ทุกสิ่งมีคุณลักษณ แล้วเราก็ขานนามตามนั้นๆ
เหมือนเราเห็นน้ำในคลอง เราก็เรียกน้ำคลอง
มันมาจากไหนละ ก็มาจากน้ำตก
น้ำตกมาได้ไง ก็มาจากฝน
ฝนมาจากไหนอีก ก็มาจากเมฆ
เมฆมาไง ก็ไอน้ำที่โดนพัดมาจากทะเล
อ้าว แล้วน้ำทะเลมาได้ไง ก็มาจากแค่น้ำในคลองไง
มันไม่ได้เกิดขึ้นเอง
เป็นธรรมชาติ เป็นวงจรเห็นมั๊ย
แล้วใครกำหนดวงจรว่าต้องเป็นแบบนี้ละ?
ถ้าไม่มีคนกำหนด ไอน้ำทำไมไม่ลอยออกอวกาศไปเลย วนกลับมาทำไม?
เมื่อเห็นแล้วว่ามันเป็นเรื่องของสิ่งหนึ่งกระทบอีกสิ่ง แล้วไหลต่อกันไป
เป็นวงจรแบบที่บางคนเรียกธรรมชาติ
แสดงว่า ตรรกะว่าทุกอย่างต้องมีที่มาที่ไปนั้นถูกต้อง
ดังนั้นวงจรนั้นก็ย่อมต้องมีที่มาด้วยซิ มันย่อมไม่สามารถเกิดขึ้นเองได้ ย่อมต้องถูกกำหนด
หากไม่มีคนกำหนดได้มั๊ย ก็ทุกอย่างล้วนมีที่มาวนต่อๆกันไปเอง
ก็ของทุกอย่างมีที่มา ก็แล้วใครกำหนดวงจรนี้ละ จะมาเองได้ไง
ถามเราละ เราเห็นคุณลักษณะส่วนนึงของผู้กำหนดวงจรนี้มั๊ย
แล้วเราเรียกขานเค้าว่าอะไร
หากใครถามว่าเค้าเป็นไง ไม่รู้หรอกครับ
เพราะผมก็ยังอยู่ในวงจรนั้น
เช่นเดียวกับทุกคน
แล้วคุณละ ขานนามเค้าว่าอะไร?
และถ้าท่านผู้นั้นกล่าวว่าจงขานนามเรา....
(ต่อให้หน่อยซิครับ)