เปิดรับสั่งซื้อหนังสือฮิกัมอิบนุอะฏออิลลาฮ์ เล่ม 1-2 ทางไปรษณีย์
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ไม่ได้มาจับผิด....แต่จะบอกว่า...คราวหน้าคราวหลัง อย่าไปเร่ง ยิ่งบิดมันยิ่งไล่ทางที่ดี พูดกับมันดีๆ ส่งสายตาหวานๆให้ รับรองไม่ไล่ให้เหนื่อยชัวร์ๆ
2-3 ที่ผ่านมา ผมซ้อนมอไซค์กับเพื่อนจะเข้ามหาลัย ตอนนั้นดึกมากแล้ว เที่ยงคืนได้มั๊ง เสร็จจากกินจัมโบ้ ก็กลับ ไอช่วงขากลับนี่สิ มีเรื่องตื่นเต้นจะเล่าให้ฟัง คือว่า ตอนขึ้นมอไซค์กันจะกลับมหาลัย พวกเราก็กลับกันทางหลัง มอ.ปัต ซึ่งเป็นทางเดียวกันไปทางไปสวนสมเด็จ, เมื่อผ่านจากไฟสี่แยกไฟแดงมา ไปอักนิด อยู่ดีๆ ก็มีสัตว์ประหลาดสี่ขาที่ไหนไม่รู้โผล่มา แล้วเห่าวิ่งไล่พวกเรา พวกมันมากันสักประมาณ 3-4 ตัวจะได้ มาไล่เราเฉยเลย เพื่อนที่เป็นคนขี่ ก็เร่งมอไซค์โดยอัตโนมัต ต่างคนต่างหน้าซีดเพราะไปสัตว์ประหลาดสี่ตีนนี่แหละ ไอผมก็พยายามเอาเท้าตัวเองถีบไปที่พวกมัน ในใจก็ซิเกรขอดุอาอ์ (ก๊ากๆ อะไรมันจะสยดสยองปานนี้) มันไล่แบบสุดยอดมากครับ ไล่ไม่เลิก ไอเราก็เร่งสุดๆ พอผ่านถิ่นมันไปได้สักพัก ก็เริ่มโล่งใจ หัวใจกลับมาเต้นในภาวะปกติอีกครั้ง แต่หัวใจมิทันจะหายวาย ขี่ไปได้สักพัก เพื่อนผมก็อุทานพลางหัวเราะแกมกังวลนิดๆ ว่า "โอ้ พวกมันมาแล้ว คราวนี้เยอะกว่าโว้ย" แรกๆ ผมฟังไม่ถนัดและไม่เข้าใจที่เพื่อนพูด จากนั้นพาไปได้สักพัก ก็เข้าใจว่าที่เพื่อนพูดนั้นคืออะไร 55+ เจอสัตว์ประหลาดสี่ตีนอีกแล้วครับท่าน คราวนี้มันมาเกือบ 10 ตัว เล่นนอนเกาเห็บกันกลางถนนเลยสักตัวสองตัว บางตัวก็นอนข้างถนน บางตัวทำเป็นตำรวจจราจร บางตัวเดินเหมือนราชินียืดขาเอ่นหลัง ส่วนทางเรา, ภาวะหัวใจก็เข้าสู่ภาวะไม่เป็นสุขอีกครา เราต่างปรึกษากันว่าเอาไงดีวะ แต่มอไซค์ก็ยังคงวิ่งอยู่ต่อไป แต่อย่างเชื่องช้า พอใกล้ถึงพวกมันนั้น ซึ่งพากันชุมนุมกลางดึกกันที่วงเวียน ซึ่งทางไปมหาลัยจะอยู่ทางซ้ายมือพวกเรา จากนั้นพวกเราก็ตัดสินใจเร่งมอไซค์และฝ่าพวกมันอย่างกล้าหาญชาญชัย อัลหัมดุลิลลาฮฺ พวกมันเป็นเด็กดี สงสัยคงง่วงแล้วมั๊ง ไม่มีตัวไหนไล่วิ่งจับพวกเรา พวกเราปลอดภัย - นี่แหละครับ เรื่องสยองชวนขนลุกและเต้นตื่นที่จะเล่าให้ฟัง คริคริ - วัสสลาม
น่องไก่แพงไป ลูกชิ้นก็พอ
จัดลำดับมหาลัย...ใช้เกณฑ์อะไรวัดค่ะ...
