อัสลามุอะลัยกุ้ม
น่านๆๆ แอบ นินทา เค้ากันใหญ่เลย
ก้อ หนีไปกินข้าว อิ่มแล้ว ลืมไปเลย ทำอะไรค้างไว้
ได้ยินเสียงบ่น เลยมาว่าต่อเลยละกัน
เริ่มใหม่ละกัน:
ในตอนกลางดึก มีหญิงชราคนนึง
กำลังคลำหาอะไรอยู่สักอย่างรอบ ๆ เสาไฟฟ้าข้างถนน
สักครู่นึง มีหนุ่มสาวกลุ่มหนึ่งเดินผ่านมา เห็นหญิงชรา ผู้นั้น กำลังคลำหาอะไรสักอย่างอยู่
เลยถามขึ้นว่า " ยาย ๆ หาอะไรอยู่ อะ"
ยายตอบว่า " หาเข็มเย็บผ้า อยู่ มาช่วยยาย หา หน่อยสิ"
พวกหนุ่มสาวกลุ่มนั้นจึงช่วยกันหากันอย่างขะมักเขม้น แต่จนแล้วจนรอด ก้อ หาไม่เจอ
เลยถามยาย ว่า "ยาย ทำหล่นหาย แถวนี้หรือหรอ"
ยายตอบอย่างไร้เดียงสาว่า "ป่าวหรอก ยายทำหายในบ้าน น่ะ แต่บ้านยายมันมืด มองไม่ค่อยเห็น เลยออกมาหาที่มีไฟ ข้างถนน นี่"
หนุ่มสาว อมยิ้มให้ยาย อย่างเอ็นดู
จบ.............
เรื่องสั้นนี้ ชี้ให้เห็นว่า เมื่อเราทำของหาย จะมีประโยชน์อันใดเล่า ที่จะไปหาของที่อื่น
เช่นเดียวกัน เมื่อเราแสวงหาความสุข เราก้อต้องไปหาที่จุดที่เราสูญเสียไป
จะมีประโยชน์อันใดเล่า ที่จะแสวงหาความสุข จากที่ๆ คนอื่นสุข
ความสุขเราหายไปจากตรงไหน?
คำตอบคือ เราได้ทำหายไปจากใจเราเอง
ดังนั้น...เราต้องแสวงหาความสุขที่มัน
...ที่ใจเราเอง.....
ที่มา
www.carefor.org
