salam
ผม(อัสสะตูลีย์)ขอสรุปและขยายบทคำพูดของอะมีรฺเต๊ะของช่วงระยะเวลาหนึ่งให้ฟัง(อ่าน)กันนิดนึงว่า ซึ่งมีอยู่ช่วงหนึ่ง ที่อะมีรฺเต๊ะได้พูดบอกกล่าว(แหลง)ไว้(แบบเชิงเปรียบเทียบที่เสมือนมองเห็นได้เลย)ว่า : ".....ณ วันนี้ พวกเราที่มามัรฺกัซฺทุกคืนนั้น แต่ไม่ทำงานดะอฺวะฮ์ แล้วจะให้ใครมาทำ พวกเราที่แบกเป้แบกกระเป๋า ออก ๓ วัน ก็ไม่ทำ(เช่นกัน) แล้วจะให้ใครมาทำ(งานดะอฺวะฮ์) พวกเรามานอนที่มัสญิดทุกเดือน แต่(ก็ยัง)ไม่ทำ แล้ว(เชิงเปรียบเทียบว่า)จะให้คนนอนศาลาไหนมาทำแทน(หากว่าพวกเราไม่ทำ)
อันซึ่งพวกเราเป็นอุมมะฮ์(ประชาชาติ)ที่อัลลอฮฺ สุบหานะฮุ วะตะอาลา ทรงมอบงานดะอฺวะฮ์ให้มาอยู่ในกำมือ(กล่าวคือ มาอยู่ในรูปแบบวิธีการปฏิบัติงานศาสนาและวิถีการดำเนินชวิตในศาสนา)แล้ว ก็(ยัง)ไม่ทำ แล้ว(เชิงเปรียบเทียบว่า)จะให้มะลาอิกะฮ์ไหนลงมาทำแทน(หากว่าไม่ใช่พวกเราแล้ว)ล่ะพี่น้อง
ซึ่ง(ตอนนี้)พวกเรามีงานดะอฺวะฮ์มาอยู่ในมือแล้ว แต่(เป็นที่)น่าเสียดาย(เชิงเปรียบเทียบว่า)เหมือนกับงูได้เพชร ที่จะพาไปเจียระไน(ทําเพชรพลอยหรือแก้วให้เป็นเหลี่ยมหรือรูปตามต้องการแล้วขัดเงา) ก็ไม่เป็น, (หรือ)ที่จะพาไปทำแหวน ก็ไม่มีนิ้ว เพราะว่างูไม่มีมือ ไม่มีตีน(เท้า) มัน(จึง)ไม่มีนิ้ว, (หรือ)จะพาไปทำกำไล ก็ไม่รู้จะใส่ที่ไหน, นอกจากว่า (มัน)ก็เอาเพชรตั้ง(วาง)ใต้วาน(ก้นของมัน) แล้วก็ขดๆตัว(ม้วนตัวให้เป็นวงๆของมันรอบก้อนเพชร) แล้วก็ชูคอ(ของมัน)ขึ้นมา (แล้วพูดขึ้นว่า) : ดะอฺวะฮ์ของข้าใครอย่าแตะ ! ใครว่าดะอฺวะฮ์ต้องรบ(ทะเลาะ)กับกู(ข้า)แน่ ! รบกับกูแน่ ! กูไม่ยอมๆ ! ใครว่าดะอฺวะฮ์ กูไม่ยอม ต้องรบกับกูแน่ !, แต่ว่ากูทำอะไรบ้าง(กับงาน)ดะอฺวะฮ์นั้น (ตอบว่า)กูก็ไม่ทำอะไรเหมือนกัน (แต่)กูได้แค่รักดะอฺวะฮ์เพียงอย่างเดียว แต่(ก็)ไม่ได้ทำงานดะอฺวะฮ์
บางคนเวลาเรา(อะมีรฺหรือกัรฺกูน)ไปเยี่ยม (เขาก็ตอบเลยว่า)อะมีรฺไม่ต้อง(เป็น)ห่วงหรอก ดะอฺวะฮ์อยู่ในใจครับ รักเดี้ยนๆ(สุดๆ)เลยแหละ ชอบเดี้ยนๆ(สุดๆ)เลยแหละ I love you เลยแหละกับงานดะอฺวะฮ์น่ะ
แต่พอถามกลับไปว่า ฆัส(การออกพบปะพี่น้อง)ทำไหม ? (ก็ตอบว่า)ไม่ทำ, ๓ วันออกบ้างไหม ? (ก็ตอบอีกว่า)ไม่ไปที, มัรฺกัซฺสตูลไปนอนกี่หน(ครั้ง)แล้ว ? ตั้งแต่สร้างเสร็จมาแล้ว (ก็ตอบอีกเช่นกันว่า)ไม่ไปที, ที่ยะลานู้นล่ะ รู้หรือไม่ว่า เขาทำมัรฺกัซฺกันใหญ่โต ? (ก็ตอบอีกเช่นกันว่า)ก็ไม่ได้ไปแล(ดู)สักครั้งหนึ่งที, แต่ว่าดะอฺวะฮ์อยู่ในใจ รักดะอฺวะฮ์ให้เหลือกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
(ดังนั้น พี่น้องที่เคารพรักทั้งหลาย !) งานดะอฺวะฮ์นั้น อัลลอฮฺ สุบหานะฮุ วะตะอาลา ไม่ได้ทรงส่งมาให้พวกเรารักน่ะพี่น้องครับ แต่ทว่าอัลลอฮฺ สุบหานะฮุ วะตะอาลา ทรงส่งมาให้พวกเราทำ(งาน) คนที่รักดะอฺวะฮ์นั้นไม่ต้องรักแหล่ะ (แต่จง)หันมาทำ(งาน)ดะอฺวะฮ์เสียเถิด (จง)หันมาทำงาน และคนที่ทำงานดะอฺวะฮ์(อย่างจริงจังและบริสุทธิ์ใจแล้ว) แน่นอน อัลลอฮฺ สุบหานะฮุ วะตะอาลา จะทรงให้ความช่วยเหลือ(อย่างแน่นอน...อินชาอัลลอฮฺ ตะอาลา - วัลลอฮุอะอฺลัม - วัสสลามุอะลัยกุม)....."
