วันศุกร์นี้มีพรีเซ้นท์วิชาสัมมนา 1
ดูเพื่อนๆแต่ละคนเครียดกันหน้านิ่ว คิ้วขมวด
เราก็ยังลั่ลล๊าได้อีก ( ชอบมาตื่นตัวและเครียด 2 วันสุดท้ายก่อนถึงวันจริง >> นิสัย == ')
เมทผู้หวังดีเลยบอกว่า ''เครียดบ้างอะไรบ้าง พอเป็นกระสัย ไม่เครียดเลยใช่ว่าจะดี"
แต่เราว่า 'ดีนะ' ไม่เครียดดี

ก็ไม่รู้ใครชอบบอกตัวเองจั๊ง 'อย่าใช้เวลาหลายวัน เพื่อกังวลกับวันเพียงวันเดียว'
(ทั้งๆที่ใจจริงๆโดยสามัญของมนุษย์มันก็เหมือนกันแหล่ะ คือ เครียด~... มากน้อยต่างหากที่ไม่เหมือนกัน... แต่สำหรับเรา ขอเครียดอย่างมีศิลปะแบบพอเป็นกระสัยแล้วกันเนาะ

)
ที่จริงสำหรับหัวใจของผู้ศรัทธาแล้ว '
วันนี้ไม่ได้มีอะไรน่ากังวลเลย ความกังวลและน่ากลัวอยู่ที่
วันพรุ่งนี้ต่างหาก'
นึกๆดู ความกังวลของเรา กับคนยุคก่อนๆนี่ ห่างกันหลายพันปีแสงเชียว ..^^''
.
.
ว่าไปแล้วก็ไม่อยากให้ถึงวันศุกร์เลย ข้ามไปวันเสาร์เลยดีม่ะ

ฮึๆ
ยังไงก็ 'อย่าลืมฉันในดุอาเธอแล้วกันเน่อพี่น้อง' ^^''