เรามาเล่าเรื่องที่น่ารักและประทับระหว่างเรากับแม่กันดีกว่า

[เด็กท่าเรือ]

อัสสลามุอาลัยกุม

   ขอฝากกลอนแม่ด้วยคนนะครับ....

.. ในเพศหญิงสิ่งนี้มีมากล้น
จับกมลทุกสิ่งเป็นมิ่งขวัญ
ไม่ว่าฐานะใดในใจนั้น
ไม่เท่าทันในด้านงานมารดา

...สองมือใดไหนจะเท่าสองมือแม่
มอบรักแท้แข็งแก่งสุดดุจแผ่นผา
เฝ้าถนอมมอบรักปักอุรา
นี่แหละหนาคือรักแท้ของแม่เอย...

......สวรรค์อยู่ใต้ฝ่าเท้าของมารดา.....อัล-ฮาดิษ

วัสสลาม.

[คนเดินดิน]

;) ;) ;)

นักเรียนคนนึงของคนเดินดิน1

ได้เป็นตัวแทนของโรงเรียน

เดินทางไปเรียนติวเตอร์ที่นครปฐม

มีของฝากมาให้คนเดินดิน1 ด้วยตั้งหลายอย่าง

แต่ที่คนเดินดิน 1 ชอบมากที่สุดคือ

ดอกมะลิเทียมสองดอกในกระถางเล็ก ๆ ทำมาจากพลาสติก

มีกระดาษรูปหัวใจสีขาวพร้อมข้อความสีทองว่า  รักแม่

แถมข้อความที่เขียนเองข้างบนกระดาษห่อว่า

ขอให้ครูใจดีอย่างนี้ตลอดไป

ครูเหมือนแม่คนที่ 2 ของหนู

รักครูน้า....................

เฮ้อ..........น้ำตาตกใน

ถ้าความกล้าของนักเรียนดังกล่าวมีอยู่ในตัวฉันบ้างสักครึ่งนึงคงดี

ฉันจะทำอย่างที่นักเรียนคนนั้นทำให้กับฉัน

(อยากกู่ร้องให้ก้องฟ้าว่ารักแม่จัง  แต่มันกลับเป็นเพียงเสียงกระซิบเบา ๆ ที่เก็บไว้ข้างในใจ)

[o0chih_mih0o]

อัสลามูอาลัยกุม ค่ะ
ความประทับใจในตัวแม่มามากๆๆๆ มากเกินคำบรรยายแต่เราประทับใจในตัวแม่คือแม่ไม่เคยทำให้เราเสียใจ มีแต่เรา ทำกับแม่ไห้แม่เสียใจ อยู่บ่อยๆๆ พูดไม่ดีบ้าง ชอบขัดท่านบ้าง แต่มาตอนนี้เรา รู้แล้วว่าเรา รักท่านมากๆๆๆๆ เราจะไม่ทำไห้ท่านเสียใจแล้ว เรารักท่าน เราก้อจะแสดงออก โดย ที่แต่ก่อน เขิลอายย ที่จะแสดงออก เดวนี้ไม่แระ หอมแก้มฟอดๆๆๆ คิคิ พูดแล้ว คิดถึง วัสลาม ค่ะ

[คนเดินดิน]

;) ;) ;)

ขอความสันติสุขจงมีแด่ท่านและครอบครัว

เมื่อก่อนตอนเรียนอยู่ต่างจังหวัด

นาน ๆ ได้กลับบ้านครั้งเนี่ย

เรื่องกอดเรื่องหอมแม่หน่ะ

ทำได้บ่อยไม่ค่อยได้เขิลลลลลหรืออายยยยสักเท่าไหร่

แต่แปลกแฮะพอกลับมาทำงานที่บ้าน

เห็นหน้ากันทุกวันกลับไม่กล้า

หรือจะจริงอย่างที่เขาว่า

คนเรามักเห็นค่าของใกล้ตัวเมื่อของสิ่งนั้นเริ่มอยู่ไกลออกไปทุกที

ทำไงถึงจะตระหนักถึงคุณค่าของใกล้ตัวได้อย่างสม่ำเสมอซักทีน้าพี่น้อง

เฮ้อ.....................................


หากผิดพลาดประการใดจงอภัยให้ด้วยนะพี่น้อง

[คนเดินดิน]

:'( :'( :'(

ยังจำได้ไหม

ใครคอยพร่ำสอน

ยามเจ้าจะนอน

ใครกล่อมให้หลับฝัน

ใครคอยห่วงใย

เจ้าได้ทุกวี่วัน

ใครทนร้าวราน

เมื่อเจ้านั้นเสียน้ำตา

ใครน้อ................................

 :'( :'( :'(

[สวรรค์ชั้น 7]

 salam

เผอิญ  ชะแว้บ เข้ามา กระทู้นี้
อ่านแล้ว นั่งยิ้ม คนเดียว ( เพื่อนคงคิด ว่า ไอ้นี่  บ้าไปแล้วกระมัง )

อยากฟังอีก

^
^
ขอเชิญพี่น้องมาช่วยกันเล่าต่อ น่ะ  <<<  เรื่องคนอื่น ชอบนักแล     

[- ครูจริงใจ-]

 salam

อืม     

กระทู้นี้ อบอุ่น+ ประทับใจดีจัง

 

[- ครูจริงใจ-]

 salam

อิคลาส ก้อมีเรื่องที่ประทับใจ หลายเรื่องมาก
แต่เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังน่ะค่ะ

[๐๐εΐз๐๐Pr!nCeEsS Of FLoWeRs๐๐εΐз๐๐]

salam

แม่จ๋าแม่รู้บ้างไหม
ว่าดวงใจดวงนี้เป็นห่วง
จากลูกน้อยที่แม่ห่วงหวง
อยู่เมืองหลวงศิวิไลซ์ไกลบ้านเรา

คิดถึงแม่ขึ้นมาน้ำตามันก็ไหล
อยากกลับไปซบลงที่ตรงตักแม่
ในออ้มกอดรักจริงที่เทียมแท้
ในอกแม่สุขเกินใคร

อีกไม่นานลูกจะกลับไป
หอบดวงใจเจ็บช้ำเกินทน
เก็บเรื่องราววุ่นวายสับสน
ใจที่วกวนของคนในเมืองกรุง

คิดถึงแม่ขึ้นมาน้ำตามันก็ไหล
อยากกลับไปซบลงที่ตรงตักแม่
ในออ้มกอดรักจริงที่เทียมแท้
ในอกแม่สุขเกินใคร

อีกไม่นานลูกจะกลับไป
หอบดวงใจเจ็บช้ำเกินทน
เก็บเรื่องราววุ่นวายสับสน
กลับบางคนที่ใจไม่แน่นอน
ลืมเรื่องบางคนไปซบลงที่ตรงตักแม่

สุดท้ายก้อกลับมาตายรัง...

[คนเดินดิน]

salam

แม่จ๋าแม่รู้บ้างไหม
ว่าดวงใจดวงนี้เป็นห่วง
จากลูกน้อยที่แม่ห่วงหวง
อยู่เมืองหลวงศิวิไลซ์ไกลบ้านเรา

คิดถึงแม่ขึ้นมาน้ำตามันก็ไหล
อยากกลับไปซบลงที่ตรงตักแม่
ในออ้มกอดรักจริงที่เทียมแท้
ในอกแม่สุขเกินใคร

อีกไม่นานลูกจะกลับไป
หอบดวงใจเจ็บช้ำเกินทน
เก็บเรื่องราววุ่นวายสับสน
ใจที่วกวนของคนในเมืองกรุง

คิดถึงแม่ขึ้นมาน้ำตามันก็ไหล
อยากกลับไปซบลงที่ตรงตักแม่
ในออ้มกอดรักจริงที่เทียมแท้
ในอกแม่สุขเกินใคร

อีกไม่นานลูกจะกลับไป
หอบดวงใจเจ็บช้ำเกินทน
เก็บเรื่องราววุ่นวายสับสน
กลับบางคนที่ใจไม่แน่นอน
ลืมเรื่องบางคนไปซบลงที่ตรงตักแม่

สุดท้ายก้อกลับมาตายรัง...

salam

ตามนั้นแหละพี่น้อง


หากผิดพลาดประการใดจงอภัยให้ด้วยนะพี่น้อง

 

ทำได้หรือไม่ก็ค่อยว่ากันอีกที

หากผิดพลาดประการใดจงอภัยให้ด้วยนะพี่น้อง

[ตอลิบุลอัสฮัร]

ผมมีเรื่องเล่าอยู่เรื่องหนึ่งที่นึกขึ้นได้ ผมเคยฟังคุตบะห์ที่บ้านผมในช่วงวันรายอ ซึ่งวันโต๊ะอีหม่ามท่านได้เล่าเรื่องราวของแม่ที่ประเสริฐ ที่มีต่อลูก

ในครอบครัวหนึ่ง ได้มีลูกอยู่หนึ่งคน แต่ในครอบครัวนี้ มีผู้เป็นแม่เท่านั้น ที่คอยเลี้ยงดูลูก ส่งเสียลูก ให้ได้ร่ำเรียน จนจบป.ตรี แต่กว่าจะจบนั้น สิผู้เป็นกลับต้องมาจากไปเป็นเพราะอะไรนั้น
 
ลองอ่านตามไป แล้วลองนึกภาพประกอบด้วยนะครับ ในขณะที่ลูกเรียนอยู่ ม.5นั้น ผู้เป็นพ่อ ต้องมาจากไปสะก่อน ก็เลยทิ้งผู้เป็นแม่ไว้ แม่ก็เลย อดทนต่อสู้ ทำงานอยู่คนเดียว เพื่อจะให้ลูกจบป.ตรี

ให้ได้ ในขณะที่ลูกเรียน ม.6 ได้มีเหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้นมากมาย เพราะเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ไม่ว่าเรื่องยาเสพติด ก็เข้ามาเพื่อให้เด็กผู้ชายคนนี้ทดลอง แต่ด้วยความไร้เดียงสา ตามประสาเด็ก

บ้านนอกเข้ามาเรียนโรงเรียนเตรียมอุดมในเมืองใหญ่ ก็เลยทดลองบ้าง แต่จิตสำนึกเขาดี จึงสามารถยับยั้งได้บ้าง ตามอารมณ์ตัวเองบ้าง แต่ในขณะเดียวกันนั้นเขาก็ยังไม่ได้คิดถึงผู้เป็นแม่ที่คอย

ทำงานอยู่ที่บ้านเลย ว่าท่านทำงานอยู่คนเดียว เพื่อให้ลูกได้มีเงินเพื่อนำไปเป็นการศึกษา เพียงแค่ลูกขอมาคำเดียวว่าแม่ครับ คือผมต้องซื้อคอมฯ ต้องซื้ออุปกรณ์การศึกษา เพียงแค่นี้ แม่ก็จัดการ

หามาได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม เพื่อให้ลูกนั้น มีความสะดวกสะบาย ในการศึกษา  แต่ลูกนั้นไม่ทันได้คิด และไตร่ตรอง ว่าแม่นั้นเป็นอย่างไร ด้วยวัยอันคึกคนอง เพียงเพื่อตอบสนองความต้องการ

 แม้กระทั้งการโกหกก็ยอม และเหตุการณ์ก็ไม่ได้แล้วร้ายจนเกินไป เพราะลูกชาย สามารถสอบเข้าต่อมหาลัยจนจบ เเละเรียนจนจบการศึกษา และระหว่างกำลังศึกษาระดับป.ตรีอยู่นั้น ผู้เป็นลูก

นั้น นานๆครั้งจะกลับไปบ้านสักครั้ง เพราะมีงานบ้าง และก็ไกลจากบ้านด้วย และนี่ก็คือสาเหตุที่ลูกต้องอยู่ที่มหาลัย ส่วนแม่ก็ได้เฝ้าลูกสำเร็จการศึกษา และตรากตรำทำงานต่อไป จนกระทั้งลูกได้

จบการศึกษาเป็นที่เรียบร้อย แต่ก่อนจะจบก็ได้ขอเงินจากแม่ก้อนหนึ่ง เพื่อเช่าเสื้อ ครุย รับปริญญา และถ่ายรูป กับเพื่อนๆ ส่วนผู้เป็นแม่ก็ต้องหามาอีก แม้ว่าจะเป็นหนี้ก็ตาม และก็ถึงเวลาที่ลูกเดิน

ทางกลับมาบ้าน เมื่อกลับมาถึงบ้าน ก็เจอว่ามีคน เยอะเยะ ที่บ้าน เขาก็ถามว่าทำไมหรือครับ คนเขาก็บอกว่า แม่แกไม่สบาย เขาช่วยกันอ่านยาซีนอยู่ เขารู้งั้นก็รีบวิ่งขึ้นไปบนบ้าน เพื่อจะดูหน้าแม่

แต่เมื่อดูแล้ว ทำให้เขาร้องให้ออกมาอย่างที่ตัวเขา ไม่ทราบว่าออกมาได้ไง เพราะใบหน้าแม่ที่เคยสดใส กลับมองไม่เห็น เพราะว่าแม่นั้นได้ขายดวงตา ไว้เป็นการศึกษาของลูกสะแล้ว และเพื่อใช้หนี

...เขาก็ก้มจูบหน้าผากแม่ แล้วก็พูดว่า

แม่ครับ !ลูกของแม่กลับมาแล้วครับ ลูกของแม่อยู่ตรงนี้ครับ แม่ครับ ผมเอาปริญญาตรีมาให้แม่แล้วครับ ความปลาบปลื้มพร้อมกับน้ำตา ไหลลงเป็นสาย แล้วแม่บอกว่า แม่ดีใจนะลูก แม่ยินดีด้วย

แม่ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี แต่แม่คงอยู่ต่อไปไม่ได้แล้วละ เพราะแม่มองไม่เห็น เมื่อเเม่พูดเช่นนั้นลูกชายก็ร้องไห้ เหมือนคนที่ควบคุมสติตัวเองไม่ได้ เพราะด้วยเสียงที่ดัง ที่พูดว่า แม่ครับ ผมรักแม่ แม่

ครับอย่าพูดงั้นสิ ครับ แม่เขาก็บอกว่าลูกต้องตั้งใจทำงานนะ แล้วเป็นคนดีนะลูก แม่คงต้องไปแล้ว ในขณะนั้นผู้เป็นแม่ก็จากไปด้วยความสงบ ... ลูกชายของท่าน ก็มีสำนึกใจอย่างมากที่เคยเกเร

เเทนที่จะเก็บเงินอดออม กลับมาเยี่ยมแม่ นวดแม่ยามแม่เหนื่อย ช่วยแม่ หุงข้าว เวลาที่แม่กลับมากจากการทำงาน นี่แหละครับ ความคิดที่ลูกคิดหลังจากท่านแม่จากเราไปแล้ว แล้ววันนี้ละครับ

คุณทำอะไรให้แม่คุณบ้าง...

และนี่ก็คือคุตบะห์ที่ท่านอีหม่ามอ่านในวันรอยอนั้น พร้อมด้วยเสียงที่อ่อนนุ่มและเรื่องราว ที่ละเอียด ทำให้บรรยากาศวันนั้น มีคนร้องให้กันเกือบทั้ง สุเหร่าเลยครับ ผมเป็นคนเล่าไม่ค่อยเก่ง

พยายาม

แกะหน่อยละกันครับ ....

[salamah]

 salam
เศร้าจังเลยค่ะ..........แต่ก้อชอบอ่านนะคะเรื่องที่ให้ข้อคิดกับผู้เป็นลูกๆอย่างนี้

[คนเดินดิน]

รับสลามค่ะ

และ

 salam

ดีที่สุดคนนี้

หม่ามี้ดีที่หนึ่ง

รู้ ๆ กันอยู่นะพี่น้อง


หากผิดพลาดประการใดโปรดอภัยให้ด้วยนะพี่น้อง

[na-eim]

 salam
เราเรียนอยู่ ม.6  โรงเรียนก็ไม่ได้ไกลจากบ้านเท่าไหร่หรอก
แต่แม่ให้อยู่หอ  3สัปดาห์กลับบ้านครั้งนึง  คิดถึงแม่มากเลย
เวลากลับทีนึงก็จะไปนอนข้างๆแม่  อบอุ่นที่สุด
เวลาโรงเรียนเปิดก็จะอยู่บ้านต่ออีกวันนึง
วันก่อนไปสอบแข่งขันเกี่ยวกับกฏหมาย 11 โรงเรียน ได้รางวัลชมเชยมา  เศร้ามากๆ
กินอะไรไม่ลงเลย  มันเครียด เพราะว่าปีก่อนรุ่นพี่ได้ที่ 1 มา
แต่พอได้โทรคุยกับพ่อและแม่แล้ว  สบายใจทันที  ไม่เครียดเลย
มันเป็นอะไรที่สุดยอดมากเลย
ไปล่ะ     วัสลาม
อุฏลูบุลอิลมู  วาเลาบิซซีน

[Al Fatoni]

อัสสลามุ อลัยกุม

              ความรักของผมต่อแม่ก็คือ ผมไม่รู้ว่าผมจะใช้ระยะเวลานานเท่าไรเพื่อทำใจ หากแม่ของผมจากไป - วัลลอฮฺ อะอฺลัม

วัสสลามุ อลัยกุม