ผู้เขียน หัวข้อ: ระหว่างร็อบบกับอินซาน..ความจริงที่จะหลงประเด็นไปไม่ได้  (อ่าน 1663 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ قطوف من أزاهير النور

  • ดุนยา..มาเพื่อไป
  • ทีมงานหลังบอร์ด (-_-''')
  • เพื่อนรัก (6_6)
  • *****
  • กระทู้: 1582
  • อยากเป็นเด็กดีของอัลลอฮฺ
  • Respect: +9
    • ดูรายละเอียด
    • แวะไปเม้นหน่อยน่า ^^

ระหว่างร็อบบ(พระเจ้า)กับอินซาน(มนุษย์)
ความจริง ... ที่จะหลงประเด็นไปไม่ได้





อัลอัค



ทันทีทีวะหฺยู หรือการติดต่อจากพระเจ้าชุดแรกผ่านมายังท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัมที่ว่า  “อิกเราะอฺ บิสมิ ร็อบบิกัลลาซียฺ เคาะลัก . เคาะละก็อลอินซานะ มินอะลัก. – จงอ่าน ด้วยนามของพระเจ้า(ร็อบบฺ)ผู้ทรงสร้าง ผู้ทรงสร้างมนุษย์(อินซาน)จากก้อนเลือด”

           

ในทันทีนั้นเอง ประเด็นที่สำคัญที่สุดก็ถูกเปิดเผยออกมาให้มนุษย์ทราบ ถึงสถานะของมนุษย์ว่าเป็นเช่น? มนุษย์ถูกโยงเข้ากับร็อบบฺ(พระเจ้า)ที่เป็นผู้สร้างทุกสรรพสิ่ง มนุษย์เป็นหนึ่งในสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา
การให้อ่านด้วยนามของพระเจ้า(บิสมิ ร็อบบิกะ)กลายเป็นการกำหนดทิศทางที่ชีวิตมนุษย์ทั้งหมดต้องมุ่งไปสู่มัน การงานทั้งหมด เจตนารมณ์ทั้งหมด การเคลื่อนไหวทั้งหมดเริ่มต้นขึ้นด้วยนามของพระเจ้า
(บิสมิ ร็อบบิกะ)

   
ความจริงการมีชีวิตของผู้ศรัทธาบนโลกนี้มัน “นิ่ง” แล้ว ก็เพราะการมีคำตอบที่ชัดเจนว่า อยู่ทำไม และมีเป้าหมายเพื่ออะไร?  ความจริงแล้วระหว่างมนุษย์คนหนึ่งกับสิ่งต่าง ๆ ที่รายล้อมรอบตัวเขา มิได้มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าความผูกผันระหว่างมนุษย์คนนั้นกับพระเจ้า(ร็อบบฺ) ผู้ทรงสร้าง .... ความผูกพันที่ต้องแสดงออกให้ประจักษ์ซึงสถานะระหว่างผู้สร้างและผู้ที่ถูกสร้าง

               

ระหว่างมนุษย์และสิ่งอื่น ๆ จึงกลายเป็นเรื่องรองและบางครั้งเป็นเรื่องลวง ระหว่างมนุษย์กับเกียรติยศของเขา ระหว่างมนุษย์กับทรัพย์สินของเขา ระหว่างมนุษย์กับเพศตรงข้ามที่เขาถวิลหา ระหว่างมนุษย์กับชาติพันธุ์ของเขา  .... ระหว่างมนุษย์กับดุนยา(โลกนี้)ที่รายล้อมเขาอยู่   


ชีวิตของผู้ศรัทธาต่อจุดเริ่มต้นด้วยนามของร็อบบฺ เป็นชีวิตที่ดำเนินไปด้วนทัศนคติและคุณค่าแห่งฟากฟ้า เป็นชีวิตที่ไม่หลงใหลไปกับความมั่งคั่งของทรัพย์สมบัติ เป็นชีวิตที่ไม่แสวงหาซึ่งเกียรติยศชื่อเสียง เป็นชีวิตไม่ยี่หระต่อความงามของอิสตรี … นี่คือชีวิตที่ดำเนินไปด้วยกฎที่มาจากท้องฟ้าเบื้องสูง ซึ่งไม่อาจประเมินได้จากมุมมองของดุนยาที่ต่ำต้อยแห่งนี้ 

มนุษย์ที่ผูกพันกับผู้สร้างในฐานะตัวเขาเป็นสิ่งถูกสร้างขึ้นมา ได้สร้างมุมมองใหม่ที่แตกต่างโดยสิ้นเชิงกับปรัชญาแนวคิดทั้งหมด มันเป็นชีวิตที่ถูกปลดปล่อยจากพันธนาการแห่งสิ่งจอมปลอมทั้งหลาย ...


               

น่าสลดที่ประเด็นอันยิ่งใหญ่แห่งอิสลาม -  ประเด็นระหว่าง “ระหว่างร็อบบ(พระเจ้า)กับอินซาน(มนุษย์)” – บางครั้งถูกละเลยไปในชีวิตของผู้ที่ถูกเรียกมุสลิม เมื่อประเด็นรองอื่น ๆ ถูกยกขึ้นมาให้ความสำคัญมากกว่า ถูกกล่าวถึงมากกว่า ถูกตอกย้ำมากกว่า ... หรือบางครั้งประเด็นย่อยต่าง ๆ ไม่ถูกพิจารณาผ่านประเด็นที่ยิ่งใหญ่นี้ มันจึงทำให้ไม่สามารถแก้ไขเยียวยาได้ 
เราฟื้นโครงการเศรษฐกิจ เราปฏิรูปการศึกษา เราเคลื่อนไหวงานการเมือง โดยไม่สามารเชื่อมโยงเข้ากับประเด็นใหญ่นี้ได้ อีกทั้งบางครั้งเราปฏิบัติโครงการต่าง ๆ โดยจงใจที่จะละเลยมันเข้ากับประเด็นใหญ่นี้

   
เมื่อใดก็ตามที่ชีวิตเราไม่ได้ดำรงอยู่บนทัศนคติ “ระหว่างร็อบบ(พระเจ้า)กับอินซาน(มนุษย์)” แล้ว เมื่อนั้นจะมีสิ่งอื่นเข้ามาแทนที่ร็อบบฺ ระหว่างความมั่งคั่งกับมนุษย์ ระหว่างเกียรติยศกับมนุษย์ ระหว่างผู้หญิงกับมนุษย์(ที่เป็นผู้ชาย) ระหว่างชื่อเสียงกับมนุษย์ ระหว่างแผ่นปริญญาบัตรกับมนุษย์ ระหว่างคำยกย่องกับมนุษย์ ระหว่างการยอมรับของผู้คนกับมนุษย์ ... หรือแม้กระทั่งสิ่งที่แทนที่ร็อบบฺนั้นเป็นสิ่งดี ๆ เช่นกลุ่ม องค์กร ที่ตนสังกัด หรือกลายเป็นครูบาอาจารย์ อุละมาอ์ มุรชีด หรือวลีทั้งหลาย

               

ชีวิตมนุษย์ที่อันตรายที่สุด คือชีวิตที่เริ่มต้นด้วยนามที่ผิดพลาด เริ่มต้นการใช้ชีวิตด้วยสิ่งลวงต่าง ๆ ที่เขาคิดว่ามันคือสิ่งสุดยอดปรารถนาแห่งโลกนี้ แทนที่จะนำปัจจัยต่าง ๆ แห่งดุนยาไปรับใช้ประเด็นใหญ่แห่งชีวิต แต่กลับนำปัจจัยเหล่านั้นมาเป็นประเด็นของชีวิตเสียเอง ... นี่คือชีวิตที่หลงประเด็นไปอย่างไกลลิบ   


ชีวิตของเรามีความสามารถที่แตกต่างกัน ย่อมจะทำงานที่แตกต่างกันออกไป ชีวิตของเราอาจต้องทำงานหาความมั่งคั่ง อาจได้รับปริญญาบัตรมากมาย และอาจได้รับตำแหน่งหน้าที่ชั้นแนวหน้าต่าง ๆ  แต่ไม่ว่าชีวิตจะดำเนินไปเช่นไร มันต้องดำเนินไปบนหลักการที่ย้ำแนวทาง “ระหว่างร็อบบ(พระเจ้า)กับอินซาน(มนุษย์)” ... นี่คือประเด็นที่เราจะหลงออกไปไม่ได้ 

ประเด็นนี้กลายเป็น “จุดเริ่ม” ของวะหฺยูอีก 23 ปีต่อมาจนสิ้นสุด เป็นจุดเริ่มที่กำหนดระยะทางทั้งหมดเป็นจุดเริ่มที่กำหนดระบอบคิดที่ฝักรากลงสู่ชีวิตจิตใจของมนุษย์ที่ศรัทธาต่อการติดต่อครั้งนี้ ... มนุษย์ที่ถูกเรียกว่า “มุสลิม” (ผู้ยอมจำนนต่ออัลลลอฮฺโดยสิ้นเชิง)  ซึ่งคำนิยามของมันคือบทสรุปแนวคิดความสัมพันธ์“ระหว่างร็อบบ(พระเจ้า)กับอินซาน(มนุษย์)”
         

คำตอบของชีวิตเราทั้งหมดจึงอยู่ที่ “ระหว่างเรากับอัลลอฮฺ” เท่านั้นเอง


يَا بُنَيَّ إِنْ قَدَرْتَ أَنْ تُصْبِحَ وَتُمْسِيَ لَيْسَ فِي قَلْبِكَ غِشٌّ لِأَحَدٍ فَافْعَلْ
 ثُمَّ قَالَ لِي يَا بُنَيَّ وَذَلِكَ مِنْ سُنَّتِي وَمَنْ أَحْيَا سُنَّتِي فَقَدْ أَحَبَّنِي وَمَنْ أَحَبَّنِي كَانَ مَعِي فِي الْجَنَّةِ

"โอ้ลูกรัก ถ้าหากเจ้าสามารถที่จะตื่นขึ้นมาในเวลาเช้าจนถึงเวลาเย็น โดยที่เจ้าไม่คิดร้ายต่อผู้ใด เจ้าจงกระทำเถิด
หลังจากนั้นท่านได้กล่าวแก่ฉันอีกว่า โอ้ลูกรัก และนั่นแหละเป็นแนวทางของฉัน
ผู้ใดฟื้นฟูแนวทางของฉันแสดงว่าเขารักฉัน และผู้ใดรักฉัน เขาได้อยู่กับฉันในสวรรค์"
(บันทึกโดย อัตติรมีซี)

ออฟไลน์ قطوف من أزاهير النور

  • ดุนยา..มาเพื่อไป
  • ทีมงานหลังบอร์ด (-_-''')
  • เพื่อนรัก (6_6)
  • *****
  • กระทู้: 1582
  • อยากเป็นเด็กดีของอัลลอฮฺ
  • Respect: +9
    • ดูรายละเอียด
    • แวะไปเม้นหน่อยน่า ^^
เคยมีน้องมาปรึกษาเรื่องอยากปิดหน้า แต่กลัวปิดตลอดไม่ได้ เพราะมีคนบอกว่าถ้าคิดจะปิดก็ต้องปิดตลอด
หรือพี่อีกคนมาบ่นๆ เรื่องคนไม่ยอมรับการทำงานนอกบ้านของมุสลิมะฮฺ
ก็ตอบเค้าไปด้วยประโยคนี้ล่ะ "มันเป็นเรื่องระหว่างเราและพระเจ้า"
เพราะความคิดเห็นของคนอื่นไม่เกี่ยว ทัศนคติคนอื่นไม่เกี่ยว อัลลอฮฺ เท่านั้นหรอกที่รู้ว่าเราพยายามเดินไปหาพระองค์ได้มากแค่ไหน




อัลอัค เน้นให้เห็นอะไรหลายอย่างเกี่ยวกับความไม่สำคัญในโลกนี้
และก็แน่นอนว่า รวมถึงตำแหน่ง และภาพลักษณ์ ความเป็นคนดี คนมีศาสนา ในสายตาคนอื่นไว้ด้วย


เพราะฉะนั้น อย่าได้ลืมเชียววว  หมั่นเตือนตัวเอง ไม่ว่าทำงานศาสนา หรือการงานใดก็แล้วแต่ เช็คด้วยว่าเราทำมันเพื่อ  .. ย้ำแนวทาง “ระหว่างร็อบบ(พระเจ้า)กับอินซาน(มนุษย์)”  หรือเปล่า ..


ที่มา www.fityah.com เจ้าค่ะ  ;D
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ม.ค. 06, 2008, 11:10 AM โดย نُّورٌ عَلَى نُورٍ »
يَا بُنَيَّ إِنْ قَدَرْتَ أَنْ تُصْبِحَ وَتُمْسِيَ لَيْسَ فِي قَلْبِكَ غِشٌّ لِأَحَدٍ فَافْعَلْ
 ثُمَّ قَالَ لِي يَا بُنَيَّ وَذَلِكَ مِنْ سُنَّتِي وَمَنْ أَحْيَا سُنَّتِي فَقَدْ أَحَبَّنِي وَمَنْ أَحَبَّنِي كَانَ مَعِي فِي الْجَنَّةِ

"โอ้ลูกรัก ถ้าหากเจ้าสามารถที่จะตื่นขึ้นมาในเวลาเช้าจนถึงเวลาเย็น โดยที่เจ้าไม่คิดร้ายต่อผู้ใด เจ้าจงกระทำเถิด
หลังจากนั้นท่านได้กล่าวแก่ฉันอีกว่า โอ้ลูกรัก และนั่นแหละเป็นแนวทางของฉัน
ผู้ใดฟื้นฟูแนวทางของฉันแสดงว่าเขารักฉัน และผู้ใดรักฉัน เขาได้อยู่กับฉันในสวรรค์"
(บันทึกโดย อัตติรมีซี)

SaFinah

  • บุคคลทั่วไป
อัสสลามูอาลัยกุมวาเราะห์มาตุ้ลลอฮ์ฮีวาบารอกาตุฮ์...

ญาซากิลลาห์ฮูคอยร็อน...สำหรับบทความดี ๆ ครับ  good

 

GoogleTagged