salam
วันนีั ผมได้กลับมาอ่านกระทู้นี้ตั้งแต่แรกจนจบ เมื่อได้อ่านประโยคที่ว่า "การฝ่าฝืนที่ทำให้เกิดความต่ำต้อย ย่อมดีกว่า การตออัตภักดีที่ทำให้เกิดความลำพองตน" ทำให้เกิดความรู้สึกหยั่งลึกภายในจิตใจขึ้นมา ถึงความผิดพลาดหรือการฝ่าฝืน(ในสิ่งที่ไม่ดีและความชั่วร้ายต่าง ๆ นานา)ที่ผ่านมา แต่ด้วยความให้อภัย และความเมตตากรุณาของพระองค์อัลลอฮฺ ตะอาลา ที่มีให้ต่อบ่าวผู้ซึ่งขออภัยโทษและกลับเนื้อกลับตัวแล้ว จึงทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาทันที ที่คนที่เคยผิดพลาดหรือฝ่าฝืนมาก่อน ยังคงมีโอกาสอยู่ตลอดเวลา ต่อการหันกลับไปสู่เส้นทางที่ดีในหนทางของพระองค์อัลลอฮฺ ตะอาลา โดยการสำนึกประพฤติตนสู่ความดีงามอีกครั้ง
ดังนั้น การสำนึกประพฤติตน และการรู้สึกปวดร้าวเสียใจในความผิดพลาดและการฝ่าฝืนของตนเอง มันเป็นสิ่งที่ล้ำค่าที่ทำให้จิตใจของหัวใจมีความเข้มแข็งและไม่แข็งกระด่างดั่งที่ผ่านมา ซึ่งแน่นอนว่า "บุคคลหนึ่ง (ยกเว้นนบี) ที่ทำการฝ่าฝืน แล้วมีจิตสำนึก ย่อมมีจิตใจที่เข้มแข็งกว่าผู้ที่ไม่ทำผิดเลย" จึงสามารถมองเห็นและรู้สึกสัมผัสได้ด้วยตัวเองอย่างแน่นอน ด้วยการรู้สึกต่ำต่อยจากความผิดพลาดและการฝ่าฝืนที่ผ่านมา กลายมาเป็นบ่อเกิดแห่งความดีงามสำหรับตัวของเขากับพระองค์อัลลอฮฺ ตะอาลา นั่นเอง
เพราะฉะนั้น "สิ่งสำคัญคือการขัดเกลา การซักล้าง ซึ่งเกิดจากการรับรู้ถึงความสกปรกของหัวใจตนเองต่างหาก ซึ่งคนที่คิดว่าหัวใจตนเองสะอาดดีแล้วนั่นแหละ จะประสบความเสียหาย" ซึ่งประโยคนี้ ทำให้ผมกลับมาคิดและทบทวนได้ว่า สิ่งสำคัญที่ต้องคำนึงตลอดเวลานั่นก็คือ "คนที่ดีคือคนที่เตาบัตตนเองตลอดเวลา" ดังนั้น เมื่อบุคคลหนึ่งรู้สึกถึงความผิดพลาดหรือการฝ่าฝืนต่ออัลลอฮฺ ตะอาลา แล้ว และก็มีความรู้สึกต่ำต่อยต่อสิ่งดังกล่าว แล้วบุคคลนั้นก็รีบเร่งต่อการซักล้างด้วยการขออภัยโทษ และขัดเกลาด้วยการกลับเนื้อกลับตัว และบ่มเพาะจิตใจด้วยการหันกลับมาสู่ความดีงาม และไม่หวนกลับไปสู่ความผิดพลาดหรือการฝ่าฝืนอีก
อัลหัมดุลิลลาฮฺ มาก ๆ สำหรับทุกแง่คิดที่ได้บอกกล่าวในกระทู้นี้ ทำให้ผมได้คิดใคร่ครวญและทบทวนอะไรต่อมิอะไรที่ผ่านมาได้เยอะแยะมากมายเลย ญะซากุมุ้ลลอฮุค็อยร็อนกะษีร็อน เพราะทำให้ผมได้รู้จักจุดยืนของตัวเองมากขึ้นว่า "เพราะเมื่อเราทำผิด และเราสำนึกตัวได้ เราก็จะได้เข้าใจความหมายพระนามอันไพจิตรของอัลลอฮฺ الغفور التواب الرحيم (อัลลอฮฺผู้ทรงนิรโทษ, อัลลอฮฺผู้ทรงรับการสำนึกตน และอัลลอฮฺผู้ทรงปราณี) แต่ก่อนที่เราจะทำความผิดนั้น ควรไตร่ตรองและนึกถึงการลงโทษของพระองค์ ไม่มีใครรู้ว่า เวลาของตัวเองนั้นจะหมดลงเมื่อใด ที่ไหน อย่างไร?"...วัลลอฮุสุบหานะฮุ วะตะอาลา อะอฺลา วะอะอฺลัม - วัสสลามุอะลัยกุม วะเราะหฺมะตุลลอฮิ วะบะเราะกาตุฮฺ
หมายเหตุ : อยากให้ทุกคนได้อ่านและทบทวนดู จะอ่านและทบทวนกี่รอบกี่ครั้งกี่หนก็ได้ เพราะเป็นอีกกระทู้ที่สอนในการตักเตือนตนเองได้เป็นอย่างดี แต่จะต้องพยายามด้วยนะครับ
