วะอะลัยกุมุสลามครับ น้องสาวอยากรู้
แข็งแรงดีแล้วนะครับ ปล่อยให้บังห่วงแทบแย่
เข้าเรื่องที่ถามมาครับ ..
บังแอบไปหาให้น้องสาวโดยเฉพาะ กับ ช่วงที่ท่าน บิล้าล ถูกทรมาน
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บิลาลกับการทนทุกข์ทรมานของเขา บิลาล (รอดิยัลลอฮุ อันฮู) หนึ่งในบรรดาสาวกที่เลื่องชื่อลืมนาม ในฐานะที่ท่านเป็นมุอัซซิน ประจำมัสยิดของท่านนบี เขาเป็นทาสชาวอบิสิเนียของผู้ปฏิเสธคนหนึ่งในมักกะฮ์ การเปลี่ยนมาเข้ารับนับถืออิสลามของเขานั้น ย่อมไม่เป็นที่ชื่นขอบแก่นายทางของเขา ซึ่งถือเป็นเรื่องธรรมดา เขาถูกข่มเห่งรังแกอย่างปราศจากความปรานี อุมัยยะห์ บิน คอลาฟ ผู้เป็นศัตรูตัวฉกาจของอิสลาม ได้จับเขานอนลงบนพื้นทรายที่ร้อนระอุยามเที่ยงวัน และได้วางก้อนหินขนาดหนักทับที่หน้าอกของเขา เพื่อเขาจะได้เคลื่อนไหวไปไหนไม่ได้ นายทาสของเขายังได้กล่าวกับเขาอีกว่า "จงออกจากอิสลามเสีย หรือไม่ก็จงนอนอบอยู่อย่างนี้ จนตายเถิด" ถึงแม้ต้องตกอยู่ภายใต้ความทุกข์ทรมานเช่นนี้ บิลาลยังคงเอ่ยคำพูดขึ้นว่า
(อฮัด...องค์เดียว) (อัลลอฮ์) "อฮัด...องค์เดียว" (อัลลอฮ์) เขาถูกโบยในเวลากลางคืน และด้วยบาดแผลที่ได้รับเช่นนี้ เขาถูกปล่อยให้นอนอยู่บนพื้นทรายที่ร้อนระอุในเวลากลางวัน เพื่อให้เขาปฏิเสธอิสลาม หรือไม่ก็ปล่อยให้เผชิญกับความตายไปที่ละน้อยจากบาดแผลที่เน่าเฟะ ผู้ที่ทรมานได้บังเกิดความเบื่อหน่าย จึงได้ผลัดเวร (อบู ญะอัล อุมัยยะห์ และ บุคคลอื่นๆ ) เปลี่ยนกันทำการทรมานให้หนักมือขึ้นเรื่อยๆ แต่บิลาลก็ไม่ยอมสงบในที่สุด อบูบักร ได้มาซื้อเขาให้เป็นอิสระ และเขาจึงเป็นอิสระ และได้เป็นมุสลิมที่เป็นไทยคนหนึ่ง เท่าที่อิสลามได้สอนในเรื่องความเป็นเอกะ ของพระผู้ทรงสร้างผู้ทรงมหธานุภาพอย่างแน่ชัด ขณะที่พวกเคารพเทวรูปของมักกะฮ์ เชื่อถือในเรื่องเทพและเทพีหลายองค์ พร้อมกับพระเจ้าย่อย ๆ ของเขาอีกมากมาย ด้วยเหตุนี้ บิลาลจึงกล่าวซ้ำกันว่า "อฮัด (หนึ่งเดียว) อฮัด (หนึ่งเดียว)" ทั้งนี้ย่อมเป็นการสำแดงให้เห็น ถึงความรักและความเสียสละของเขาที่มีต่อัลลอฮ์ พระองค์ทรงเป็นที่รักยิ่งของเขา ไม่ว่าเขาจะต้องประสบกับการถูกกดขี่ขมเหงสักปานใดก็ตาม สิ่งนั้นก็มิอาจทำให้เขาหันห่างออกจากการเอ่ย พระนามอันศักดิ์ยิ่งของพระองค์ได้ เป็นที่กล่าวกันว่า เด็ก ๆ ที่มักกะฮ์ได้ลากเขาไปตามถนนสายต่างๆ พร้อมกับคำว่า "อฮัด" "อฮัด" ก้องอยู่ในโสตประสาทของพวกเขา เมื่อบิลาล ตื่นขึ้นมาเขาก็รีบเดินทางมายังมะดีนะฮ์ ในทันที เมื่อมาถึงแล้วเขาได้พบกับท่านฮาซัน และท่านฮูเซ็น (หลานของท่านศาสดา) และได้ขอร้องเขาให้ทำการอะซาน เขาไม่อาจปฏิเสธคนทั้งสองได้ เพราะพวกเขาเป็นที่รักยิ่งของบิลาล ทันทีที่เสียงอะซานได้ดังก้องกังวาลขึ้น ผู้คนชาวมะดีนะฮ์ได้ร่ำไห้กันอย่างเปิดเผย ในความปวดร้าวของพวกเขา เมื่อต้องมารำลึกนึกถึงวันแห่งความสุข ในสมัยของท่านศาสดา แม้แต่ผู้หญิงก็ออกมาร้องไห้นอกบ้าน บิลาล ได้ออกจากมะดีนะฮ์อีกครั้งหนึ่ง หลังจากพำนักอยู่ที่นี้ได้เพียงสองสามวัน และได้ไปเสียชีวิตที่ดามัสกัส ในฮิจเราะฮ์ที่ 20
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ่านกี่ครั้ง ๆ ก็ยิ่งซาบซึ้งครับ
สมัยนั้น เพียงแค่การเปิดเผยตนว่า เข้าอิสลาม ก็ถูกทดสอบมากมายแล้ว
รุ่น เรา นั้น ได้รับการถ่ายทอดศาสนา มาอย่างสมบูรณ์ และ เสรี ไม่มีการปิดกั้น ไม่มีการบังคับ
แต่ กลับไม่ค่อยอยากปกป้อง และ ดำรงซึ่งแนวทางอัลอิสลามไว้
อ่านกันและตระหนักกันให้มาก ๆ ครับ กว่าอิสลาม จะยิ่งใหญ่มาถึงวันนี้
มีผู้เสียสละ และ ถูกทดสอบ มากมายเหลือเกิน
