
อัลเลาะฮ์ หรือ พระเจ้า นี้ ไ่ม่ใช่บุรุษและสตรี ไม่เหมือนกับบรรดาสิ่งที่ถูกสร้างทั้งปวง ผมคิดว่า กรณีที่ถามนั้น คำว่า هو (ฮุว่า) แทนสรรพนามของอัลเลาะฮ์ ซึ่งตามหลักภาษาแล้ว ใช้สำหรับ บุรุษ
นั่นแสดงว่า ท่านอาจจะใช้เชิงภาษามาเป็นการตั้งคำถาม ดังนั้น เมื่อเอาเชิงภาษาอาหรับมาตั้งคำถาม เราก็ต้องไปพิจารณาตามหลักภาษาอาหรับไม่ใช่หลักภาษาไทย
หลักภาษาอาหรับนั้น การใช้แทนสรรพนามบุรุษเชิงภาษา มีอยู่ 2 ประเภท
1. المذكر الحقيقي (มุซักกัรฮะกีกีย์)คำนามที่ชี้ถึงบุรุษแท้ หมายถึงสิ่งที่มีเพศชี้ถึงบุรุษ เช่นคำว่า ٌأَب (อะบุน) แปลว่า "พ่อ" , คำว่า حصان (ฮิซอน) แปลว่า "ม้าตัวผู้"
2. المذكر المجازي (มุซักกัรมะญาซีย์) คำนามที่ชี้ถึงบุรุษที่ไม่ใช่คำ่แท้ หมายถึง ถ้อยคำนั้นอยู่ในรูปบุรุษ แต่ไม่ได้บ่งชี้ถึงบุรุษในตัวของมันเอง เพราะไม่มีเพศ เช่นคำว่า قلم "ก่อลัม" แปลว่า "ปากกา" หรือคำว่า كتاب "กิตาบุน" แปลว่า "หนังสือ" เราจะเห็นว่า คำว่า ปากกา และ หนังสือ ในภาษาอาหรับนั้น จะใช้เชิงถ้อยคำในรูปบุรุษ แต่ตัวของมันเองไม่มีเพศ ไม่ไ้ด้ชี้ถึงเพศชายและเพศหญิง
ดังนั้น คำนามประเภทที่ 2 เช่น ปากกาและหนังสือ นั้น ไม่ได้ครองเพศบุรุษแต่อย่างใด ฉะนั้น ถ้อยคำ هو หรือถ้อยคำว่า "อัลเลาะฮ์" ก็เช่นเดียวกัน พระองค์มิได้ทรงครองเพศบุรุษแต่อย่างใดเลย และ
นี้คือพิจารณาในเชิงภาษาอาหรับที่เราต้องเข้าใจตามหลักภาษาเขาพวกเขาที่มีความอรรถรสในตัวของมันเอง
วัลลอฮุอะลัม