بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْم
اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِيْنَ وَ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلىَ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَليَ آلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِيْنَ ،،، وَبعْدُ ؛
ท่านอิมาม อันนะวาวีย์ กล่าวว่า
وَتُكْرَهُ الْقُبْلَةُ لِمَنْ حُرِّكَتْ شَهْوَتُهُ وَالْأَوْلَى لِغَيْرِهِ قُلْت : هِيَ كَرَاهَةُ تَحْرِيمٍ فِي الْأَصَحِّ ، اللَّهُ أَعْلَمُ
“มักโระฮ์ทำการจูบสำหรับผู้(ถือศีลอด)ที่อารมณ์ความใคร่ถูกขับเคลื่อน และที่ดียิ่งสำหรับผู้ที่อารมณ์ไม่ถูกขับเคลื่อน(เช่น คนชรา) แต่ฉัน(คืออิมามอันนะวาวีย์)ขอกล่าวว่า การจูบ(สำหรับผู้กำลังถือศีลอด)นั้นเป็นมักโระฮ์แบบฮะรอมตามทัศนะที่ชัดเจนยิ่งกว่า วัลลอฮุอะลัม” มินฮาญุฏฏอลิบีน หน้า 31.
ท่านอิมาม อัลค่อฏีบ อัชชัรบีนีย์ กล่าวอธิบายว่า
“การจูบ , การกอด , การสัมผัส , และอื่น ๆ โดยไม่มีสิ่งใดมากั้น ในช่วงกลางวันของเดือนร่อมะฎอนนั้น ไม่ทำให้เสียศีลอดแต่เป็นการกระทำสิ่งที่ฮะรอม เพราะอาจจะเป็นการทำให้เสียอิบาดะฮ์ศีลอดโดยทางอ้อม เนื่องจากบุคอรีและมุสลิมได้รายงานหะดิษความว่า
مَنْ حَامَ حَوْلَ الْحِمَي يُوْشِكُ أَنْ يَقَعَ فِيْهِ
“ผู้ใดที่ล้ำเข้าไปในเขตหวงห้ามเขาย่อมเกือบจะตกลงไปในมัน”
ท่านอัลบัยฮะกีย์ได้รายงานหะดีษที่ซอฮิห์จากท่านหญิงอาอิชะฮ์ ร่อฏิยัลลอฮุอันฮา ความว่า
أَنَّهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَخَّصَ فِي الْقُبْلَةِ لِلشَّيْخِ وَهُوَ صَائِمٌ وَنَهَى عَنْهَا الشَّابَّ وَقَالَ : الشَّيْخُ يَمْلِكُ إرْبَهُ وَالشَّابُّ يُفْسِدُ صَوْمَهُ
“ท่านนบี ซ๊อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ผ่อนปรนการจูบสำหรับคนชราในขณะที่ถือศีลอด และท่านได้ห้ามการจูบสำหรับชายหนุ่ม และท่านกล่าวว่า คนชรานั้นสามารถควบคุมอารมณ์ของเขาได้ ส่วนชายหนุ่มจะทำให้การถือศีลของเขาเสีย”
แต่หากเขาได้จูบ , กอด , สัมผัสภรรยาโดยไม่มีสิ่งกั้นขวาง แล้วจากนั้นอสุจิหลั่งออกมา ย่อมทำให้เสียศีลอด” มุฆนีอัลมั๊วะห์ตาจญ์ เล่ม 2 หน้า 171.
และถ้าหากพลาดพลั้งทำให้เกิดการร่วมประเวณีขึ้นระหว่างสามีภรรยาแม้จะไม่มีการหลั่งก็ตาม ถือว่าทำให้เสียศีลอด อีกทั้งยังกระทำบาป และต้องเสียค่าปรับ(กัฟฟาเราะฮ์) คือ ปลดปล่อยทาส หากไม่สามารถ ก็ให้ถือศีลอด 2 เดือนติดต่อกัน และหากไม่สามารถ ก็ให้อาหารแจกแก่คนยากจน 60 คน คนละหนึ่งมุดคือหนึ่งลิตรกับอีกเศษหนึ่งส่วนสามของลิตร (หรือประมาณ 510 กรัม) ซึ่งเป็นอาหารที่คนส่วนใหญ่ในเมืองนั้นรับประทาน และต้องชดใช้ถือศีลอดที่ขาดไปด้วย. ดู อิอานะตุฏฏอลิบีน เล่ม 2 หน้า 376.
وَاللهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَاليَ أعْلىَ وَأَعْلَمُ
