ที่ผมจำได้แค่เล่มดียวเองอ่ะ ถ้าอยากจะทราบทั้งหมดต้องถามเด็กปอเนาะ เดียวว่างๆผมถามให้น่ะ
ที่แน่คือ หนังสือ بداية الهداية
แต่ที่ข้อควรระวังของกีตาบมลายูนั้นคือการ รอเยาะ การอาตอฟ เพราะหนังสือมลายู เขียนตามหลักนาฮู
เมื่อ มี ดารีปาดอ อาตัส ต้องตะโละ ตะโละไปไหนเนี่ยซิ บางทีคำว่า บาฆี แปลว่า เพราะ(เกอรานอ) ก็ได้เพราะต้องดู ว่าเป็น ลามตะลีล หรือ ว่า ลามอะไร เมื่อนำมาแปลในมลายู
และที่ยากสุดถ้าคนไม่เซียนจริง ตัวหนังสือ ที่ พิมพ์ตกไป งิงิ
หนังสือที่เขียนเรื่องเตาฮีดได้ดีที่สุดคือ บากูรอตุ้ล อามานี ของ ปะดอแอ มีทุกปอเนาะเลยเล่มนี้ เพราะปะดอแอได้กล่าวว่า เพียงพอแล้วสำหรับเล่มนี้
หนังสือถ้าจะซื้อมาอ่านเองก็ได้ ถ้าเซียนแล้ว โต๊ะครูบอก แต่ที่ต้องเรียน ปากต่อปาก เพราะจะเอาบารอกะห์
อ้อ เรื่องนะฮูภาษามลายูในกิตาบมลายูนั้น บังพอจะทราบอยู่บ้าง ตอนนี้บังกำลังศึกษาหลักภาษามลายูโบราณจากกิตาบมลายู ตอนนี้เน้นศึกษาจากกิตาบ "มุศ็อลลีย์" ของชัยฺค์ดาวุด อัลฟฏอนีย์ ครับ คำเชื่อมที่พบบ่อยที่สุดในกิตาบมลายูคือ "akan", "pada" และสรรพนาม "nya" ซึ่งคำเหล่านี้ จะมีความหมายและหน้าที่ที่แตกต่างกันเมื่ออยู่ในตำแหน่งที่ต่างกัน แม้จะเป็นคำเดียวกันก็ตาม และบางคำก็ไม่มีความหมาย แต่ถือว่าจำเป็นต้องมีมันเพื่อความสมบูรณ์และเข้าใจของประโยค
ลักษณะการศึกษาของบัง จะเป็นในลักษณะการเปรียบเทียบระหว่างภาษามลายูโบราณจากกิตาบกับภาษามลายูสมัยใหม่จากกิตาบเช่นกัน พร้อมทั้งพยายามหากฎของหลักภาษาไปในตัวด้วย เพื่อง่ายต่อการแปลในครั้งต่อไป - วัสสลาม
