salam
ไปเจอจากหนังสือฟิกห์มัซฮับอิมามชาฟิอีย์อีกแล้วครับ
وتجب إعادة كل صلاة تيقن مصاحبة النجس لها
بخلاف ما احتمل حدوثه بعدها
فلا تجب إعادتها ، لكن يستحب كما قاله فى شرح المهذب
"วายิบต้องหวนกลับไปไปใหม่กับทำทุก ๆ ละหมาดที่มั่นใจว่ามีนะยิสติดอยู่ ซึ่ง
ขัดแย้ง(แตกต่าง)กับสิ่งคาดว่านะยิสได้เกิดขึ้นหลังจากละหมาดแล้ว
ดังนั้น จึงไม่วายิบให้กลับไปละหมาดใหม่ แต่ทว่าสุนัต(ชอบให้กระทำ)ให้ทำการกลับไปละหมาดใหม่ เหมือนสิ่งที่ได้อิมามอันนะวาวีย์ได้กล่าวไว้ในหนังสือชัรห์มุฮัซซับ" หนังสือ ก็อลยูบี วะ อุมัยเราะฮ์ 1/212
เราจะสังเกตุได้ว่า ประโยคหลังจาก ฟาอ์(ตัฟเรี๊ยะอ์)นั้น ได้มาขยายกิ่งก้านสาขาฮุกุ่มให้กับประโยคที่ตกหลังจาก คำว่า خلاف ครับ

อีกอย่างหนึ่งครับ ข้อความตัวอย่างที่ยกไปนั้น สรุปได้ว่า ผู้ที่มั่นใจว่ามีนะยิสติดอยู่ตอนขณะละหมาด ก็วายิบให้เขาทำการ(อิอาดะฮ์) กลับไปละหมาดใหม่ แต่หากเพียงคาดการณ์ว่านะยิสติดที่ร่างกายหรือเสื้อผ้าหลังจากละหมาด ก็ไม่จำเป็นต้องกลับไปละหมาดใหม่ แต่สุนัตให้กลับไปละหมาดใหม่เท่านั้นเองครับ
มะอัฟที่นะครับ ที่นำเสนอตัวอย่างแบบบูรณาการณ์ไปหน่อย ได้ทั้งวิชานะฮูได้ทั้งวิชาฟิกห์ครับ
ผิดพลาดประการใด โปรดชี้แนะด้วยคร๊าบ