Another head hangs lowly,
Child is slowly taken.
And the violence caused such silence,
Who are we mistaken?
ศรีษะของคนแล้วคนเล่าถูกห้อยลง
เด็กถูกนำตัวไปช้าๆ
ความป่าเถื่อนที่ทำให้เกิดความไร้ทางสู้
ความผิดของใครกัน
But you see, it's not me, it's not my family.
In your head, in your head they are fighting,
With their tanks and their bombs,
And their bombs and their guns.
In your head, in your head, they are crying
คุณเห็นไหม ไม่ใช่ความผิดฉัน
หรือแม้แต่ครอบครัวของฉันด้วย
ในความคิดของคุณนั้นมีแต่การต่อสู้
ด้วยรถถังและลูกระเบิด
รวมทั้งอาวุธยุทโธปกรณ์
มันอยู่ในหัวของคุณนั่นไง
ทั้งที่ผู้คนต่างร่ำไห้คร่ำครวญ
In your head, in your head,
Zombie, zombie, zombie,
Hey, hey, hey. What's in your head,
In your head,
Zombie, zombie, zombie?
คุณนั่นแหละ ผู้กระหายเลือด
คุณคิดอะไรของคุณ
อะไรมันอยู่ในสมองของคุณ
ซาตานกระหายเลือดใช่ไหม
Another mother's breakin',
Heart is taking over.
When the vi'lence causes silence,
We must be mistaken.
หัวอกของผู้เป็นแม่ต้องแตกสลาย
พวกเขาเหมือนถูกเชือดเฉือนเอาหัวใจไป
เมื่อความโหดร้ายทำให้ใครก็ไม่มีข้อโต้แย้ง
ต้องมีอะไรที่ผิดพลาดมหันต์
It's the same old theme since nineteen-sixteen.
In your head, in your head they're still fighting,
With their tanks and their bombs,
And their bombs and their guns.
In your head, in your head, they are dying
มันก็เป็นฉากเดียวกันกับปี 1916(ปีที่เกิดสงครามโลกครั้งที่1)
ที่ในหัวสมองของคุณ ยังคงมีแต่การรบราฆ่าฟัน
ด้วยรถถังและระเบิด
และยุทโธปกรณ์นานา
แม้มีคนตายเกลื่อนกลาด แต่ในสมองของคุณ
In your head, in your head,
Zombie, zombie, zombie,
Hey, hey, hey. What's in your head,
In your head,
Zombie, zombie, zombie?
ในหัวคุณนั้น
ก็คือซาตายกระหายเลือด
ในสมองของคุณนั้น
คือซาตานกระหายเลือดใช่ไหม
^
^
^
นี่คือเนื้อหาของเพลง "Zombie"ของวง The Crandberry
เป็นเพลงเดียวที่ข้าน้อยรู้สึกว่าสมควรแล้วที่ได้รับรางวัล
ในการต่อต้านการทำสงครามและการรบราฆ่าฟันกัน
ซึ่งเป็นผลงานที่พวกเขาสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อเป็นการรำลึกถึง
ชีวิตของเด็กชายสองคนที่ตายในสงครามกลางเมือง
โดยที่เด็กเหล่านั้นยังไร้เดียงสา ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย...
เป็นสงครามในเกาะไอรีส(อันนี้ต้องเช็คประวัติกันอีกรอบค่ะ)
และเมื่อเพลงนี้ออกมาได้ไม่เท่าไหร่
สงครามก็ต้องถูกยกเลิกไปเพราะถูกกระแสต่อต้าน
อย่างมากมาย....
เพราะเนื้อหาของเพลงได้เสียดสี"ชนชั้นผู้นำ"
ว่าเป็น "Zombie" ซึ่งคำๆนี้หมายถึง "ผีดิบของพวกนิโกร"
ที่ไม่มีหัวใจ ไร้มนุษยธรรม กินเลืิอดมนุษย์
ในหัวมีแต่ความรุนแรง มีแต่การรบราฆ่าฟันกัน
และเนื้อหาเพลงยังดูถูกมันสมองของ"ชนชั้นผู้นำ"
อย่างถึงพริกถึงขิงเสียด้วย...ว่าอะไรมันอยู่ในหัวของคุณ
หรือ ในหัวของคุณน่ะมันมีอะไร...
ถ้าจะด่าหรือต่อว่าเบื้องบนหรือผู้ยิ่งใหญ่ให้เจ็บแสบ
โดยไม่ต้องกลัวว่าจะถูกแบนด์ มันก็จำเป็นอย่างยิ่ง
ที่จะต้องหาวิธีการที่แยบยลค่ะ...
ปล.หากที่โพสต์ไปไม่เหมาะสมประการใด
ลบได้โดยไม่ต้องแจ้งล่วงหน้าค่ะ ^^
เพียงแค่อยากเสนอบางอย่างที่คิดว่าใช่ สำหรับเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้น...เพราะในหัวของคนบางคน มันมีแต่คำว่า
"Fighting" จนลืมคำว่า ต้องมีใครอีกกี่คนที่ต้อง
"Dying" และ "Crying"
เพราะเมื่อมีการต่อสู้กันที่ไหน น้ำตาและการสูญเสีย
ย่อมติดตามมาอย่างเลี่ยงไม่พ้น...
คนที่น่าสงสารที่สุดก็คือ
เด็กที่ต้องมาพบเจอกับภาพเหตุการณ์และการสูญเสีย
บุคคลที่เป็นที่พึ่งไป...เด็กที่เป็นดั่งผ้าขาวแต่กลับถูกผู้ใหญ่
ระบายสีแดงของเลือดลงไป กลิ่นคาวมันเลยฟุ้งในหัวใจน้อยๆ
จนบางครั้ง เราก็ไม่มีทางรู้ได้เลยว่า ความรู้สึกของเขานั้น
จะก่อเกิดสิ่งใดเมื่อเขาโตขึ้นและมีกำลังมากขึ้น...
...ใจนั้นอยากให้หยุด...แต่ใครจะสั่ง"Zombie"ให้หยุดได้นี่สิ
น่าคิด...
ปล.อีกที...คนบางคนเขาให้ความสำคัญกับรากค่ะ
คือ ถ้าจะบำรุงก็จะบำรุงที่ราก
แต่ถ้าจะทำลายก็จะทำลายที่ราก
นโยบายที่มีคำว่า"รากหญ้า"นำหน้าเลยส่งผลมาจนบัดนี้...
รากอาจจะอยู่ที่ต่ำ แต่ถ้าไม่มีราก ก็ไร้ผล...
เด็กจึงเหมือนต้นกล้า หากรากถูกเลี้ยงอย่างดีก็จะเป็นต้นไม้
ต้นใหญ่ให้ร่มเงาต่อไป...
หากรากที่หล่อเลี้ยงต้นถูกทำลาย...จะเป็นเช่นไร...
ผู้นำที่มีมันสมองฉลาด แต่ขาดคุณธรรม
จึงไม่ต่างอะไรกับ ซาตานกระหายเลือด...
วัสลามค่ะ
