ข้อเตือนใจถึงคนที่คิดว่า "ตนเองกำลังทำงานเพื่อศาสนา" !!

[Muftee]

Tweet

ข้อเตือนใจถึงคนที่คิดว่า "ตนเองกำลังทำงานเพื่อศาสนา" !! โดย อาจารย์ อารีฟีน แสงวิมาน อัล-อัซฮารีย์ ผู้อำนวยการสถาบันอัล-กุดวะฮฺ

อาจารย์ อารีฟีน แสงวิมาน อัล-อัซฮารีย์
ผู้อำนวยการสถาบันอัล-กุดวะฮฺ
ขออัลลอฮฺ ตะอาลา ทรงปกปักษ์รักษาท่าน

ข้อเตือนใจ ..

ถึงคนที่กำลังคิดว่าตนเองทำงานเพื่อศาสนา คนเราอัลลอฮฺตะอาลาทรงเลือกและจัดสรรให้เราทำงานเพื่อพระองค์ที่แตกต่างกันไป ซึ่งบางทีเราอาจจะคิดว่างานศาสนาที่เราทำนั้นมันดีเลิศกว่าคนอื่นที่ทำภารกิจไม่เหมือนกับเรา แสดงว่าผู้นั้นมิได้มีเจตนาที่ดีงามในการทำงานศาสนาและไม่เข้าใจอัลลอฮฺตะอาลาอย่างแท้จริง ดังนั้นงานศาสนาใดที่อัลลอฮฺให้เราดำรงอยู่ ก็ให้เรากระทำอย่างเต็มที่และมีความอิคลาศ อินชาอัลลอฮฺ พระองค์ก็จะตอบรับในภารกิจที่เราทำ


อัลลอฮฺตะอาลา ได้วางภาระหน้าที่บุคคลหลายประเภทให้มีความแตกต่างกัน

คนประเภทที่ 1. อัลลอฮฺตะอาลาให้เขาทำหน้าที่ในการปฏิบัติอิบาดะฮ์ มุ่งเน้นเข้าหาพระองค์ และมีความดื่มด่ำในความรักต่ออัลลอฮฺ

คนประเภทแรกนี้ อัลลอฮฺตะอาลาได้ให้พวกเขามีเวลากับตนเองในการทำอิบาดะฮ์โดยที่ไม่ถนัดในการทำงานศาสนาร่วมกับผู้อื่นในภาคสนาม ดังนั้นเมื่อเราเห็นชนกลุ่มนี้ เราก็อย่าไปตำหนิติเตียน เพราะอัลลอฮฺให้พวกเขายืนอยู่ตรงจุดนั้น และให้เราคิดใคร่ครวญว่า อิบาดะฮ์ที่เรานั้นดีกว่าพวกเขาแล้วหรือไม่? ถ้าการทำอิบาดะฮ์ของเรายังไม่เท่าเขา ก็สมควรตำหนิตนเองและคิดว่าพวกเขาดีกว่าเรา


คนประเภทที่ 2. อัลลอฮฺตะอาลาให้พวกเขาอยู่ในฐานะของผู้ที่รักษาไว้ซึ่งหลักการศาสนาและทำการสอนหลักการอิสลาม

บุคคลประเภทที่สองนี้ เราอย่าไปตำหนิพวกเขาอย่างเด็ดขาด หากแม้ว่าพวกเขาจะไม่ค่อยออกสังคมและอยู่บนเวทีหรือออกตามสื่อต่างๆ แต่พวกเขามีความรู้ที่สูงและทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่อัลลอฮฺได้ให้พวกเขายืนอยู่จุดตรงนั้นที่มีเกียรติ แม้กระทั่งผู้ที่เคยชี้แจงเกี่ยวกับเรื่องคิลาฟิยะฮ์และปกป้องหลักการของศาสนาก็ตาม โดยเอาความสัจจริงมาพูด [اَلصِّدْقُ] ในลักษณะที่ไม่กล่าวหาใส่ร้ายกับหลักการของอีกฝ่ายหนึ่งและมีความอิคลาศบริสุทธิ์ใจเพื่ออัลลอฮฺ ก็ถือว่าเป็นงานศาสนาที่ยิ่งใหญ่ที่อัลลอฮฺตะอาลาได้ให้เขายืนอยู่ ซึ่งแม้ว่าบางคนที่ไม่เข้าถึงปัญหาและไม่ถนัดเกี่ยวกับหลักวิชาการมองว่าเป็นงานที่สร้างความแตกแยกในสังคมก็ตาม


บุคคลประเภทที่ 3. คือผู้ที่อัลลอฮฺตะอาลาได้ให้เขาทำหน้าที่ในการต่อสู้กับศัตรูของพระองค์และได้ชะฮีดในการสู้รบในการทางของอัลลอฮฺ


บุคคลประเภทที่ 4. คือผู้ที่อัลลอฮฺทรงให้เขารับใช้ปวงบ่าวของอัลลอฮฺและปลดเปลื้องความทุกข์ร้อนของพวกเขา

บุคคลประเภทนี้ จะเป็นผู้ที่ชอบเสียสละทั้งร่างกาย ทรัพย์สินเงินทอง และทำงานกับสังคม เช่น บรรดาผู้มีตำแหน่ง และทำงานเกี่ยวกับองค์กรช่วยเหลือพี่น้องมุสลิม หรือทำงานไม่เกี่ยวข้องกับองค์ใด เป็นต้น ซึ่งบุคคลประเภทนี้ อัลลอฮฺทรงให้เขายืนอยู่ในฐานะตรงนี้เพื่อทำงานศาสนาของอัลลอฮฺ แต่บุคคลกลุ่มนี้จะเสี่ยงกับเรื่องของความอิคลาศในการทำงาน เพราะบางครั้งพวกเขาจะโอ้อวด คิดว่างานที่ตนเองทำนั้นดีกว่าคนอื่น มีเป้าหมายเพื่อยศตำแหน่ง มีหน้ามีตาในสังคม ซึ่งหากเป็นเช่นนี้ งานที่พวกเขาทำอยู่ก็ไม่มีคุณค่าอะไร ณ ที่อัลลอฮฺตะอาลา วัลอิยาซุบิลลาฮ์


บุคคลประเภทที่ 5. อัลลอฮฺได้ให้เขา มะริฟะฮ์ต่อพระองค์และได้อยู่ในฐานะวะลียุลลอฮ์


บุคคลประเภทที่ 6. อัลลอฮฺได้ให้เขาอยู่ในฐานะผู้ที่เรียกร้องหัวใจของผู้คนทั้งหลายให้เข้าหาอัลลอฮฺได้พร้อมกับได้ครองหัวใจผู้คนทั้งหลาย

บุคคลประเภทนี้จะมีน้อยมากเพราะมีคุณลักษณะวะลียุลลอฮ์ในระดับสูงสุด เนื่องจากการเรียกร้องเชิญชวนให้ผู้คนทั้งหลายมายึดในทัศนะของตนเองนั้นเป็นเรื่องง่าย แต่การเยียวยาและขัดเกลาหัวใจของผู้คนทั้งหลายให้สะอาดบริสุทธิ์และเรียกร้องหัวใจของพวกเขาให้เข้าหาอัลลอฮฺและมีความผูกพันกับพระองค์นั้น เป็นเรื่องยากมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปัจจุบันนี้ ผู้ที่เป็นนายแพทย์กลับป่วยเสียเอง


สรุปก็คือ ผู้ใดที่อัลลอฮฺตะอาลาให้เขายืนอยู่ฐานะใด ก็ให้เขาทำงานให้เต็มที่พร้อมกับมีความอิคลาศ แล้วงานที่เราทำก็จะเป็นงานที่รับใช้ศาสนาของอัลลอฮฺอย่างแท้จริง


ที่มา : https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=521277507974998&id=100002782610160&substory_index=0

[nada-yoru]

อ่านแล้วให้นึกถึง..."จุดยืน"...

เพราะแต่ละคนมีจุดยืนที่แตกต่างกัน
และแม้จะมีจุดยืนที่แตกต่าง หากเป้าหมายเหมือนกันเพื่ออัลลอฮฺ
เราก็เดินไปด้วยกันได้...

เพราะคนที่ทำงานเลี้ยงดูครอบครัว...เขาก็คือคนหนึ่งที่ทำงานเพื่ออัลลอฮฺเหมือนกัน
เพราะนั่นก็คือสิ่งที่อัลลอฮฺสั่งใช้ให้กระทำเช่นกัน...

แปลกอย่างที่มนุษย์เรามักอิจฉาคนที่เรามองว่าได้ดีกว่าเรา สูงส่งกว่าเรา...
เมื่อก่อนเคยอิจฉาท่านนบีมุฮัมหมัด ซอลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม
เพราะท่านได้อยู่ในตำแหน่งที่สูงส่ง แต่พอได้ศึกษาชีวประวัติของท่านมากขึ้นเรื่อยๆ
ก็กลับพบว่า...ท่านทำให้เรารักท่านได้โดยไม่รู้ตัว...และท่านเหมาะแก่ทุกๆคำสรรเสริญ...
ยิ่งระลึกถึงมากยิ่งสรรเสริญมากก็ยิ่งผูกพันและยิ่งรักมากขึ้น...
ความอิจฉาที่เคยเกาะกุมหัวใจก็มลายหายไป...

จึงเชื่อว่า...ความรัก ความให้เกียรติต่อกัน จะเป็นเกราะป้องกันโรคอิจฉาริษยาต่อกันได้...

ไม่แปลกที่พ่อมักสอนว่า...เมื่อเห็นว่าใครได้ดีกว่าหรือรู้สึกว่าเขาโชคดีกว่าเรา
ให้เรามอบความรักให้กับเขามากๆ...สรรเสริญเขา...ให้เกียรติเขาด้วยใจจริง...