ขอแจมด้วยคน
๑) เรื่องอายาซีน จากที่อ่านคำตอบด้านบน จะเห็นว่าผู้ตอบเองเปิดกว้างในการตอบพอสมควร
เนื่องด้วยการอ่านในอัลกุรอานที่ท่านนบีกระทำคือ การอ่านซูเราะฮฺกาฟี (ตามคำอ้าง)
แสดงว่าอีก ๑๑๓ ซุเราะฮฺอาจ ไม่มีรายงานว่าท่านรอซูลได้อ่านในคำคืนนั้นก็เปนได้
(แต่ผมว่าซูเราะฮฺฟาติหะฮฺ นบีอ่านแน่นอนเมื่อละหมาด) ต่อมาหลักฐานการอ่านกุรอานนั้นเป็นหลังฐานกว้าง
ว่าให้อ่านกุรอานกันมากๆ ซึ่งหากเอาจุดนี้มาแปะ เท่ากับว่าอ่านซุเราะฮฺอื่นจากซูเราะฮฺกาฟีก็ได้อีก
ส่วนสุดท้าย การอ่านซุเราะยาซีนโดยบังเอิญ ถือว่ากระทำได้ หากยึดว่าท่านนบีอ่านซูเราะฮฺกาฟีอย่างเดียว
แม้จะโดยบังเอิญก็น่าจะอ่านไม่ได้ หมายความว่าเมื่อมาถึงซูเราะฮฺยาซีนก็ต้องหยุดเสีย เพราะนบีไม่ได้อ่านซูเราะฮฺ
ยาซีน
ต่อมาคนที่เขาอ่านได้เฉพาะซูเราะฮฺยาซีนล่ะจะว่าไง หากไม่ให้อ่าน เท่ากับว่าห้ามอ่านอัลกุรอานน่ะซิ
ต่อมาเห็นแว่วว่าที่อ่านไม่ได้มันเชื่อโยงกับหลักความเชื่อ แสดงว่าหากใครไม่เชื่ออย่างที่อ้าง ก็เป็นที่อนุญาต
๒) เรื่องตัวเงินตัวทองกินได้ แถมยังยืนยันว่า กินได้เพราะไม่มีหลักฐานห้าม ในส่วนนี้ผมเห็นด้วยแค่ครึ่งเดียว
เพราะ ผู้ตอบยังแถมท้ายอีกว่าเรื่อง ถ้ากินไปแล้วจะเป็นอันตรายกับผู้กินนั้นมันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
แสดงว่าการที่จะตอบคำถามอย่างนี้นั่นต้อง พิจารณา ๒ ส่วน คือ หนึ่ง สัตว์ที่ว่ามันถูกห้ามโดยตรงหรือไม่
สอง เหตุผลในการห้าม ผมเลยคิดว่าจะดูแค่ส่วนเดียวแล้วตูมตอบ คงไม่บังควร
เพราะเปนการวินิจฉัยที่ไม่รอบคอบ ก็เพราะตอบฮุกมไปแล้ว แต่ส่วนที่สองยังไม่ถูกพิจารณา
หมายเหตุ : การตอบนี้เป็นความเข้าใจของผมเอง (ผิดพลาดชี้แนะด้วยครับ)
