อัสลามุอลัยกุมครับ
وقل عند نومك: (باسمك ربي وضعت جنبي ، وباسمك أرفعه ، فاغفر لي ذنبي ، اللهم قني عذابك يوم تبعث عبادك ، اللهم باسم أحيا وأموت ، أعوذ بك اللهم من شر كل ذي بشر ، ومن شر كل دابة أنت آخذ بناصيتها ، إن ربي على صراط مستقيم ، اللهم أنت الأول فليس قبلك شيء ، وأنت الآخر فليس بعدك شيء ، وأنت الظاهر فليس فوقك شيء ، وأنت الباطن فليس دونك شيء ، اقض عني الدين ، وأغنني من الفقر ، اللهم أنت خلقت نفسي ، وأنت تتوفاها ، لك مماتها ومحياها ، إن أمتها فاغفر لها ، وإن أحييتها فاحفظها بما تحفظ به عبادك الصالحين ، اللهم إني أسألك العفو والعافية في الدين والدنيا والآخرة ، اللهم أيقظني في أحب الساعات إليك ، واستعملني بأحب الاعمال إليك ، لتقربني إليك زلفى ، وتبعدني عن سخطك بعدا ، أسألك فتعطيني ، وأستغفرك فتغفر لي وأدعوك ، فتستجيب لي).
ثم اقرأ آية الكرسي ، وآمن الرسول إلى آخر السورة ، والاخلاص ، والمعوذتين ، وتبارك الملك ، وليأخذك النوم وأنت على ذكر الله وعلى الطهارة ، فمن فعل ذلك عرج بروحه إلى العرش وكتب مصليا إلى أن يستيقظ.
فإذا استيقظت فارجع إلى ما عرفتك أولا ، وداوم على هذا الترتيب بقية عمرك ، فإن شقت عليك المداومة فاصبر صبر المريض على مرارة الدواء انتظارا للشفاء ، وتفكر في قصر عمرك ، وإن عشت مثلا مائة سنة فهي قليلة بالإضافة إلى مقامك في الدار الآخرة وهي أبد الآباد ، وتأمل أنك كيف تتحمل المشقة والذل في طلب الدنيا شهرا أو سنة رجاء أن تستريح بها عشرين سنة مثلا ، فكيف لا تتحمل ذلك أياما قلائل رجاء الاستراحة أبد الآباد؟!
ولا تطوّل أملك فيثقل عليك عملك ، وقدّر قرب الموت ، وقل في نفسك: إني أتحمل المشقة اليوم فلعلي أموت الليلة ، وأصبر الليلة فلعلى أموت غدا ، فإن الموت لا يهجم في وقت مخصوص , وحال مخصوص ,وسن مخصوص ، فلا بد من هجومه ، فالاستعداد له أولى من الاستعداد للدنيا ، وأنت تعلم أنك لا تبقى فيها إلا مدة يسيرة ، ولعله لم يبق من أجلك إلا يوم واحد أو نفس واحد ، فقدر هذا في قلبك كل يوم ، وكلف نفسك الصبر على طاعة الله يوما فيوما ، فإنك لو قدرت البقاء خمسين سنة وألزمتها الصبر على طاعة الله تعالى نفرت واستصعبت عليك. فإن فعلت ذلك فرحت عند الموت فرحا لا آخر له ، وإن سوّفت وتساهلت جاءك الموت في وقت لا تحتسبه ، وتحسرت تحسرا لا آخر له ، وعند الصباح يحمد القوم السّرى ، وعند الموت يأتيك الخبر اليقين ، ولتعلمن نبأه بعد حين.
وإذا أرشدناك إلى ترتيب الأوراد ، فلنذكر لك كيفية الصلاة والصوم وآدابهما ، وآداب الإمامة والقدوة والجمعة.
และท่านจงอ่านดุอาก่อนนอนดังนี้
باسمك ربي وضعت جنبي ، وباسمك أرفعه ، فاغفر لي ذنبي ، اللهم قني عذابك يوم تبعث عبادك ، اللهم باسم أحيا وأموت ، أعوذ بك اللهم من شر كل ذي بشر ، ومن شر كل دابة أنت آخذ بناصيتها ، إن ربي على صراط مستقيم ، اللهم أنت الأول فليس قبلك شيء ، وأنت الآخر فليس بعدك شيء ، وأنت الظاهر فليس فوقك شيء ، وأنت الباطن فليس دونك شيء ، اقض عني الدين ، وأغنني من الفقر ، اللهم أنت خلقت نفسي ، وأنت تتوفاها ، لك مماتها ومحياها ، إن أمتها فاغفر لها ، وإن أحييتها فاحفظها بما تحفظ به عبادك الصالحين ، اللهم إني أسألك العفو والعافية في الدين والدنيا والآخرة ، اللهم أيقظني في أحب الساعات إليك ، واستعملني بأحب الاعمال إليك ، لتقربني إليك زلفى ، وتبعدني عن سخطك بعدا ، أسألك فتعطيني ، وأستغفرك فتغفر لي وأدعوك ، فتستجيب لي).
บิสมิก้า ร็อบบี ว่าเดาะห์ตุ ญัมบี ว่าบิสมิก้า อัรฟะอุฮู ฟัฆฟิรลี ซัมบี อัลลอฮุ่มม่า กีนี อะซาบ้าก้า เยาม่า ตับอะซุ อิบาด้าก้า อัลลอฮุ่มม่า บิสมิก้า อะห์ยา ว่าอุมูตุ ว่าอะอูซูบิก้า อัลลอฮุมม่า มินช็ารริกุ้ลลิซี บิช็ารริน ว่ามินช็ารริกุ้ลลิ ด๊าบบะติน อันต้า อาร์คิซุน บินาซิย่าติฮา อินน่าร็อบบี อาลา ซีรอติมมุสตากีม อัลลอฮุมม่า อันตั้ลเอาว่าลุ ฟะลัยซ่า ก็อบละก้าชัยอุน ว่าอันตั้ลอาคิรุ ฟะลัยซ่า บะห์ดะก้า ชัยอุน ว่าอันตัซ ซอฮิรุ ฟะลัยซะ เฟาก้อก้าชัยอุน ว่าอันตั้ล บาตินุ ฟะลัยซ่า ดูน่าก้า ชัยอุน อักดิ อันยัดดัยน่า ว่าอัฆนินี มินั้ลฟักริ อัลลอฮุมม่า อันต้า คอลักต้า นัฟซี ว่าอันต้า ต้าต้าวัฟฟะฮา ละก้า ม่ามาตุฮา ว่ามะห์ยาฮา อิน อะมัตตะฮา ฟัฆฟิรละฮา ว่าอิน อะห์ ยัยต้าฮา ฟะห์ฟัซฮา บิมา ตะห์ฟะซุ บิฮี อิบาต้ากัซซอลีฮีน
อัลลอฮุมม่า อินนี อัซอะลุกั้ล อัฟว่า วั้ล อาฟียะห์ อัลลอฮุมม่า อัยกีซนี ฟี อะฮับบิซซาอาติอิลัยก้า วัซตะห์มิลนี บิอะฮับบิ้ลอะห์มาลิ อิลัยก้า ฮัตตา ตุก็อรร่อบะนี อิลัยก้า ซุลฟา ว่าตุบะห์อิด้านี อัน ซาค่อติก้า บุห์ดา อะซาลุก้า ฟะตุห์ ตียะนี วะอัซตัฆฟิรุก้า ฟะตัฆฟิร่อลี วัดอูก้า ฟะตัซตะญีบะลี
ความว่า โอ้พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) ด้วยพระนามของพระองค์ ข้าพเจ้าขอวาง สีข้าง (ในการนอน)ของข้าพเจ้า และด้วยพระนามของพระองค์ข้าพเจ้าขอ ยกมัน(สีข้าง)ขึ้น (ลุกจากการนอน) และข้าพเจ้า(ขอความเมตตา)โปรดอภัยให้แก่ข้าพเจ้าในบาป(ที่มากมาย)ของข้าพเจ้า โอ้พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) ได้โปรดให้ข้าพเจ้าห่างไกลจากการลงโทษของพระองค์ในวันที่พระองค์ทรงกำหนดให้บ่าวของพระองค์ทุกชีวิตฟื้นคืนชีพ(วันกิยามัต) โอ้ พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) ด้วยพระนามของพระองค์ ที่ข้าพเจ้าใด้มีชีวิตและเสียชีวิต และข้าพเจ้าขอความคุ้มครองจากพระองค์จากความชั่วร้าย ในทุกๆกิจการของความชั่วร้าย และจากความชั่วร้ายของสิ่งถูกสร้าง(ทั้งหมดบนหน้าแผ่นดิน) ที่พระองค์ทรงปกครอง แท้จริงพระองค์อัลเลาะห์(ซบ)ของข้าพเจ้า(ทรงชี้ทางนำ)ไปสู่ทางที่เที่ยงตรง
โอ้พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) พระองค์เท่านั้น ทรงแรกเริ่ม(โดยไม่มีจุดเริ่มต้น) ไม่มีสิ่งใดๆมาก่อนพระองค์ และพระองค์เท่านั้นทรงสุดท้ายไม่มีสิ่งใดๆหรือผู้ใดหลังจากพระองค์(ทุกๆสิ่งต้องสลายไปยกเว้นพระองค์) และพระองค์ผู้ทรงปรากฏ(ผู้ทรงบังเกิดทุกๆสิ่งให้ปรากฏ) ไม่สิ่งใดๆอยู่เหนือพระองค์(ไม่ว่าจะเป็นอำนาจหรือทิศทาง) และพระองค์ผู้ทรงเร้นลับไม่มีสิ่งใดๆอยู่ใต้พระองค์(ทิศทาง)
โอ้พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) พระองค์คือผู้ทรงสร้างข้าพเจ้า และพระองค์ผู้ทรงเก็บชีวิตข้าพเจ้า ขอมอบหมายต่อพระองค์ในความตายและการมีชีวิตของข้าพเจ้า หากความตายประสบกับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขออภัยโทษ(ในบาปต่างๆของข้าพเจ้า)ต่อพระองค์ และหากข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ ขอได้โปรดพระองค์ทรงเมตตาด้วยการรักษาการมีชีวิตของข้าพเจ้า ดัวยกับการ(เตาฟิก วัล ฮิดายะห์)รักษาการปฎิบัติอามาลตัวของข้าพเจ้าให้การปฎิบัติอามาลของข้าพเจ้าเหมือนดังเช่น บรรดาผู้ที่ดีทั้งหลายด้วยเถิด (บรรดาคนซอและห์) โอ้พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) โปรดอย่าอภัยโทษแก่ข้าพเจ้า(บาปในอดีตและปัจจุบันและอนาคตที่ข้าพเจ้าพลาดพลั่งไปทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ) และได้โปรดให้สุขภาพข้าพเจ้าแข็งแรง(เพื่อปฎิบัติอามาลที่สมบูรณ์ ต่อพระองค์)ด้วยเถิด
โอ้พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) โปรดเมตตาให้หัวใจข้าพเจ้ามีความระวัง ดูแล ในทุกๆเวลา ที่(จะปฎิบัติอามาลที่ดี) ต่อพระองค์ และได้โปรดให้ข้าพเจ้าได้ปฎิบัติอามาล ด้วยกับ อามาลที่พระองค์ทรงรัก(ทรงพอใจ) ที่ปฎิบัติต่อพระองค์(ในฐานะบ่าวที่ดี) จนกระทั้งข้าพเจ้าได้เป็นบ่าวคนหนึ่งที่เข้าใกล้ความใกล้ชิดของพระองค์ และได้โปรดให้ข้าพเจ้าห่างไกลจากความโกรธกริ้วของพระองค์ด้วยเถิด
โอ้พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) โปรดเมตตาตอบรับ(ให้)กับการขอของข้าพเจ้าด้วยเถิด และข้าพเจ้าขออภัยโทษต่อพระองค์ผู้ทรงอภัยโทษ(ผู้ทรงสิทธิในการอภัยโทษแก่สิ่งถูกสร้างทั้งมวล ) แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด และโปรดตอบรับ ดุอาที่ข้าพเจ้าขอต่อพระองค์ด้วยเถิด
ثم اقرأ آية الكرسي ، وآمن الرسول إلى آخر السورة ، والاخلاص ، والمعوذتين ، وتبارك الملك ، وليأخذك النوم وأنت على ذكر الله وعلى الطهارة ، فمن فعل ذلك عرج بروحه إلى العرش وكتب مصليا إلى أن يستيقظ.
หลังจากนั้น ท่านจงอ่าน อายัต กุรซี และ อายัต สุดท้ายของซูเราะห์ บากอเราะห์ และซุเราะห์อิคลาศ ซุเราะห์ ฟาลัก ซูเราะห์ อันนาส และซูเราะห์ อัลมุล และท่านจงพยายามนอนด้วยกับการ ซิเกร และในสภาพที่สะอาด (จากน่ายิสและฮาดัษเล็ก ใหญ่) และใครก็ตามที่ปฎิบัติดังกล่าว แล้ว วิญญาณจะขึ้นสู่ อารัช และได้ถูกบันทึก ในสภาพของการละหมาดจนกระทั้ง เขาได้ตื่น จากการนอน
فإذا استيقظت فارجع إلى ما عرفتك أولا ، وداوم على هذا الترتيب بقية عمرك ، فإن شقت عليك المداومة فاصبر صبر المريض على مرارة الدواء انتظارا للشفاء ، وتفكر في قصر عمرك ، وإن عشت مثلا مائة سنة فهي قليلة بالإضافة إلى مقامك في الدار الآخرة وهي أبد الآباد ، وتأمل أنك كيف تتحمل المشقة والذل في طلب الدنيا شهرا أو سنة رجاء أن تستريح بها عشرين سنة مثلا ، فكيف لا تتحمل ذلك أياما قلائل رجاء الاستراحة أبد الآباد؟!
เมื่อท่านได้ตื่นนอน ก็จงปฎิบัติตามที่ได้กล่าวไว้แล้ว(ในบทตะวันขึ้น) และท่านจงคงอยู่กับการปฎิบัติตามขั้นตอน ที่ได้กล่าวไว้แล้ว จนสิ้นสุดอายุขัยของท่าน และเมื่อใดก็ตามท่านรู้สึกยากที่จะทำตามขั้นตอนดังกล่าว ก็จงอดทนดังเช่นผู้ที่ป่วยที่ได้รับยาขม และท่านจงพิจารณาใคร่ครวญถึงอายุของท่านว่า ช่างแสนสั้นนัก หากท่านมีอายุ ถึง 100 ปี ก็เป็นเพียงเล็กน้อยถ้าจะเทียบกับการมีชีวิตใน อาคิเราะห์ ที่ถาวร ไม่มีเวลากำกับ(ตลอดกาล)
ท่านจงพิจารณา ทำไมท่านจึงได้อดทนในดุนยา จากความยากลำบาก เป็นเดือนๆ หรือเป็น ปีๆ เพราะต้องการผักผ่อนเพียง 20 ปี เป็นต้น
แล้วทำไมท่านไม่อดทนเพียงเล็กน้อยเพียงในวันๆ(ในการพยายามปฎิบัติอามาลอิบาดัตให้สมบูรณ์)เพื่อความผาสุกที่ไม่มีจุดสิ้นสุดละ
ولا تطوّل أملك فيثقل عليك عملك ، وقدّر قرب الموت ، وقل في نفسك: إني أتحمل المشقة اليوم فلعلي أموت الليلة ، وأصبر الليلة فلعلى أموت غدا ، فإن الموت لا يهجم في وقت مخصوص , وحال مخصوص ,وسن مخصوص ، فلا بد من هجومه ، فالاستعداد له أولى من الاستعداد للدنيا ، وأنت تعلم أنك لا تبقى فيها إلا مدة يسيرة ، ولعله لم يبق من أجلك إلا يوم واحد أو نفس واحد ،
ท่านอย่าได้ใช้อายุขัยที่ยืนยาวของท่านในการขวยขวายในทรัพย์สมบัติ(ที่ไม่ได้ให้ผลดีต่ออาคิเราะห์) แต่อายุขัยของ(ในการทำความดีทีมีผลต่ออาคิเราะห์)ท่านนั้นสั้น ( หลังจากท่านใด้ตายไปจะเสียใจในการใช้เวลาชีวิตเพื่อการหาทรัพย์สมบัติ เสมือนมีอายุในการทำความดีแสนสั้นนัก)
ท่านจงกระทำเสมือนว่า ความตายนั้นแสนใกล้นัก และท่านจงกล่าวกับตัวเอง จะรับความยากลำบากในวันนี้(ในการทำอามาลอิบาดะห์) เพื่อหวังว่าความตายท่านจะมาในคืนนี้ และท่านจงอดทนในคืนนี้(ในการปฎิบัติอามาลอิบาดะห์)เพื่อหวังว่าความตายอาจมาถึงท่านในวันพรุ่งนี้ และแท้จริงนั้นความตายอาจมาเยือนโดยไม่มีใครรู้เวลาที่แน่นอนได้ และสภาพที่แน่นอนได้ อาจจะมาในสภาพที่หลับสนิทก็ได้ ดังนั้นไม่มีใครรู้ว่า ความตายอาจมาจู่โจมท่านเมื่อใด ดังนั้นท่านจงเตรียมตัวในดุนยาเพื่อที่จะรับมือกับความตายแต่เนิ่นๆในดุนยานี้(โดยการปฎิบัติอามาลทีสมบูรณ์) และท่านควรรู้ไว้ แท้จริงท่านนั้น ไม่สามารถที่อยู่จะถาวรในดุนยาได้ ยกเว้นช่วงเวลาที่แสนสั้นเท่านั้น
และท่านจงคิดว่า ไม่สามารถที่จะคงอยู่ในอายุขัยท่านได้ตลอดยกเว้น เพียงหนึ่งวันหรือ หนึ่งลมหายใจเท่านั้น(เสมือนช่วงเวลาสั้นๆในดุนยา เพียงแค่หนึ่งวันหรือหนึ่งลมหายใจเท่านั้นถ้าจะเปรียบเทียบกับวันในอาคิเราะห์)
فقدر هذا في قلبك كل يوم ، وكلف نفسك الصبر على طاعة الله يوما فيوما ، فإنك لو قدرت البقاء خمسين سنة وألزمتها الصبر على طاعة الله تعالى نفرت واستصعبت عليك. فإن فعلت ذلك فرحت عند الموت فرحا لا آخر له ، وإن سوّفت وتساهلت جاءك الموت في وقت لا تحتسبه ، وتحسرت تحسرا لا آخر له ، وعند الصباح يحمد القوم السّرى ، وعند الموت يأتيك الخبر اليقين ، ولتعلمن نبأه بعد حين.
وإذا أرشدناك إلى ترتيب الأوراد ، فلنذكر لك كيفية الصلاة والصوم وآدابهما ، وآداب الإمامة والقدوة والجمعة.
และท่านจงประมาณการ(เตรียมตัว เตรียมสเบียงด้วยอามาลที่ดี ที่เป็นประโยชน์เมื่อความตายมาถึง) เช่นนี้ ในหัวใจท่านทุกๆวัน
และตัวท่านจงรับภาระนี้ด้วยความอดทน(ในการต่อสู้กับนัซซูของตัวเองและการยุแย่ของซัยตอน) เพื่อการ ภักดีต่อ พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) ในวันนี้และวันต่อๆไป(ทุกๆวัน)
และแท้จริงนั้นถ้าท่านกำหนดอายุประมาณ 50 ปี และท่านตั้งมั่นอยู่ด้วยการอดทนเพื่อ ภักดี ต่อ พระองค์อัลเลาะห์(ซบ) และถ้าหากท่านปฎิบัติเช่นนี้ท่านจะได้รับความปิติยินดี ที่ไม่มีวันจบสิ้น หากว่าท่านยอมที่จะไม่ทำการดังกล่าว(การภักดีอย่างจริงจังต่อพระองค์อัลเลาะห์(ซบ) ) หรือปล่อยปะละเลยแบบง่ายๆ (ท่านจะต้องรู้สึกเสียดายในการดังกล่าว) เมื่อความตายมาถึงท่านในเวลาที่ไม่สามารถจะเจาะจงได้ในเวลาที่ความตายจะมาถึง ท่านจะต้องเสียใจในความเสียใจที่ไม่มีวันสิ้นสุด(เพราะเวลาไม่สามารถย้อนคืนกลับมาได้)
(และท่านจงจำสำนวนอาหรับที่ว่า)
وعند الصباح يحمد القوم السّرى
มีการสรรเสริญแก่กลุ่ม(ที่ความยึดมั่น)ที่เดินทาง(ในช่วงกลางคืน) ในเวลาเช้า
ขยายความว่า จุดมุ่งหมายของสำนวนนี้คือ มีกลุ่มหนึ่งมีความยึดมั่นในปลายทางที่จะไป โดยเขาได้เดินทางตลอดทั้งกลางคืน โดยไม่ให้เวลาได้เสียเปล่าไป จนเขาได้ถึงจุดหมายแต่เนิ่นๆในเวลาเช้า กลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่น่าสรรเสริญ โดยจะเปรียบเทียบกับอีกกลุ่มที่มีความเชื่อในปลายทางเหมือนกันแต่เขาหยุดพักผ่อนในเวลากลางคืนทำให้ถึงจุดหมายช้ากว่ากลุ่มแรกมาก เขาได้ใช้เวลาในการนอนหรือผักผ่อนไป เสมือนใช้เวลาโดยเปล่าประโยชน์นั้นเอง กลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่ขาดทุน และเสียใจ
และเมื่อใดที่ท่านได้เสียชีวิตไป เมื่อนั้นท่านจะได้รู้ถึง ในสิ่งที่ข้าพเจ้า(อีหม่าม ฆอซาลี รฮ ) ได้กล่าวไว้ดังเช่นอัลกุรอ่านได้กล่าวไว้ว่า
ความว่า และแน่นอนเจ้าจะได้รู้ข่าวคราว(ในสิ่งที่ชัดแจ้ง)ของอัลกุรอ่านในระยะเวลาอันใกล้นี้ (เมื่อความตายมาเยือน)
และข้าพเจ้า(อีหม่าม ฆอซาลี รฮ) ได้กล่าวไว้แล้วถึง ขั้นตอนการวิริดต่างๆ และต่อไปข้าพเจ้าอีหม่าม ฆอซาลี (รฮ) จะกล่าวต่อไป(ในบทต่อไป)คือ วิธีในการละหมาด และการถือศีลอด และมารยาทของทั้งสอง และมารยาทของผู้เป็นอีหม่าม และผู้ตาม (มะมูม) และ มารยาทการละหมาดญุมอะห์ (วันศุกร์)
