เชื่อว่ามุสลิมมากมายถูกทดสอบด้วยกับหลักการยึดมั่น
และการเป็นที่รังเกียจของคนอื่นๆ
ส่วนตัวเอง ยังเคยคิดเลยว่า
เราผิดตรงไหนที่เป็นมุสลิม ทำไมพวกเขาถึงได้รังเกียจเรา
เราทำให้เขาเดือดร้อนยังไงบ้าง ทำไมพวกเขาถึงได้รังเกียจเรา
ฮิญาบของเราทำให้พวกเขาเป็นเดือดเป็นร้อนแทนเราได้ขนาดนี้เชียวหรือ
ทำไมถึงกีดกันไม่ให้เราสวมใส่ได้อย่างสะดวก...ทำไมต้องต่อต้านกัน
ขนาดนี้ด้วย...
ทำไมพวกเขาถึงได้รังเกียจผ้าผืนนึงที่มันคลุมศีรษะจนปกคลุมไปถึงหน้าอก
ของบรรดามุสลิมะฮ์ด้วย...
ทำไมพวกเขาถึงได้รังเกียจเสื้อผ้าอาภรณ์ของมุสลิมะฮ์...
ซ้ำยังตำหนิต่างๆนาๆเกี่ยวกับการแต่งกายตามหลักศาสนาของเรา
ทำไมพวกเขาถึงรังเกียจเสียงอะซาน...
ทำไมพวกเขาถึงรังเกียจโรงเรียนสอนศาสนา...
ทำไมพวกเขาถึงรังเกียจบรรดาผู้รู้ของเรา...
ทำไมพวกเขาถึงได้รังเกียจลูกหลานของเราจนกระทั่งต้องหลั่งเลือดนองพื้น
พวกเด็กๆของเรา...
แล้วทำไมพวกเขาถึงได้รักหนักหนากับสุราและของมึนเมา
แล้วทำไมพวกเขาถึงได้รักและหลงงมงายกับสิ่งที่พวกเขาปั้นมัน
ขึ้นมาเอง...
แล้วทำไมพวกเขาถึงได้รักและเชื่อฟังคนชั่วและโง่เขลา
ที่ใช้ให้พวกเขาทำในสิ่งเป็นการอธรรมต่อตัวเขาเอง...
แล้วทำไมพวกเขาถึงได้รักใคร่และหลงใหลอยู่กับสตรี
ที่ไม่เหลือแม้แต่ความละอาย...
แล้วทำไมพวกเขาถึงได้ชื่นชมยกย่องบรรดาสตรีที่แก้ผ้าอวดกายในที่สาธารณชนกันถึงเพียงนี้
แล้วทำไมพวกเขาถึงได้ให้เกียรติกับคนรวยที่ไม่เคยทำคุณงาม
ความดีใดๆให้แก่พวกเขาด้วย...
แล้วอีกมากมาย...ที่เราต้องมานั่งทบทวนกันใหม่ว่า
เหตุใดมนุษย์ถึงมีมาตรฐานต่อการรักและชังสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
หรือรักและชังต่อบุคคลหนึ่งได้แตกต่างกันเช่นนี้...
^^