คำเตือน: หัวข้อนี้ไม่มีการตอบกระทู้ อย่างน้อย 120 วัน
คุณแน่ใจหรือไม่ ที่จะตอบกระทู้, กรุณาพิจารณาเริ่มหัวข้อใหม่ 
salam
ตามคุณบุคคลทั่วไปเข้ามาอ่าน ถ้าจอบผูกโบว์สีชมพูหักขึ้นมา
โทษคนที่พาเราเข้ามานั่นแหล่ะ แหะๆ
อ่านแล้วมีหลายรสดีค่ะ ชอบๆ...
ปกติ เวลาส่องกระจกก็จะบอกกับตัวเองว่า สวยค่ะ (รู้สึกแบบนั้นจริง)
อัลฮัมดุลิลลาฮฺ
(มองคนอื่นก็ว่าสวยนะคะ...สวยกันคนและแบบแตกต่างกันไป)
บางทีก็รู้สึกว่าสวยพอแล้วแหล่ะ มีแค่นี้ก็แค่นี้
แต่บางทีก็อยากสวยมากกว่านี้... แล้วจะทำไงได้ ความสามารถไม่มี
แต่ความพยายามจะสวยมี
และสำคัญเลยคือ...นิยามคำว่่าสวยของเรากับของชาวบ้านอาจไม่ตรงกันก็ได้
แต่อัลลอฮฺตาอาลาฮฺ ทรงชี้ทางนำที่จะทำให้เราสวยขึ้นได้แล้วค่ะ...
อัลฮัมดุลิลลาฮฺ จะมีแค่นี้ก็แค่นี้ไม่ได้แล้วค่ะ ต้องเสริมสวยทุกวันทุกคืน
ทั้งตอนตื่นและก่อนนอนค่ะ ต้องหาครีมต่างๆมาบำรุงค่ะ...
ต้องพยายามสรรหา และขวนขวายให้ได้มาซึ่งสูตรความสวยและความงามค่ะ...
(ใครมีก็เอามาโพสให้อ่านกันบ้างนะคะ อย่่าเก็บไว้คนเดียวนะคะ)
เพราะกระจกส่องหัวใจ บอกว่า ยังขี้เหร่อยู่น่ะค่ะ ยังสวยไม่พอ
ต้องเอาให้สวยกว่าเดิม และต้องสวยขึ้นเรื่อยๆ แม้หน้าจะเหี่ยว
เราก็จะไม่ยอมหยุดสวย แม้ความสาวจะพยายามตีตัวออกห่างจากเราไป
เราก็จะพยายามสวยกว่าแต่ก่อนค่ะ ต้องเสริมสวยด้วยอีหม่าน
อินชาอัลลอฮฺ...วัลลอฮุอะลัม
ปล.เวทีประกวดความงามแบบนี้คงไม่มีในดุนยา...
เพราะกรรมการตัดสินอย่างมนุษย์เราอาจสายตาและหัวใจลำเอียงก็ได้...
วัสลามค่ะ
