ภาพนี้ถ่ายเมื่อเวลา 14.44 น. วันที่ 7 ครับ ไม่ใช่วันที่ 8 พ.ย. (ข้อมูลจากกล้อง)
ทีลอซู เป็นภาษากะเหรี่ยง วิกิพีเดีย แปลว่า น้ำตกดำ
น้ำตกไพรวัลย์ไปเที่ยวมาแล้วครับ วันที่ไปกินปาท่องโก๋ตัวเท่าข้อมือเด็ก 1 ขวบนั่นแหละ
ธารน้ำร้อน โละจังกระ (เรียกถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้) ก็ไปมาแล้ว
ส่วนเขาช่อง รู้จักแต่กาแฟ 
วัสสลาม
แสดงว่า...แชไปเหยียบถิ่นเจ้าป่าแล้วนะคะนั่น
ได้เจอเจ้าป่าบ้างหรือยังคะ...แถวๆไพรวัลย์นั้น..
น้ำตกมโนราห์ น้ำตกหม่อมจุ้ยล่ะคะ...แชไปบุกเบิกมาหรือยัง อิอิ
เมื่อก่อนยังอยู่ในป่าในดง ป่านนี้ป่าปูนคงรุกแล้วมั้งคะ...
ไม่ได้ไปนานแล้วค่ะ...
ส่วนน้ำตกที่เขาช่องนั้น สวยค่ะ หลายชั้นด้วย เคยไปออกค่ายวิทยาศาสตร์ที่นั่น
สาว่าชื่อ วนอุทยานเขาช่องอะไรนี่แหล่ะค่ะ ไม่แน่ใจว่าอยู่เขตพัทลุง
หรือว่าตรัง แต่ที่รู้ๆอยู่แนวตะเข็บชายแดนของทั้งสองจังหวัด...
หนูเลยไม่แน่ใจ(ข้อมูลในสมองขาดหาย ใครสนใจ ลองไปเที่ยวดูนะคะ
หรือจะขี่กูเกิ้ลไปเช็คดูได้ค่ะ)
ตรังกับพัทลุง บ้านพี่เมืองน้องกันค่ะ แค่เขากั้น...
เมื่อก่อนตอนเรียนมัธยมออกค่ายบ่อยค่ะ ไปมันแทบทุกค่ายที่โรงเรียนจัด
เพราะว่่า ฟรีค่ะแถมยังได้เบี้ยเลี้ยง ไม่เดือดร้อนเงินพ่อแม่
ได้เที่ยว ได้ช่วยสังคม(นางสาวไทยค่ะ
)
และที่สำคัญ พ่อกับแม่ไฟเขียว เพราะไปกับครูบาอาจารย์
และเพราะว่าท่านไว้ใจให้ไปนี่แหล่ะค่ะ เลยไม่กล้าทำอะไรให้ท่านเลิกไว้ใจ...
เลยคิดเสมอว่า ทุกอย่างอยู่ที่เหนียต...
ก็มีหลายคนตำหนิพ่อกับแม่ว่าปล่อยให้ลูกสาวไปออกค่ายตะลอนๆได้อย่างไร...
ผู้หญิงเรียบร้อยที่ไหนเขาทำกัน...แต่ท่านก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร...
และท่านเข้าใจลูกของท่าน และท่านก็ไม่เคยขวาง
(ยังคงขอดุอาขออัลลอฮฺคุ้มครองให้ก่อนออกไปไหนประจำ)
เพราะสิ่งหนึ่งที่ได้พบเวลาออกค่ายและออกจากบ้านไปศึกษาหรือท่องเที่ยว
ไปในแผ่นดิน คือ เราไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก
เราไม่ได้ด้อยกว่าใครและไม่ได้สูงกว่่าใคร...กินอยู่แต่พอตัว
ได้ลิ้มรสชีวิตสมถะและชีวิตหรูหรา...มีกินเรากิน ไม่มีกินเราทน...
เพราะว่า ท่านเคยเปรยๆเหมือนจะเตือนว่่า ผู้ที่ออกไปข้างนอกนั้น
อัลลอฮฺจะทดสอบเขาอย่างหนัก และจงหนักแน่นเข้าไว้...
แค่พ่อแม่เข้าใจ พี่น้องคอยส่งแรงใจ คนใกล้ตัว คนรู้จักเราเข้าใจ...ก็พอใจแล้วค่ะ
เพราะที่เหลือ ตะวักกัล มอบหมายแด่อัลลอฮฺ...
ปล.พร่ามซะคอแห้งเลย ไม่มีใครว่่างเสริฟน้ำชาให้จริงๆหรือนี่
รอมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว.....
วัสลามค่ะ
