่เรื่องแปลกเลย
ก็ในเมื่อไม่มีใครหรือผู้ใดจะให้เราได้มากมาย
เท่ากับพระองค์อีกแล้ว...
การรำลึกถึงอัลลอฮฺนั้น ทำได้ทั้งด้วยกับลิ้น
และด้วยจิตใจ(ไม่มีเสียงออกมาและไม่มีการขยับลิ้น)
มีปัญหาเรื่องใดที่ไม่อาจแก้ไขได้...
หรือหมดกำลังใจ...ก็เข้าหาอัลลอฮฺเถิดค่ะ...
เรียกหาพระองค์ อ้อนวอนขอต่อพระองค์
ด้วยการกล่าวพระนามอันวิจิตรของพระองค์...
พระองค์ทรงเมตตายิ่ง...
วัสลามค่ะ