ถึงจะไม่ได้กินเนื้อ แต่วันนี้ก็ได้เที่ยวบ้านชาวบ้านแถวนี้ก็ดีใจแล้ว แรกๆฟัตคุตบัฮเสร็จ สลามกันทั้งหมู่บ้าน ลงมานัดพบกันพวกชมรม ถามกันไปมาว่า ใครชวนบ้านบ้าง แกถูกชวนหรือเปล่า แกเป็นเจ้าถิ่นพาไปหน่อยซิ กูหิว 555 ประมาณว่ายังไม่อยากกลับเลยถามกันว่ามีใครถูกชวน จะได้ไปบ้านนั้นกันหมด(ทั้งชมรมมา12คน 10ต่อ2) สรุปไม่มีใครถูกชวนสักคน เลยยืนถ่ายรูปกันสักพัก แล้วมีคนนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้มีผู้หญิงแก่ๆชวนไปบ้าน ทุกคนดีใจเลยเดินไปบ้านข้างๆมัสยิด พอจะถึง มีบ้านด้านข้างดักเรียกเข้าบ้านก่อน เลยเข้าไป สรุปวันนี้ได้ไปหลายหลังเลย บ้านนั้นตูปะ บ้านนี้นาซิลือเมาะ อีกบ้านขายผลไม้ ขนพวกเราไปบางที่อยู่หน้ามหาลัยเลย ไม่รู้จักซักคนทีนิ ชื่ออะไรก็ไม่รู้ไม่ได้ถาม แต่ใช้ความเป็นชาวมลายู และวาทศิลป์ของบางคน เลยทำให้วันนี้อิ่มแปร้เลย คนมลายูด้วยกันเจอกันในต่างถิ่นก็แบบนี้แหละ
ระหว่างเดินไปบ้านมีคนในกลุ่มพูดว่า อยู่กับกะยี ไม่มีอดตาย 5555
