بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ
اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِيْنَ وَ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلىَ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَليَ اَلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِيْنَ
การอ่านอัลกุรอานด้วยเสียงที่ไพเราะนั้น เป็นซุนนะฮ์ของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ซึ่งท่าน อัลบะรออฺ บิน อาซิบ ได้กล่าวว่า
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ زَيِّنُوا الْقُرْآنَ بِأَصْوَاتِكُمْ
ท่านร่อซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า "พวกท่านจงประดับประดาอัลกุรอานด้วยเสียง(ที่ไพเราะ)ของพวกท่านเถิด" รายงานโดยอบูดาวูด (1256)
ดังนั้น เมื่อเราเป็นอิมามนำละหมาด แล้วอ่านอัลกุรอานอย่างไพเราะ ก็ให้สำนึกว่า ที่อ่านอย่างนั้นมิใช่อวดโชว์ผู้อื่น แต่ให้เหนียตว่าที่อ่านเช่นนั้นเพื่อตามซุนนะฮ์ของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม หลังจากนั้นหากมีผู้อื่นมาชมเชยเราว่า เรานั้นอ่านอัลกุรอานไพเราะ ก็ให้เรากล่าวว่า "อัลฮัมดุลิลลาฮ์" มวลการสรรเสริญย่อมกลับไปหาอัลเลาะฮ์ทั้งสิ้น มันมาจากอัลเลาะฮ์ทั้งสิ้น มิใช่กลับมาหาตัวของเรา มันมิใช่มาจากตัวเรา เมื่อเราคิดเช่นนี้แล้ว หากคนอื่นมาชมเชยเรา เราก็จะคิดเสมอว่าการชมเชยหรือการสรรเสริญต่าง ๆ มิใช่ของเรา แต่เป็นกรรมสิทธิ์กลับไปหาอัลเลาะฮ์ทั้งสิ้น เสียงที่ไพเราะนั้นอัลเลาะฮ์ต่างหากที่ประทานให้แก่เรา เช่นนี้แล้วเราก็จะไม่ลำพองตนเองอย่างแน่นอน
وَاللهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَاليَ أعْلىَ وَأَعْلَمُ
