เมื่อกี้มาละหมาดอาซาที่มัสยิด หลังละหมาดก็มีดูอาท้ายปี คิดๆเอาว่ายังไม่อยากกลับ รอละหมาดงอเระเลย เพราะหลังละหมาดมีดูอาต้นปีอีก ระหว่างรองอเระก็อ่านหนังสือฆ่าเวลาพลาง เพราะพรุ่งนี้มีสอบ อ่านได้อยู่พักใหญ่ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ก็มีคนคนหนึ่งมาทัก ถามชื่อที่อยู่โรงเรียน แล้วก็เทศๆๆเกี่ยวกับการเรียน สุดท้าย พูดว่า เห็นนั่งอ่านหนังสือมาเลยไม่อยากกวนเท่าไหร่ แต่ว่าเรื่องดุนยาเนี่ยไม่ควรเอามาพูดกันในมัสยิดนะ พูดคำเดียวอัลลอฮไม่รับผลบุญ40ปี หนักเหมือนกันนะนั่น หนังสือนี้ก็ดุนยาใช่มั้ย ดังนั้น มันก็ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นะมานั่งอ่านบนมัสยิดเนี่ย ถ้าอ่านข้างนอกแถวๆนั้นก็ไม่เป็นไรนะ ถ้านั่งในมัสยิดนี้ถ้าอ่านกุรอานแทนก็ดีนะ
หมดอารมณ์อ่านเลยนิ แล้วที่ถามๆชื่อที่อยู่ นั้นมันไม่ใช่ดุนยาหรือไง ทำไมไม่ถามอาคีรัตเลยล่ะว่าอยู่ในนรกหรือสวรรค์ แล้วไม่ใช่เพราะดุนยาหรือที่จะนำไปสู่อาคีรัต ไม่ใช่เพราะสถาปัตหรอกหรือที่เป็นคนออกแบบมัสยิด ไม่ใช่เป็นเพราะวิศวะหรอกหรือที่สร้างมัสยิดให้มานั่งทำอีบาดัตซีเกรอ่านกุรอานอยู่นั้น ตอนนั้นกำลังอ่านวิชาแมททีเรียลอยู่ ไม่ใช่เพราะวิชานี้หรอกหรือที่ทำให้วิศวะได้เลือกวัสดุมาใช้สร้างมัสยิด ไม่ใช่เพราะวิชานี้หรอกหรือที่สร้างกระดาษดีๆทำกุรอาน สร้างสแบฮไว้ซีเกร
ทุกวิชาความรู้เป็นของอัลลอฮหมดแหละ จะแบ่งแยกดุนยาอาคีรัตทำซากอะไรนิ แค่มาอ่านหนังสือจะสอบ
ไม่มีอะไร แค่มาระบาย
