ฝากหาฉบับแปลไทยด้วยนะกั๊บ 
รู้สึกว่า หนังสือศาสนาที่แปลจากภาษาอาหรับ หรือมลายู เป็นไทยนั้น มีน้อยมากๆ ส่วนใหญ่ที่ออกมา ก็เป็นเล่มเล็กๆ (ไม่พอรัปทานเสียเท่าไร) แต่ไม่ค่อยเจาะลึกด้วย และมักจะจำกัด หรือกระจุกอยู่เฉพาะเรื่องที่สังคมต้องการเท่านั้น ทำให้ไม่ค่อยมีความหลากหลายเท่าที่ควร นานๆ ครั้งถึงจะออกสักเล่มที่มันน่าตื่นเต้น น่าอ่าน ฝากพี่น้องที่จบจากอัซฮัรด้วยนะครับ น่าจะรวมตัวกันเป็นกลุ่ม หรือชมรม หรือสมาคมก็ว่ากันไป เพื่อทำหน้าที่ในการแปลตำรับตำราต่างๆ จากภาษาอาหรับเป็นภาษาไทย อยากอ่านกิตาบใหญ่เช่น ตัฟสีรอิบนุ กษีร, หนังสือมัจมูอฺ, หนังสืออัลอุม, หนังสืออัรริสาละฮ์, หนังสืออิหฺยาอ์ อุลูมิดดีน และอื่นๆ อีกมากมาย ที่หอสมุดก็มีหลายเล่มในจำนวนที่ได้ระบุไปข้างต้น ที่ถูกแปลเป็นภาษามลายู ไม่ว่าจะเป็นมลายูแบบอินโดนีเซีย หรือมาเลเซีย แต่ส่วนใหญ่ความกระตือรือร้นในการแปลตำรับตำราจากอาหรับเป็นมลายูนั้น มักจะกระทำโดยอุละมาอ์ชาวอินโดนีเซียเป็นส่วนใหญ่ บางเล่มมีทั้งสำนวนอินโดฯ และมาเลย์
ส่วนกิตาบศาสนาที่เป็นภาษามลายูแบบฟฏอนีย์นั้น ส่วนใหญ่จะเป็นตำราที่อุละมาอ์ฟฏอนีย์เขียน แต่ง หรือเรียบเรียงเอง มีน้อยมากที่เป็นหนังสือแปล อาจกล่าวได้ว่าฟฏอนีย์ คงจะเป็นที่เดียวในแหลมมลายูที่ผลิตตำราทางศาสนาจากอดีตถึงปัจจุบันออกมามากที่สุด และตำราก็มีการใช้จนถึงปัจจุบันอีกด้วย
ปัจจุบันก็ยังมีออกมาเรื่อยๆ และหลากหลายแขนงออกด้วย ล่าสุดก็หนังสือ "มีซาน อัดดะรอรีย์" ซึ่งเป็นหนังสือแปล เนื้อหาจะกล่าวถึงหลักเตาฮีดตามแนวทางอชาอิเราะฮ์ หรือศิฟัต20 นั่นเอง ซึ่งแปลโดยท่านต่วนกูรูอิสมาอีล สปันญัง อัลฟฏอนีย์ และมีการใช้สอนกันอยู่ ณ ตอนนี้โดยตัวท่านเอง ณ มัสญิดกลาง จังหวัดปัตตานี ใครว่างๆ ก็ไปฟังหรือศึกษาหาความรู้ได้นะครับ เริ่มสอนประมาณ 10 โมงเช้ากว่าเป็นต้นไปจนถึงใกล้เวลาละหมาดซุฮฺริ ทุกวันเสาร์ - วัสสลาม
