พอดีมีเรื่องเพิ่งนึกออก มาเล่าก่อนลืม
ตอนสมัย ม. ปลาย เคยมีเรื่องที่ไม่เข้าใจกันกับพ่อ อธิบายยังไงก็ไม่เข้าใจ ซึ่งแม่เองก็เฝ้าดูอยู่ห่าง ๆ
แต่เช้าวันนั้นยังไงก็ต้องไปโรงเรียน พอเดินออกมาหน้าบ้านแม่แอบมาบอกว่า
"อัลลอฮฺรักคนที่อดทนนะ"
จำได้ว่าหลังจากได้ยินประโยคนั้นน่าจะร้องไห้นะ เพราะมันน่าอึดอัดเวลาเราอธิบายให้ใครฟังแล้วไม่เข้าใจ
แต่คำพูดนี้มันบอกว่า อย่างน้อยก็มีแม่ที่เข้าใจ และบอกเราว่า อัลลลอฮฺ เองก็เข้าใจเรา
หลังจากนั้นพอมีเรื่องอะไร ประโยคนี้มันก็ใช้งานได้ดี ตลอดมานี่ล่ะ
อัลฮัมดุลิ้ลลา
^^
