อัสลามุอะลัยกุม วะเราะมาตุลลอฮฺ วาบารอกาตุ พี่ๆน้องๆทุกคนค่ะ 
วาอาลัยกุมุสลาม วาเราะห์มาตุ้ลลอฮีตาอาลา วาบารอกาตุฮ
หายหน้าหายตาไปนานเลยนิพี่โด่โด่ ไปซุ่มทำอะรัยหรือเปล่า
มีเลดสะนัยจัง โร้มั่งหม้ายว่าเค้าคิดถึงอย่างแรงเลยนิ 
พี่หม้ายหวาง(ไม่มีเวลา)จะเข้ามาอ่านเลยงิ ยุ่งอย่างแรง
เข้าอ่านบ้างบางกระทู้...
หม้ายด้ายซุ่มทำไหรทีนิ นอกจากทำงานจบจ้า...
ตอนนี้ใกล้เสร็จแว้ววววว...เหลืออีกนิดหน่อย
ใบยางเจ็ดสีเจ็ดฤดูก็จะได้เผยโฉมให้ชาวแดนอาทิตย์อุทัยได้ดูกันแล้วค่ะ
พี่พร่ำอยู่กับต้นไม้มานานแรมปี เพื่อทำผลงานชิ้นนี้
นั่นคือ "ผลิตภัณฑ์จากใบยางพารา"ของบ้านเรา
เพื่อส่งขึ้นโชว์ที่หอศิลป์ของจังหวัดในงานนิทรรศการผลงานจบของเหล่านักศึกษา
จากหลายๆมหาวิทยาลัย...
เมื่อปีที่แล้วหลอบบ้านไปทำไปดองใบยางมาเองเลยนะ
แต่ว่าที่เอามาในตอนแรกไม่พอ(เพราะไม่กี่ร้อยใบ แต่ที่จะใช้จริงๆ
เป็นพันๆใบ) เพราะพี่ดันคิดโปรเจคใหญ่เกินตัว เหอะๆ
เลยต้องสั่งให้พี่ๆน้องๆหลานๆที่บ้านช่วยกันหมักดองใบยางส่งมาให้
ว่าไปงานนี้นี่กว่าจะมาถึงตรงจุดนี้ที่พี่กำลังอยู่
ก็ได้การช่วยเหลือจากหลายๆคนเลย โดยเฉพาะคนในครอบครัว
รวมทั้งกำลังใจจากพี่ๆน้องๆในเว็บบอร์ดแห่งนี้
แม้อยู่ห่างกันหลายไมล์ทะเล แต่ว่า ช่วยเหลือกันได้เจงๆ
นิทรรศการจะมีขึ้นในวันที่ 17 - 21 เดือนนี้...
พี่น้องท่านใดสะดวก ก็มาชมผลงานกันได้นะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ
ปล.ผลงานพี่มีชื่อไทยเก๋ไก๋ว่า "ฤดู" (แต่เขียนเป็นภาษาญี่ปุ่น เพราะว่าแปลกตาดี)
ภายใต้คอนเซปท์ที่ตั้งเองว่า "คาเอรุ" ซึ่งคำนี้มีหลายความหมาย
และพี่ใช้มันทุกความหมายที่มีใส่ลงไปในผลงาน เพื่อให้ผลงานเป็นตัวแทน
อธิบายความคิดและจินตนาการของพี่เลย ซึ่งหนึ่งในความหมายนั้นคือ
"เปลี่ยนแปลง" และ "คืนกลับ(บ้าน)" เพราะใช้ใบยางที่ไร้สีสันใดๆจากบ้านเรา...
(ที่ญี่ปุ่นไม่มีต้นยางสาว่า จากสิ่งธรรมดาจากบ้านเรา
มันเลยดูแปลกตาสำหรับคนที่นี่)
พี่คิดว่า งานนี้นอกจากจะทำให้คนญี่ปุ่นรู้จักประเทศไทยมากขึ้นแล้ว
เขาอาจจะได้รู้จักบ้านเกิดหรือถิ่นกำเนิดพี่ด้วย...
เพราะมีหลายคนโดยเฉพาะอาจารย์พี่เอง
ก็อยากแวะไปบ้านเมืองเรา เขาอยากไปดูของจริง อยากเห็นต้นยางพาราของจริง
ปล.2 ถึงน้องๆในบอร์ดที่น่ารัก...วันที่ 15 นี้พี่มีขนของเข้างาน... แหะๆๆ
จะยอมลงจากต้นไผ่ต้นมะปราง ต้นมะม่วง แลต้นสะตอ
แล้วแปลงร่างเป็นค้างคาวบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาเกาะที่พี่อยู่ช่วยพี่ด้วยน่อ...
ของอย่างเยอะเลยงิ...
พอช่วยงานเสร็จรับรองพี่จะเลี้ยง"น้ำแข็งบอกรสนมและรสถั่วดำอันแสนอร่อย
และหวานชื่นหัวใจ"กันคนละบอกสองบอก
มาต่ะ...อยากให้มาอย่่างแรง... ถ้าได้มาช่วยและมาชมผลงาน
หน้าพี่ค้างคงบานเท่าด้งแน่ๆ....
วัสลามค่ะ
