อัสลามุอาลัยกุมค่ะ...แค่อยากถามเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ว่า...
ท่านมีมุมมองเกี่ยวกับความรักอย่างไรบ้างค่ะ...คงไม่ไร้สาระเน๊อะ
salam
ขุดอีกแล้วเรา...อิอิ...
เอาจอบผูกโบว์สีชมพูมาฝากเจ้าของกระทู้ค่ะ
เมื่อก่อน...
เพื่อคำว่า"รัก"แล้วอะไรก็ยอมทน
เพื่อ"บางคน"อะไรก็ยอมทำทุ่มเททุกอย่าง
ทำเพื่อคำว่า"รัก"
แต่หากว่า"รัก"แล้วไม่มีอะไรดี แล้วนานไปไม่ได้อะไรคืน
"รัก"ไปทำไม...จะอดทนไปถึงไหน...ไม่เข้าใจ...
พอมาตอนนี้...
รู้เลยตอนนี้...สิ่งที่ทำให้สู้ทน อยู่กับ"บางคน"...อย่างมีความหวัง
^
^
เพื่อคำว่า"รัก"แล้ว...อะไรก็ยอมทน เพื่อ"บางคน" อะไรก็ยอมทำ
ฉันทำเพื่อเธอ...ทำเพื่อคำว่า"รัก"
ต่อให้เมื่อ "รัก" แล้ว ไม่มีอะไรดี นับเป็นปีไม่มีอะไรคืน
ฉันยังทนไป...เจอะกับตัวถึงรู้...
อาอิโต๊ะยู(อิอุ) โกะโตะบะโนะตะเมะนิ
หนันเดะโมะ เดะกิรุ อะนะตะโนะ ตะเมะนารา...
โตกินิ นาอิเต๊ะ มาชิกัตตะระ โกะเระการา
สุกี้โมะซู๊ดโตะ โซอิโอโมอุ โอโมอิยะต๊า...
(เพื่อคำว่ารักแล้วอะไรก็ยอมทน เพื่อเธอแล้วทำได้ทุกอย่าง
แม้บางครั้งต้องร้องไห้สักแค่ไหน แต่ก็ยังจะรักและจะรักตลอดไป...)
เหมือนจะไร้สาระสำหรับเดือนแห่งความเมตตาและเดือนแห่งการอภัย
แต่มันก็แปลกตรงที่ว่า หากว่าเรารักใครสักคนด้วยความจริงใจ
ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนหรือใครสักคนหรือมนุษย์คนใดที่เราพอใจแล้ว
เราย่อมทำได้ทุกอย่างจริงๆ ทนและอึดได้ เพื่อ"รัก"คำเดียว
"รัก"กับ"ลุ่มหลง"นั้นห่างกันไกล
รักที่แท้จริง...มักไม่ต้องการอะไรนอกจาก"รัก"
และมักเป็นรักที่นำมาซึ่งคำว่า"อดทน" และก็ทน เพื่อ"รัก"
(เพราะเราเป็นมนุษย์ผู้อ่อนแอ เราจึงยังมีความต้องการรักอยู่)
...ทนไม่ได้ แต่ถ้าทนได้คือความอดทน...
ซึ่งต่างจากรักที่ยิ่งใหญ่...ที่ไม่ต้องการสิ่งใดๆตอบแทนอย่างแท้จริง
อินนาลิลลา ฮิ วะอินนาฮิลัยฮิรอยิอูน...
ขออัลเลาะฮฺตอบแทนผลบุญให้ฉันในเคราะห์กรรมครั้งนี้
และขออัลเลาะฮฺทรงตอบแทนสิ่งที่ดีกว่านี้ให้ฉัน...
อามีน ยาร็อบ
ขอพระองค์ทรงอภัย วัลลอฮุอะลัม
วัสลามุอาลัยกุมวะเราะมะตุลลอวะบาเราะกาตุ
^____________________________________^
ปล.นั่นคืออารมณ์ความรู้สึกที่มีต่อมุมมองของคำว่า"รัก"ของคนเขียน
ผิดถูกประการใด ขอน้อมรับโทษ ณ วันตอบแทนไว้แต่เพียงผู้เดียวค่ะ
