salam
การกินอาหารนอกบ้านนั้นเป็นเรื่องสบาย ไม่ต้องจ่ายตลาด ไม่ต้องปรุง ไม่ต้องล้างเองให้เสียเวลา ช่างแสนสะดวก
แต่เรากำลังกิน "อะไร" เข้าไป ตอบได้ไหม
เราเชื่อว่ามีหลายคนที่ระมัดระวังในการกินอาหาร สาวๆ พยายามจำกัดปริมาณแป้ง น้ำตาล และไขมันเพื่อรักษาหุ่น บางคนไม่ทานของย่างเพราะกลัวมะเร็ง บางคนไม่ทานของหมักดอง ฯลฯ แต่นั่นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของสิ่งที่เราควรระวังเท่านั้น
สิ่งสำคัญอีกอย่างที่ควรนึกถึง....แต่น้อยคนนักที่จะใส่ใจ คือ วิธีการปรุงอาหาร ถามว่า วิธีการปรุงอาหารสำคัญด้วยหรือ....ขอตอบว่า สำคัญเลยค่ะ ต่อให้คุณระวังและเลือกอาหารที่กินเข้าไปแค่ไหน แต่หากไม่ใส่ใจกับวิธีการปรุง ก็ไร้ประโยชน์ เราอาจได้รับอันตรายจากสิ่งที่มองไม่เห็น..จากอาหาร ก็ด้วยขั้นตอนนี้ละค่ะ
หลายคนอ่านถึงตรงนี้ คงคิดว่าเราจะพูดเรื่องความสะอาด เพราะระยะหลังๆ หากใครเข้าห้องก้นครัว จะพบว่ามีกระทู้เกี่ยวกับร้านอาหารที่สกปรก พบแมลงสาปในน้ำซุป พบแมลงวันในก๋วยเตี๋ยว และอื่นๆ มากมาย และกระทู้เหล่านี้ก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่...เราจะยังไม่พูดถึงเรื่องนี้หรอก เพราะมันเป็นสิ่งที่ใครๆ ก็ให้ความสนใจและสังเกตกันอยู่แล้ว
แต่เราจะพูดถึง อันตรายจากภาชนะและวิธีการปรุง ของพ่อครัวแม่ครัวทั้งหลายค่ะ
เวลาไปซื้ออาหาร เคยสังเกตกันบ้างไหมคะว่าแม่ครัว พ่อครัวเขาใช้อะไรทำอาหารกัน และเลือกใช้อุปกรณ์ได้ถูกต้องเหมาะสมแค่ไหน โดยเฉพาะพ่อค้าแม่ค้ารถเข็นและร้านอาหารริมสั่งข้างทาง ร้านส้มตำ ร้านเหล่านี้เป็นร้านที่เราสังเกตพบว่ามีการใช้อุปกรณ์ผิดประเภทบ่อยที่สุด ซึ่งหลายอย่างส่งผลต่อสุขภาพของเราอย่างมาก
ภัยจากร้านอาหารตามสั่ง สิ่งที่เราเจอมากที่สุด คือ จาน ชาม ตะกร้าพลาสติกชนิดไม่ทนความร้อน ไม่ใช่ภาชนะสำหรับใส่อาหาร แต่พ่อค้าแม่ค้าเหล่านั้น นำมาใช้ และถูกความร้อนบ่อยเสียด้วยสิ
บางคนวางจานพลาสติกข้างเตา จนจานละลายบิดเบี้ยว พฤติกรรมนี้พบบ่อยมากค่ะ ลูกค้าที่ไม่สังเกตจะไม่รู้เลยเพราะเขาไม่ได้นำจานพลาสติกที่ละลายนั้นใส่อาหารมาเสิร์ฟเรา แต่เขาใช้ใส่อาหารสด วางข้างเตา เพื่อเตรียมลงกะทะ ลองนึกสิคะว่าความร้อนจากเตา จะทำให้พลาสติกและสีจะละลายออกมาปนเปื้อนกับอาหารได้มากแค่ไหน
บางร้านเลวร้ายยิ่งกว่า นำตะกร้าพลาสติกแบบที่ขายตามร้าน "ทุกอย่าง 19 บาท" มาใช้แทนกระชอนลวกอาหาร เช่น วุ้นเส้น ปลาลวกจิ้ม ฯลฯ เคยเห็นคาตาว่าตะกร้าพวกนั้นถูกไฟและน้ำร้อนๆ จนละลายเป็นรูโบ๋หลายจุด แต่แม่ค้าก็ยังนำมาใช้ลวกอาหาร ปลาลวกจิ้มที่เราเห็นเขาจัดใส่จานนั้นดูน่าทานมาก...แต่ว่า มันคงมีสารพิษปนเปื้อนมาด้วยไม่น้อยเลย
ร้านส้มตำบางร้านใช้โถพลาสติกถูกๆ ใส่เครื่องปรุง เห็นคราบดำจับเขรอะ ทัพพี สาก ครก เขียง เต็มไปด้วยคราบอาหารที่แห้งกรัง...สะสมเชื้อโรคไว้เท่าไร
รถเข็นขายเนื้อย่างไม้ละห้าบาท เป็นอีกร้านที่เราเจออันตราย
เพราะการย่างเนื้อนั้น แม่ค้าจะทาเนยและซอสระหว่างย่าง เคยมีใครสังเกตแปรงที่เขาใช้ไหมคะ ว่าเป็นแปรงแบบไหน
ที่เราเจอมา...มันคือ แปรงทาแลกเกอร์ กับ แปรงทาสี ค่ะ ซึ่งแปรงเหล่านี้สามารถซื้อได้ตามร้าน "ทุกอย่าง 19 บาท" เช่นกัน
ปัญหาก็คือ พลาสติก สี ไขมันและความร้อน มาเจอกัน สารพิษละลายออกมาปนเปื้อนกับอาหารแน่นอน
ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตกันอย่างเร่งรีบ สังคมการทำงานต้องรวดเร็ว โลกเต็มไปด้วยการแข่งขัน หลายๆ คนต้องฝากปากท้องไว้กับอาหารนอกบ้าน ไม่สะดวกจะทำกินเอง ต่างจากวิถีชีวิตของคนสมัยก่อน เดี๋ยวนี้เราใช้ชีวิตกันง่ายขึ้น อยากได้อะไรก็เพียงใช้เงินซื้อหา แต่ขณะเดียวกัน ชีวิตของเราก็มักง่ายขึ้นด้วย สังเกตไหมว่าปัจจบันมีผู้ป่วยมะเร็งเพิ่มขึ้นมากเท่าไร ทุกสิ่งที่เรารับเข้าไปไม่ว่าจะความเครียด มลภาวะ สิ่งที่เราดื่มกิน ล้วนแต่มีผลทั้งนั้น
อาหารเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิต
อาหารที่ดี ทำให้ร่างกายของเราแข็งแรงสมบูรณ์
อาหารที่เลว บั่นทอนสุขภาพ บั่นทอนชีวิต
แล้วเราจะเลือกบริโภคอาหารชนิดไหนกันล่ะ
หากจำเป็นต้องกินอาหารนอกบ้าน เลือกสักนิด หยุดคิดสักหน่อยจะเป็นไร
ทั้งนี้ก็เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีของเราเองนะคะ (ที่มา...?)
'เลี้ยงร่างกายด้วยอาหาร เลี้ยงวิญญาณด้วยอาม้าลที่ซอและห์' อย่างที่น้อง IkHLas ~* บอกเอาไว้
คำแนะนำ...ทำเองทานเอง เมนูหลากหลายจากครัวมุสลิมะห์ค่ะ
หาแม่บ้านซักคนตั้งไว้ที่บ้าน ทำอาหารให้เราทาน...อัลฮัมดุลลิลละห์ ไม่ต้องกินนอกบ้านบ่อยๆงัย
วัลลอฮฺอะลัม
