เอามาฝาก ^^

[قطوف من أزاهير النور]

Tweet

ที่มา : email forward

ชอบมาก ๆๆ

[قطوف من أزاهير النور]

[قطوف من أزاهير النور]

[قطوف من أزاهير النور]

[almadany]

เห็นภาพเลยครับ....

[philosophy]

أسلام عليكم
جزاك الله خيرا คร้าบ...
والسلام

[del_dangerous]

แจ๋วเลย

วัสลาม

[บุคคลธรรมดา]

ชอบภาพ สะพาน อ้อม ต้นไม้

 

คล้าย ๆ ประโยค การสร้างไม่ใช่เพื่อทำลาย และยังประโยชน์ ซึ่งกันและกัน

[قطوف من أزاهير النور]

ู^
^
ภาพนั้นสะพานลอยสีเขียว แอบเดาว่าถ่ายแถววิภาวดีแหง ๆ
แต่ไม่แน่เนอะ อาจมีที่อื่นที่สะพานลอยสีนี้ก็ได้ ^^


มีอีกนะ แต่แปะไว้ก่อน อินชาอัลลอฮฺ

[قطوف من أزاهير النور]

เนื่องในวาระภาวะทีสิตจวนตัว ^^"

[เด็กท่าเรือ]

أسلام عليكم

เอามาฝากบ้าง ...ที่นอกท่องบ้านท่าเรือ


 


 ;) ;) ;)
والسلام

[คนเดินดิน]

ขอความสันติสุขจงมีแด่ท่านและครอบครัว

สวยทั้งภาพ

กินใจทั้งบทความบนภาพ

ควรค่าแล้วหล่ะค่ะ

สำหรับความประทับใจ

เพราะประทับใจเหมือนกัน

 ;) ;) ;)

หากผิดพลาดประการใดจงอภัยให้ด้วยนะพี่น้อง

[- ครูจริงใจ-]

คำเตือน: หัวข้อนี้ไม่มีการตอบกระทู้ อย่างน้อย 120 วัน
คุณแน่ใจหรือไม่ ที่จะตอบกระทู้, กรุณาพิจารณาเริ่มหัวข้อใหม่

^
แน่ใจมั่กมาก    ขอตอบ ค่ะ   

(ได้จากเมลล์  forward  )

ข้อคิด ดี ดี จากรอยตะปู

มีเด็กน้อยคนหนึ่งอารมณ์ไม่ค่อยจะดี พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขา 1 ถุง

และบอกเขาว่า ทุกครั้งที่ลูกรู้สึกไม่ดี โมโห หรือโกรธใครก็ตาม

ให้ตอกตะปู 1 ตัวลงไปที่รั้วหลังบ้านก็แล้วกัน


วันแรกผ่านไป

เด็กน้อยตอกตะปูเข้าไปที่รั้วถึง 37 ตัว


วันที่ 2 และ วันที่ 3 และแต่ละวันที่ผ่านไป

จำนวนตะปูก็ค่อยๆ ลดลง ลดลงๆ

เพราะเด็กน้อยรู้สึกว่าการรู้จักควบคุมตัวเองให้สงบง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ


แล้ววันหนึ่ง หลังจากที่เขาสามารถ ควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น

เขาเดินไปหาพ่อเพื่อบอกว่า เขาคิดว่าเขาไม่จำเป็นที่ต้องตอกตะปูอีกแล้ว

เพราะเขาเปลี่ยนไปแล้ว เขาควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนแล้ว



พ่อยิ้มแล้วบอกลูกชายว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ลองพิสูจน์ให้พ่อดู ...

ทุกๆ ครั้งที่ลูกสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเองได้

ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้านที่ละ 1 ตัว

วันแล้ว วันเล่า เด็กชาย ก็ค่อยๆถอนตะปูออกทีละตัว ๆ

จนในที่สุด วันหนึ่งตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออก

เด็กชายดีใจมากรีบวิ่งไปบอกพ่อของเขาว่า ผมทำได้แล้วครับ

ในที่สุดผมก็ทำได้สำเร็จ ...



พ่อไม่ได้พูดว่าอะไร

แต่จูงมือลูกของเขาไปที่รั้วนั้น แล้วบอกลูกทำได้ดีมาก


ทีนี้ลองมองกลับไปที่รั้วสิ เห็นมั๊ยว่ารั้วมันไม่เหมือนเดิม

มันไม่เหมือนกับที่มันเคยเป็นก่อนหน้านี้


ลูกจำไว้นะว่า เมื่อไหร่ที่เราทำอะไรไปด้วยการใช้อารมณ์สิ่งนั้นมักเกิดรอยแผล

เหมือนกับการเอามีดไปกรีดหรือแทงใครเข้า ต่อให้ใช้คำว่า..ขอโทษ..สักกี่หน

ก็ไม่อาจจะลบรอยแผลหรือความเจ็บปวดที่เกิดกับเขาคนนั้นได้

ลูกจงจำ คำว่า " ขอโทษ " ไว้เสมอ ไม่ว่าเขาจะยกโทษให้เราหรือไม่ก็ตามนะ

จำไว้อีกด้วยว่า สิ่งที่มันเกิดขึ้น รอยร้าวที่เกิดขึ้นกับเขา

เขาอาจจะไม่มีวันลืมมันได้......ตลอดไป


สิ่งที่สำคัญคือ รู้ทันความโกรธให้เร็วที่สุด

ทันทีที่สติรู้ทันว่าเราปล่อยให้ความโกรธครอบงำ

อย่างน้อยมันจะหยุดเพ่งโทษคนอื่น

วางความยึดมั่นว่าเราถูกลง... เป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ไขสถานการณ์

ดีกว่าปล่อยให้ ความยึดว่า..ตัวเองถูกเสมอ หรือฑิฐิมานะ

... มาทำลาย ทุกอย่างรวมทั้งชีวิตตัวเราเอง

ปล..  เหตุการณ์ทุกอย่างในชีวิตประจำวัน มักจะแฝงไปด้วยข้อคิดเตือนใจเสมอ   อยู่ที่ว่า  เรา จะคิดได้  หรือไม่