เหตุใดมารดาจึงอุ้มบุตรไว้บนมือซ้าย?

[al-azhary]

Tweet

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

เมื่อบุตรร้องไห้  มารดาก็จะรีบนำมาอุ้มและโอบกอดบุตรไว้ที่อ้อมอกจนกระทั่งบุตรของตนหยุดร้อง  ดังนั้น  เด็กจะหยุดร้องเสมอเมื่อมารดาได้นำมาอุ้มในอ้อมกอด  ดังนั้น  ข้อที่น่าสังเกต  คือผู้เป็นมารดาจะอุ้มบุตรของตนอยู่บนมือด้านซ้าย  ท่านเห็นฮิกมะฮ์ในสิ่งดังกล่าวหรือไม่?

แท้จริงแล้ว  มารดาจะอุ้มบุตรของตนโดยวิธีการวางบุตรให้อยู่ใกล้กับหัวใจของนาง  ซึ่งท่านมีความเห็นว่ามันเป็นความจำเป็นที่จะต้องทำสิ่งดังกล่าวหรือไม่?

แท้จริง  บรรดาข้อบ่งชี้ดังกล่าว  เป็นเครื่องยืนยันถึงความเป็นไปได้ที่ว่าเสียงเต้นหัวใจของมารดา  คือเสียงแรกที่ทารกได้ยินก่อนคลอดออกมา  ตลอดระยะเวลาที่ตั้งครรค์และทารกอยู่ในครรภ์มดลูก  ทารกมักจะอยู่ใกล้การเต้นของหัวใจผู้เป็นมารดา  ดังนั้น  น้ำคร่ำที่อยู่รอบ ๆ ตัวทารกที่อยู่ในมดลูกนั้น  จะเป็นตัวทำให้เด็กมีระบบการเต้นของหัวใจนี้  จากตรงนี้  เราสมควรตระหนักสักนิดหนึ่งที่ว่า  สถานะภาพที่ทารกได้มีชีวิตอยู่ในครรภ์นั้น  เขาจะได้ยินระบบการเต้นของหัวใจผู้เป็นมารดา

ทารกจะได้รับสารอาหารมาหล่อเลี้ยง  โดยไม่รู้สึกหิวและกระหาย  จะไม่ได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงของอุณภูมิ  สภาพอากาศอบอุ่นไม่หนาวไม่ร้อน  หลังจากทารกคลอดออกมาสู่ชีวิตภายนอก  ณ  ตรงนี้  ทารกจะรู้สึกหนาวและร้อน  บางครั้งรู้สึกหิวกระหาย  เมื่อคลอดออกมา  ทารกจะขาดการได้ยินเสียงระบบการเต้นของหัวใจมารดาในระยะเวลาที่เขาเคยอยู่อย่างสุขสบายในครรภ์

ตามหลักการดังกล่าว  ความเกี่ยวพันธ์จากการที่ทารกเคยได้ยินจังหวะเต้นของหัวใจผู้เป็นมารดาพร้อมกับรู้สึกสบายมาก่อนนั้น  ทำให้ทารกรู้สึกคิดถึงคะนึงหาเสียงเต้นของหัวใจของมารดาในช่วงระยะที่เขามีความสุขสบายและอบอุ่นในครรภ์

ดังนั้น  ผู้เป็นมารดาสมควรตระหนักถึงฮิกมะฮ์ดังกล่าว  ขณะที่นางได้โอบอุ้มกอดบุตรน้อยของตน?

والسلام

[๐๐εΐз๐๐Pr!nCeEsS Of FLoWeRs๐๐εΐз๐๐]

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته


ดังนั้น  ผู้เป็นมารดาสมควรตระหนักถึงฮิกมะฮ์ดังกล่าว  ขณะที่นางได้โอบอุ้มกอดบุตรน้อยของตน?

والسلام

ค่ะ ๆ ๆ...ปู่อัลฯ ความรู้ใหม่จริงๆ เลยน๊ะค๊ะเนี้ยะ...เอาเป็นว่า อีกไม่กี่ปีข้างหน้า

เจ้าหญิงฯ จะสืบทอดเจตนารมณ์และตระหนักถึงฮิกมะฮ์นี้ล่ะกันน๊ะค๊ะ 

จะตั้งใจเป็นภรรยาที่ตออั๊ตต่อสามี และเป็นแม่ที่ดีของลูกให้ได้เล้ยยยยยยย

อินชาอัลลอฮฺ...

แหะๆๆๆ...วันนี้ ดูมีสาระหน่อย 

[บุคคลธรรมดา]

ญะซากั้ลลอฮฺ  ความรู้ใหม่จริงๆ

[قطوف من أزاهير النور]

ตอนนี้อุ้มลูกคนอื่นไปก่อนแล้วกันพี่น้อง 

[al-azhary]

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

ทารกที่คลอดจากครรภ์มารดาออกมาสู่โลกภายนอก  ช่วงเดือนแรกประสาทสัมผัสตาของเด็กทารกจะมองยังไม่ค่อยเห็น  แต่"สัมผัสการได้ยิน" ของเด็ก  จะสามารถรับรู้ได้ก่อนสัมผัสอื่น ๆ  จิตใจของเด็กทารกในระยะแรก ๆ จะสามารถรับรู้ได้  โดยผ่านสื่อประสาทสัมผัสทางการได้ยินเท่านั้น  ซึ่งอัลกุรอานได้บ่งบอกไว้นานแล้วว่า  ผู้ที่เกิดมาจากครรภ์มารดา  อัลเลาะฮ์จะสร้างประสาทสัมผัสการได้ยินให้เขาเป็นอันดับแรก  หลังจากนั้นก็เป็นสัมผัสการเห็น  ซึ่งทั้งสองจะไปสื่อไปยังจิตใจ

อัลเลาะฮ์ทรงตรัสความว่า

وَاللّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَجَعَلَ لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

"และอัลเลาะฮ์ทรงบันดาลให้พวกเจ้าคลอดออกมาจากท้องมารดาของพวกเจ้า  โดยไม่พวกเจ้าไม่รู้สิ่งใดเลย  และพระองค์ทรงดลบันดาล การได้ยิน , การมองเห็น , และจิตใจแก่พวกเจ้า  เพื่อพวกเจ้าจะได้กตัญญู"  อันนะห์ 78   

เราจะสังเกตเห็นได้ว่า อัลเลาะฮ์  จะทรงตรัสบันดาล "การได้ยิน" ก่อนสัมผัสอื่น ๆ  ดังนั้น  เด็กทารกที่คลอดออกมา  เขาจะไม่รู้และไม่เห็นว่าใครคือแม่ของเขา  นอกจากประสาทสัมผัสหู  ที่เขาเคยคุ้นเคยและได้ยิน ระบบและจังหวะการเต้นของหัวใจผู้เป็นมารดา  ซึ่งเป็นเสียงหัวใจที่ได้ยินแล้วรู้คุ้นเคยและอบอุ่นสำหรับทารก

วัลลอฮุอะลัม

[salamah]

ปู่อัลฯเนี่ยเก่งจริงๆเลยค่ะ     ญะซากั้ลลอฮ์ด้วยคนนะคะที่นำความรู้มาให้น้องๆอีกแล้ว

[นูรุ้ลอิสลาม]

ได้อ่านแล้ว อยากย้อนอดีตไปเป็นเด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดผู้เป็นแม่น่ะ เพื่อจะได้ฟังเสียงหัวใจอันอบอุ่น  :'(

[salamah]

ได้อ่านแล้ว อยากย้อนอดีตไปเป็นเด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดผู้เป็นแม่น่ะ เพื่อจะได้ฟังเสียงหัวใจอันอบอุ่น  :'(

 

[คนเดินดิน]

--------------------------------------------------------------------------------

อ้างจาก: al-azhary ที่ เม.ย. 14, 07, 07:04 am
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته


ดังนั้น  ผู้เป็นมารดาสมควรตระหนักถึงฮิกมะฮ์ดังกล่าว  ขณะที่นางได้โอบอุ้มกอดบุตรน้อยของตน?

والسلام

อีกมุมมองนึงของคนเดินดินก้อคือว่าเมื่อเราอุ้มลูกทางซ้ายมือ  เมื่อให้นมลูกเสร็จแล้ว
ลูกน้อยเกิดนอนหลับในอ้อมกอดหล่ะก็  ลูกก็จะนอนในท่าตะแคงขวา
ซึ่งเท่าที่ทราบการนอนตะแคงขวานั้นเป็นซุนนะห์ของท่านนบี  งั้นก้อหมายความว่าลูกของเราได้ทำตามซุนนะห์ไปแล้ว 1 ประการอันมีสาเหตุมาจากมารดาจริงป่ะพี่น้อง

[คนจำเป็น]

           
สลาม ครับ

                   แอบถาม  ภรรยาผมก็อุ้มบนมือซ้ายครับ (ตอนนี้ ลูกสาวโตแล้ว)ผมก็เพิ่งรู้ว่า เค้าถนัดแบบนั้นด้วยสัญชาติญาณของแม่
              ผมชอบ เหตุผล ที่ว่า การวางตัวเด็กให้อยู่ใกล้กับตำแหน่งหัวใจของแม่ ทำให้ผมจินตนาการตามเลยครับ
                        ในขณะที่ลูกสาวของผมดูดนม ก็จะได้ยินเสียงเต้น ตึก ตัก จากหัวใจแม่ เหมือนจะเป็นการสื่อสาร
     ทางภาษากาย ความอบอุ่น ถูกแผ่ซ่านถึงกันและกัน  อิจฉา คนเป็นแม่ เหมือนกันครับ ผม ผู้เป็นพ่อ
อย่างมาก ก็ ได้อุ้ม ได้โอ๋ ได้เล่น กับลูก แต่ คงไม่มีโอกาส ได้ให้นมลูก ใกล้ชิดลูก เท่าแม่เค้า     

[นูรุ้ลอิสลาม]

           
สลาม ครับ

                   แอบถาม  ภรรยาผมก็อุ้มบนมือซ้ายครับ (ตอนนี้ ลูกสาวโตแล้ว)ผมก็เพิ่งรู้ว่า เค้าถนัดแบบนั้นด้วยสัญชาติญาณของแม่
              ผมชอบ เหตุผล ที่ว่า การวางตัวเด็กให้อยู่ใกล้กับตำแหน่งหัวใจของแม่ ทำให้ผมจินตนาการตามเลยครับ
                        ในขณะที่ลูกสาวของผมดูดนม ก็จะได้ยินเสียงเต้น ตึก ตัก จากหัวใจแม่ เหมือนจะเป็นการสื่อสาร
     ทางภาษากาย ความอบอุ่น ถูกแผ่ซ่านถึงกันและกัน  อิจฉา คนเป็นแม่ เหมือนกันครับ ผม ผู้เป็นพ่อ
อย่างมาก ก็ ได้อุ้ม ได้โอ๋ ได้เล่น กับลูก แต่ คงไม่มีโอกาส ได้ให้นมลูก ใกล้ชิดลูก เท่าแม่เค้า     

ถูกใจคำว่า "ภาษากาย" ครับ

[JawhaR]

ขุด เผื่อพี่น้องยังไม่เคยอ่านครับ

[กูปีเยาะฮฺสะอื้น]

ดีคับ

[sara]

อบอุ่นจัง ว่าแย้วตอนนี้อยากกอดมะบ้างจัง

[/size]

[nada-yoru]

ขุด เผื่อพี่น้องยังไม่เคยอ่านครับ

ขุดซ้ำเพื่อรดน้ำพรวนดินค่ะ...

แม้จะยังไม่ได้รับโอกาสเป็นแม่คน
แต่ก็ถนัดอุ้มเด็กด้วยมือข้างซ้าย
มันเหมือนเป็นอะไรที่เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ
ได้อ่านบทความข้างต้นเลยค่อนข้างทึ่งกับความรู้ใหม่...

เคยเป็นค่ะ...ตอนหลานชายคลอด แม่ของเขาไม่ไหว
ข้าน้อยเลยคอยอุ้มเขา พาเขาเดินไปโน่นมานี่ตลอด
จนแม่เขาแข็งแรง...

ซึ่งหลายๆครั้ง...เวลาหลานร้องไห้ เราอุ้มเขามาไว้ในอ้อมกอด
ปรากฎว่าเขาหยุดร้อง และค่อยๆหลับไปได้ในที่สุด
โตมาก็ยังติดเราแจ...มันอาจมีกระแสของสายสัมพันธ์
คอยผูกอยู่ก็ได้นะคะ...ตอนเขาป่วยไม่สบาย แม่เขาไม่ไหว
เพราะป่วยด้วย เขาไม่ยอมให้ใครยุ่งหรือให้อุ้มนอกจากพ่อกับแม่
และอาคนนี้ของเขา...เราก็ได้แต่ชื่นใจที่หลานไว้เนื้อเชื่อใจเรา...

และตอนที่หลายชายยังอยู่ในครรภ์ของแม่เขา
เวลาข้าน้อยไปเยี่ยมก็มักจะคุยกับเขาด้วยตลอด
บอกเขาว่า...จะดื้อกับใครไม่ว่า แต่อย่าดื้อกับอานะ...
ข้าน้อยพูดประโยคนั้นทุกครั้งที่คุยด้วย
พอเขาคลอดออกมาก็พูดประโยคนั้นอีก...

ซึ่งก็น่าแปลกอยู่ท่ีเขาเป็นเด็กดื้อและซนสุดๆ
แต่ก็ไม่เคยเลยสักคร้ังที่จะดื้อกับข้าน้อย...
ว่านอนสอนง่าย...แต่ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะยังเชื่อฟังอยู่อีกรึเปล่า...

อาจจะเป็นไปได้ไหมที่เขาคุ้นเคยกับเสียงของเรามาตลอด
เพราะเราชวนเขาคุยตั้งแต่เขาอยู่ในท้อง...