ปอเนาะก็สอน อิหม่าน เหมือนกันครับ
หรือว่าแถมหลักการถูกต้องด้วย
ทั้งหลักปฏิบัติ และอิหม่าน
หลายคน เคยเห็นไหมครับ ละหมาดตามอย่างเดียว
แต่ไม่รู้หลักปฏิบัติ
สงสัยผมเคยเห็น คนเดียวอีกมั้ง
ใช่ครับปอเนาะสอนเรื่องอีหม่าน
แต่จะทำยังไงละครับให้อีหม่านที่ครูสอนนั้นมาฝังลึกอยู่ในหัวใจของเรา
วิธีที่จะทำให้อีหม่านมั่นคง คือการลำบากในงานศาสนา
การออกดะวะฮฺตับลีฆก็เช่นกัน เป็นวิธีหนึ่งในนั้น
ซอฮาบะฮฺนั้นอีหม่านของเขามั่นเพราะพวกเขาได้รับศาสนาด้วยความยากลำบาก
บางละหมาดยังต้องสับเปลี่ยนกันไปเฝ้ายามเลย
ที่ศาสนาเรียกว่า ศอลาตุลเคาฟฺ
คุณเคยเรียนเรื่องศอลาตุลเคาฟฺมั้ยครับ
เห็นมั้ยครับว่าศอฮาบะเสียสละ ลำบากกับศาสนาขนาดไหน
แต่ถึงแม้พวกเขาจะลำบากขนาดไหน
พวกเขาก็ยินดีมีความสุขที่จะรับใช้ศาสนาของพระองค์
เหมือนคนกินแกงส้มที่เผ็ดนะครับ
กินไปเหงื่อไหลไป หน้าแดง แสบปาก
ถ้าถามว่าชอบมั้ย เขาก็ตอบว่าชอบ
อร่อยมั้ย อร่อย
เห้ย กินไปได้ไง
มันจะอร่อยเราะ
นายก็ลองชิมดูเองสิ จะได้รู้ว่าอร่อยขนาดไหน
ถ้ากินแล้วไม่ชอบ ก็ไม่ต้องกิน ไปกินอย่างอื่นเถอะ
แต่จะมาว่าพวกข้าไม่ได้นะ
เพราะถ้าหากนายว่าพวกข้า
นายนั้นไม่เข้าใจความอร่อยแกงนี้หรอก
