คนที่เลี้ยงแมวทุกคนย่อมต้องเจอเหตุการณ์เหมือนท่าน BasemDeenอย่างแน่นอนค่ะ
แต่เราก็จะค่อยๆเข้าใจไปได้เองว่า แมวมันอายุสั้น ย่อมต้องจากไปไม่ช้าก็เร็ว
เลี้ยงไปเลี้ยงไปก็จะค่อยๆปลงไปได้เองค่ะ...
บางคนยังพูดเลยว่าข้าน้อยใจแข็ง เห็นแมวที่เลี้ยงตายโดยไม่ร้องห่มร้องไห้เลย
ไม่เสียใจบ้างหรือที่เห็นมันโดนรถทับแบนติดพื้นถนนแบบนั้น...
เป็นใครก็เสียใจค่ะ ก็แมวเราเลี้ยงมา มันน่าเอ็นดูในสายตาเราเสมอ
แม้มันจะเคยขี้เร่ียราดให้เราคอยจัดการ แม้มันจะเคยร้องโวยวายลั่นบ้าน
ให้เราหาข้าวให้มันกิน แม้มันจะชอบมาคลอเคลียในเวลาที่เรากำลังยุ่งจัด
แต่เพราะรู้ว่านั่นคือ แมว และรู้ว่ามันต้องตายไม่ว่าจะต้องตายในสภาพใด
แมวตัวแรกทำเราร้องไห้ แมวตัวต่อมาไม่ทำให้เราร้องไห้
ก็ไม่ได้แปลว่า เราจะรักแมวตัวแรกมากกว่าแมวตัวต่อมา
เพียงแต่เราได้เรียนรู้แล้วว่า มันคือกำหนด เราทำอะไรไม่ได้...
แล้วก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้...ไม่ว่าจะร้องไห้หรือไม่ร้องไห้
เราก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงมันได้...แต่เรื่องเสียใจนั้น เสียใจทุกครั้ง...
แค่การแสดงออกของภาวะเสียใจมันแตกต่างกันตามแต่สภาวะของจิตใจ
ในช่วงเวลานั้นค่ะ...
ก็ยังคงเลี้ยงแมวอยู่นะคะ...เพราะมันน่ารักดี และก็น่าเอ็นดู
บางตัวก็น่าสงสาร ^^
เหตุผลมันดูไม่เยอะก็จริง แต่จริงๆแล้วมันเป็นเพราะเหตุผลนั้น...
ปล.ไม่ค่อยได้เลี้ยงแมวสวยๆงามๆกับเขาหรอกค่ะ
เพราะปกติแมวที่ได้เลี้ยงนั้น เป็นแมวที่ชาวบ้านเขาเอามาทิ้งไว้
มันคงไม่รู้จะเดินไปทางไหน ก็เลยวิ่งมาทางเรา มาขออยู่ด้วย...
ถ้ามันสวย คงไม่มีใครทิ้งมัน หรือถ้ามันนิสัยดี ก็คงไม่มีใคร
เอามันมาทิ้งเช่นกัน ดังนั้น แมวที่ข้าน้อยและที่บ้านเลี้ยงนั้น
ส่วนใหญ่แล้ว ไม่สวยหรือโดดเด่นน่าสนใจและนิสัยก็ไม่ค่อยดี
แต่เมื่อเรานำมันมาเลี้ยงดู เอาใจใส่ให้อาหารมันกินอิ่มทุกมื้อ
ไม่ปล่อยให้มันหิว และหัดนิสัยให้มัน สอนมัน ฝึกมัน
มันก็จะค่อยๆน่ามองขึ้นเรื่อยๆ
จนเป็นแมวที่ขนสวย ขนสะอาด และนิสัยดีได้ค่ะ...
แม้หน้าตามันจะไม่สวยสดงดงามมาตั้งแต่เดิม
แต่เพราะด้วยการขัดเกลามัน มันก็อาจจะสวยขึ้นได้
แม้จะไม่มากกว่าแมวพันธุ์ดีที่ขายตามห้างใหญ่ๆก็ตามน่ะค่ะ
แต่มันก็น่ารักในสายตาคนเลี้ยงอยู่ดี...เพราะด้วยความผูกพันธ์
แมวที่ดูสะอาด ดูสมบูรณ์พูลสุขและนิสัยดี ใครเห็นก็ย่อมต้อง
เอ็นดูค่ะ...แต่กว่ามันจะเป็นเช่นนั้นได้ คนเลี้ยงก็เกือบแย่นะคะ
เฮะๆ
แวะมาแชเรื่องแมวๆค่ะ ^^
