จริงๆเราก็อยากชวนเพื่อนๆ นัดกันถือศีลอด แต่ในความคิดเรา เรากลัวว่า จะเป็นการป่าวประกาศการทำความดี เราจึงไม่กล้า เพราะเวลาเราทำอะไร(ที่ดีๆ) เรากลัวจะเข้าประเด็นนี้ จึงมักแอบทำเงียบๆโดยไม่มีใครรู้ บางทีคนในครอบครัวก็ยังไม่รู้เลย
วานผู้รู้ช่วยแยกแยะให้หน่อยว่า ทำความดีแบบไหนที่ควรทำเงียบๆ แบบไหนที่คนอื่นรู้ก็ไม่เป็นไร (ไม่เข้าข่ายการทำเพื่ออวดอ้างหรือยกยอตนเอง)
พ่อบังเกิดเกล้า เคยสอนมาค่ะว่า...
การกระทำความดีนั้นต้องกล้า...เราต้องกล้าที่จะทำความดีค่ะ...
ยิ่งการป่าวประกาศให้ผู้อื่นมาสู่ความดีงามยิ่งต้องกล้า
แต่หากว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี...เราต้องอายที่จะทำ อายที่จะเชิญชวนค่ะ...
และ...การทำความดี เราจะทำกันทั้งในที่ลับและในที่แจ้งค่ะ
เพราะไม่ว่าจะลับหรือแจ้งเราก็ต้องพร้อมที่จะทำความดี
อยู่เป็นนิจ...เป็นกิจวัตร...
ส่วนใครจะมองว่าเราโอ้อวดหรือยกยอปอปั้นตัวเองหรือไม่อย่างไร ก็ปล่อยให้เป็นเพียงความคิดของผู้อื่นที่มองมายังเรา
พอค่ะ เราไม่คิดอย่างนั้น ก็เป็นพอแล้ว...^^
