ดูข่าวในพระราชสำนัก สมเด็จพระเทพฯเสด็จไปจังหวัดพัทลุงและขึ้นมาเรื่อยๆถึงจังหวัดนครศรีฯตอนล่าง(ชะอวด) จากในภาพข่าว ฝนตกตลอดเลย ทั้งพระองค์ท่านและผู้มารับเสด็จต่างก็ตากฝน เปียกฝน ร่มก็เล็กน้อยนิด เป็นอะไรที่สุดจะบรรยาย ชอบความเป็นกันเอง(ติดดิน)ของพระองค์ท่านจังเลย สายที่เรียนมักผูกพันเกี่ยวเนื่องกับสมเด็จพระเทพฯเป็นพิเศษเลยปลื้มมากไปหน่อย อิอิ ประเด็นคือ จากสภาพภูมิอากาศ เลยเกิดความเป็นห่วงพี่ๆน้องๆ และแม่ที่พัทลุง จึงอยากให้ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ และล่าสุดเพิ่งวางสายโทรศัพท์จากพ่อมาเมื่อกี้ พ่อก็บอกว่าตอนนี้ที่อำเภอรัษฎา จังหวัดตรัง น้ำก็เริ่มท่วมแล้วค่ะ (พ่อแม่อยู่คนละทิศ มะต้องงงไป ลูกก็อยู่อีกทิศ อิอิ 
)
พี่ก็ชอบความเป็นกันเองของพระองค์ท่านเหมือนกันจ้า...
เคยไปรับเสด็จพระองค์ท่านเมื่อตอนเด็กๆด้วยค่ะ
บ้านเราอาจอยู่ไม่ไกลกันกว่าที่คิดก็ได้นะเด๊ะแมวน้อย...งิงิ...
ตอนโทรไปที่บ้านก็ฝนตกรบกวนเวลาพูดสุดๆเลยนิ...
พี่เราตะโกนคุยกับเราแข่งกับเสียงฝนเสียงอึ่งอ่างที่ร้องเริงร่า
ทำเอาเรานั้นหูชาเกือบไหม้ไปข้างนึง...เหอๆ
อยากกลับบ้านสุดๆค่ะ คิดถึงบรรยากาศที่นั่น...
ไม่ได้เห็นหน้าตาอึ่งอ่างนานแล้วนิ
เมื่อตอนเด็กๆชอบนั่งดูอึ่งอ่างมันร้องรับร้องส่งกันตอนฝนตก...
น้องชายเลยถามว่า พี่รู้หรือเปล่าว่า ตัวไหนตัวผู้ ตัวไหนตัวเมีย...
พี่นี้งงสุดๆ ตอบไปแบบกำป้ันทุบดิน...ตัวที่มันร้องจีบสิ...
น้องพี่งงเลยถามต่อว่า...ทำไม...
ก็เลยตอบแบบหลำๆไป....ก็ตัวผู้ร้องส่งว่าอึ่ง ส่วนตัวเมียร้องรับว่า อ่่าง
ผู้ชายก็ต้องจีบผู้หญิงก่อนสิ...เรื่องอะไรให้ผู้หญิงจีบก่อน
ทฤษฎีของเด็กเมื่อวานซืนค่ะ...ปัจจุบันเขาไม่ใช้กันแล้วววววว
ไม่รู้ว่าความรักของอึ่งอ่างจะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาหรือเปล่า...
หรือว่าไม่เกี่ยวกัน...เหอๆ
ปล.ปลายฝนต้นหนาว(ญี่ปุ่นเรียกว่าช่วงฤดูใบไม้ร่วงหรืออากิค่ะ)
เคยปักคลอสติสให้รุ่นพี่ก่อนที่พี่เขาจะย้ายกลับไปอยู่ที่ไทย...
เป็นรูปสาวสวยในชุดกิโมโนมีใบไม้สีแดงร่วงลงมา
พี่เลยให้ชื่อว่าอากิโกะ(สาวน้อยแห่งฤดูใบไม้ร่วง)ก็เลยปักชื่อลงไป
เป็นภาษาญี่ปุ่นเพื่อเป็นที่ระลึกด้วยค่ะ...เพราะพี่เขาไม่มีเวลาปักต่อให้เสร็จ
พี่เขาเลยยกให้พี่ปักต่อ...ชอบภาพนั้นมากค่ะ...
เพราะเป็นฤดูที่พี่ชอบที่สุดเลยนิ...
อยากหลอบบ้านไปเล่นน้ำฝนน้อ
