بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْم
اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِيْنَ وَ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلىَ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَليَ آلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِيْنَ ،،، وَبعْدُ ؛
เป็นการดียิ่งในการสอนสองกะลิมะฮ์ชะฮาดะฮ์แก่คนกาเฟรที่ใกล้เสียชีวิต เพราะการเข้ารับอิสลามของผู้ใกล้ตายนั้น ถือว่าใช้ได้ครับ
ท่านอะบูฮุร็อยเราะฮ์ ได้รายงานว่า "ท่านร่อซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวแก่อาของท่านในขณะใกล้เสียชีวิตว่า "ท่านจงกล่าวเถิดว่า ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮฺ" ฉันจะเป็นประจักษ์พยายแก่ท่านด้วยถ้อยคำนี้ในวันกิยามะฮ์ แต่อาของท่านปฏิเสธ ดังนั้นอัลเลาะฮ์จึงประทานโองการลงมาความว่า "แท้จริงเจ้า (โอ้มุฮำมัด) เจ้าไม่อาจชี้นำแก่ผู้ที่เจ้ารัก (ให้สำฤทธิ์ผลได้หรอก)..." รายงานโดยมุสลิม(25) และบุคอรีย์(3884)
ท่านอัชชัยค์ มุฮัมมัด อัลคิฎรีย์ ร่อฮิมะฮุลลอฮ์ ได้กล่าวไว้ในหนังสือประวัติท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ความว่า "หลังจากท่านหญิงค่อดิญะฮ์เสียชีวิตได้หนึ่งเดือน อาของท่านนบี คืออะบูฎอลิบ ได้เสียชีวิต ซึ่งท่านอะบูฏอลิบเคยเป็นผู้ปกป้องท่านนบีจากการทำร้ายของบรรดาศัตรู พร้อมกันนั้นเขาก็ไม่ได้กล่าวโกหกในสิ่งที่ท่านนบีได้นำมา ยิ่งกว่านั้นท่านยังเชื่อว่าสิ่งที่นบีนำมานั้นเป็นสัจจริง แต่ทว่าท่านไม่ได้กล่าวสองกะลิมะฮ์ชะฮาดะฮ์จนถึงวินาทีสุดท้าย ในเหตุการณ์นี้อัลเลาะฮ์ทรงประทานโองการที่ว่า "แท้จริงเจ้า (โอ้มุฮำมัด) เจ้าไม่อาจชี้นำแก่ผู้ที่เจ้ารัก (ให้สำฤทธิ์ผลได้หรอก) แต่ทว่าอัลเลาะฮ์ทรงชี้นำแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และพระองค์ทรงรอบรู้ยิ่งนักกับบรรดาผู้ได้รับการชี้นำ" อัลก้อซ้อซ 56 แต่ทว่าผลอะมัลอันยิ่งใหญ่ที่เขาได้ปฏิบัติกับท่านร่อซูลุลลอฮ์นั้น เราหวังว่าอัลเลาะฮ์จะทรงผ่อนเบาให้แก่เขา" หนังสือ นูรุลยะกีน ฟีซิร่อติซัยยิดิลมุรซะลีน หน้า 54
ส่วนกรณีการขอมัยยิดมาจัดการตามหลักการอิสลามนั้น ก็ถือว่าเป็นฟัรดูกิฟายะฮ์สำหรับมุสลิมที่มีชีวิตอยู่จัดการเกี่ยวกับมัยยิด หากญาติของเขาไม่ยินยอมก็ต้องไปแจ้งกับเจ้าหน้าที่ให้บังคับญาติของผู้ตายมอบให้มุสลิมทำการจัดการกับมัยยิด ทั้งนี้ทั้งนั้นหากอยู่ในประเทศที่ปกครองโดยอิสลาม แต่กรณีที่อื่นจากประเทศที่ปกครองโดยอิสลามนั้น หากญาติผู้ตายแข็งกร้าวไม่ยินยอมให้และอาจทำให้เกิดฟิตนะฮ์ เราก็ขอมอบหมายมัยยิดนั้นให้อัลเลาะฮ์ตะอาลา
وَاللهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَاليَ أعْلىَ وَأَعْلَمُ
