salam
การอ้างอิงข้อมูลนั้น นอกจากจะทำให้ทราบที่มาแล้ว
ยังหมายรวมไปถึงการยกเครดิตในสิ่งที่นำเสนอไปยังผู้คิดค้น
หรือเจ้าของบทความที่แท้จริง อาจจะเป็นด้วยเพราะอยากขอบคุณ
หรืออาจจะเป็นเพราะต้องการสื่อว่านั่นมิใช่สิ่งที่เราคิดค้น
หรือมิใช่ผลงานของเรา ซึ่งปัจจุบันจะมีกฎหมายเรื่องลิขสิทธิ์
หากมีการละเมิดลิขสิทธิ์ทางปัญญาก็จะมีโทษตามกฎหมายไปด้วย
อย่างที่เคยอ่านข่าวหรืออาจจะเจอปัญหาการนำข้อมูลของผู้อื่น
ไปสร้างรายได้ในหน้าเวบไซต์ต่างๆมากมายจนกลายเป็นปัญหามามากต่อมาก
ดังนั้นเพื่อลดปัญหานี้ คนที่นำข้อมูลมาโพสก็จะพยายามอ้างอิงที่มาน่ะค่ะ
เผื่อว่าเจ้าของบทความหรือคนท่ีเคยอ่านบทความเหล่านั้นมาก่อน
เช่นเหล่าแฟนคลับของเจ้าของบทความมาเจอเข้า จะได้ไม่เป็นปัญหาในภายหลัง
เพราะบางครั้งการนำเสนอข้อมูลนั้น คนโพสเพียงแค่ต้องการเผยแพร่
มิได้ต้องการครอบครองอยากเป็นเจ้าของบทความเหล่านั้น
แต่เพราะต่างคนต่างใจ ต่างความคิด
เลยมีกฎเหล่านี้ขึ้นมา เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยน่ะค่ะ...
ส่วนตัวโด่โด่นั้น...ทุกครั้งที่โพสงานก็จะลงที่มาเสมอ
หากไม่ได้ลงที่มานั่นก็หมายความว่าบทความนั้นตนเป็นคนคิดขึ้นมาค่ะ
แต่ก็มีที่ลงชื่อกำกับไว้เช่นกัน...ซึ่งนั้นหมายถึง นามปากกา
เพราะบทความนั้นเคยลงให้นักอ่านได้อ่านบนเวบไซต์อื่นๆมาก่อน
เพื่อต้องการสื่อกับนักอ่านที่เคยอ่านบทความของตัวเองมาก่อน
ก็เลยต้องลงนามปากกากำกับไว้ด้วย หากเขาผ่านมาอ่่านเจอ
จะได้รู้ว่าเป็นคนๆเดียวกัน หรืออาจจะส่งเมล์มาถามเราได้ว่าใช่คนๆเดียวกันหรือเปล่า
เพราะแม้จะเป็นบทความเดียวกัน แต่สำหรับคนที่เขียนงานทั้งหลาย
มักมีหลายนามปากกา แต่สิ่งหนึ่งที่คงไว้เสมอก็คือ สำนวนการเขียน
ซึ่งผู้ที่อ่านบทความของเราหรือแฟนคลับมักจะรู้ดี
ต่อให้ใช้คนละนามปากกาก็ตามน่ะค่ะ...
นั่นจึงเป็นการลดปัญหาที่จะตามมาในภายหลังเท่านั้นเองค่ะ...
ปล.เรื่องลิขสิทธิ์นั้น...สำหรับโด่โด่นั้นไม่มีเลยค่ะ
เพราะลิขสิทธิ์นั้นเป็นของอัลลอฮฺ ซุบฮานาฮุวะตาอาลแต่เพียงผู้เดียว
ซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ความรู้ความคิดทั้งมวลของโด่โด่
ดังนั้นใครจะนำบทความที่เรานำเสนอไปทำอะไร อย่างไรนั้น
โด่โด่คนนี้ไม่มีสิทธิ์ไปห้ามน่ะค่ะ...
หากว่าหวงในสิ่งที่อัลลอฮฺประทานให้มาก็จะไม่ยอมเอาออกมา
แต่จะเก็บเอาไว้อ่านแต่เพียงผู้เดียว...
ไม่ว่าจะเป็นบทความที่ดี มีสาระหรือไร้สาระหรือไม่ก็ตามค่ะ
แต่หากเป็นของผู้ที่เขียนบทความท่านอื่นๆ เราย่อมไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไร
จึงต้องป้องกันสิ่งเหล่านี้ อ้างอิงเอาไว้ก่อน อุ่นใจที่สุดค่ะ...
แต่สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าคือตัวของผู้บริโภคข่าวสารค่ะ
จำต้องมีความระมัดระวังและใคร่ครวญในสิ่งที่อ่านด้วยตัวเองค่ะ
สิ่งไหนดีก็เก็บไว้ สิ่งที่ไม่ดีเราก็คัดทิ้งไปค่ะ...
เพราะมนุษย์มีความสามารถในการแยกแยะว่าสิ่งไหนดีสิ่งไหนไม่ดี
เป็นทุนเดิมอยู่แล้วค่ะ...
เรื่องบางเรื่องอาจมองดูว่าเล็ก แต่พอเป็นปัญหาขึ้นมา มันก็ใหญ่ได้ทุกปัญหาค่ะ
กันไว้ก่อนดีกว่าแก้ เพราะขนาดกันไว้แล้วก็ยังเกิดปัญหาจนได้น่ะค่ะ...
...โลกไซเบอร์นั้นแคบค่ะ...
ปล.2...หากเราทำอะไรด้วยใจรัก และรักที่จะทำมัน เราจะไม่เหนืื่อยเลยค่ะ
และแม้ต้องทำอะไรสักอย่างที่ไม่รักที่จะทำหรือไม่ชอบ แต่มันจำเป็นต้องทำ
เราก็จำต้องพยายามตกหลุมรักสิ่งนั้นเสียก่อน
แล้วเราจะมีความสุขที่ได้ทำ ความเหนื่อยก็จะหายไปในที่สุดค่ะ...
หากผิดพลาดประการใด โปรดชี้แนะด้วยนะคะ
วัสลามุอะลัยกุมค่ะ
^______________^
