คำถามบางประเด็นเกี่ยวกับเรื่องของเมาลิด

[บาชีร]

Tweet

บังอัซฮะรีครับ

มีบางประเด็นเกี่ยวกับเรื่องของเมาลิดครับที่วะฮะบีได้ถามมา ผมจดแล้วมาถามบังต่อครับ

๑)ผมบอกว่าเรื่องเมาลิดเป็นเรื่องของอาดะฮฺ ไม่ใช่อิบาดะฮฺเขาเลยถามกลับมาว่า อุลามาอฺท่านใดได้กล่าวว่าเป็นอาดะฮฺ

๒)ขอตะรีฟคำว่าอาดะฮฺ และอิบาดะฮฺครับ

๓)ผมจำได้ว่าเรื่องของอบูละฮับที่อิบนุอับบาสฝันเห็นว่าเขาถูกเบาโทษทุกๆวันจันทร์ อยู่ในซอฮีฮฺบุคอรี แต่จำไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหนครับหะดีษที่เท่าไหร่

๔)ความฝันตรงนี้เอามาเป็นหลักฐานในเรื่องใดได้บ้าง และเป็นหลักฐานในเรื่องใดไม่ได้ครับ

๕)การที่จัดงานเมาลิดเป็นอาดะฮฺ แต่เราจัดเพื่อตะอฺซีมวันเกิดนบีเราไม่เรียกว่าจัดเพื่ออิบาดะฮฺหรอครับ

อนึ่งพวกวะฮะบีไม่ค่อยฟังคำพูดอุลามะฮฺครับ ผมยกให้เขาฟังตั้งหลายอย่างจนเหนื่อเลยครับ

แล้วบอกว่าคำพูดอุลามะฮฺไม่ใช้หลักฐานตรงนี้


พี่น้องท่านใดมีข้อมูลก็ช่วยนำเสนอด้วยครับ

วัสลาม

[fathai 2]

ผมเคยสนทนากับคุณอะสัน ผมยกอัลกุรอาน โองการที่อัลลอฮฺ(ซ.บ)บอกว่า ท่านนบี(ซ.บ)เป็นแบบอย่างที่ดีแก่มนุษยชาติ     ครับแน่นอนไม่มีใครกล้าแย้ง
 
ผมสรุปว่า เราจึงต้องศึกษาและทำความเข้าใจในแบบอย่าง(ซุนนะฮฺ)ของท่านนบี(ซ.บ) อย่างต่อเนื่อง ตลอดชีวิต และเพื่อระดมความสนใจจากผู้คนมาสู่ซุนนะฮฺของท่านนบี(ซ.

ล)  การถือเอาโอกาสสำคัญที่เวียนมาถึงในรอบปี คือวันเกิดของท่านนบี(ซ.ล) เราทำกิจกรรมที่ท่านนบี(ซ.ล)รักให้มากเป็นพิเศษ เป็นเรื่องที่ควรสนับสนุน รายละเอียดเยอะ

ครับ แต่ได้ผลที่น่าพอใจครับ วัสลามุอะลัยกุม

[Al Fatoni]

เท่าที่ผมทราบมานั้น ข้อแตกต่างประการหนึ่งระหว่าง "อาดะฮ์" กับ "อิบาดะฮ์" ก็คือ "การนียะฮ์" (การตั้งเจตนาตามองค์ประกอบที่กำหนดไว้) ซึ่งอาดะฮ์จะไม่มี แต่อิบาดะฮ์มี - วัลลอฮุอะอฺลัม - วัสสลาม

[al-firdaus~*]

๓)ผมจำได้ว่าเรื่องของอบูละฮับที่อิบนุอับบาสฝันเห็นว่าเขาถูกเบาโทษทุกๆวันจันทร์ อยู่ในซอฮีฮฺบุคอรี แต่จำไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหนครับหะดีษที่เท่าไหร่

http://www.sunnahstudents.com/forum/index.php?topic=2651.0

ท่านอิมามอัลบุคอรีย์ได้รายงานเอาไว้ในบทเรื่องนิกาหฺ  หะดิษที่ 5101  ว่า

قال ‏ ‏عروة ‏ ‏وثويبة ‏ ‏مولاة ‏ ‏لأبي لهب ‏ ‏كان ‏ ‏أبو لهب ‏ ‏أعتقها فأرضعت النبي ‏ ‏صلى الله عليه وسلم ‏ ‏فلما مات ‏ ‏أبو لهب ‏ ‏أريه ‏ ‏بعض أهله ‏ ‏بشر ‏ ‏حيبة ‏ ‏قال له ماذا لقيت قال ‏ ‏أبو لهب ‏ ‏لم ألق بعدكم غير أني سقيت في هذه بعتاقتي ‏ ‏ثويبة

"ท่านอุรวะฮ์ กล่าวว่า  นางสุวัยบะฮ์เป็นทาสหญิงของอบูละฮับ  ซึ่งอบูละฮับได้ทำการปลดปล่อยนางให้เป็นอิสระ  แล้วนางก็เป็นแม่นมให้กับท่านนบี(ซ.ล.) ในขณะที่อบูละฮับเสียชีวิต  ส่วนหนึ่งจากครอบครัวของเขาได้ฝันเห็นเขา ในสถาพที่เลวร้าย  แล้วผู้ที่ฝันถามอบูละฮับว่า  ท่านได้ประสบอะไรบ้าง อบูละฮับกล่าวว่า  ฉันไม่เคยประสบกับ(ความสุขสบาย)อะไรเลยหลัง(ตาย)จากพวกท่านไป  นอกจากฉันได้ดื่มน้ำจากสองนิ้วนี้(คือหัวแม่มือและนิ้วถัดจากนั้น) ด้วยสาเหตุการปลดปล่อยสุวัยบะฮ์ให้เป็นอิสระ"(ในขณะที่ได้รับข่าวดีกับการเกิดของท่านนบี(ซ.ล.)"  ดู  ฟัตหุลบารีย์  เล่ม 9 หน้า 140

[บาชีร]

ยะซากุมุลลอฮุคอยรอน

ผมลืมไปครับ ท่านอับบาสที่ฝันเห็น ไม่ใช่อิบนุอับบาส

[As-Zaleek]

 salam

คำถามของคุณบาชิรนี้  หากอ่านบทความเรื่องเมาลิดและบทสนทนาต่าง ๆ ระหว่างเรากับวะฮาบี  ก็จะได้รับคำตอบทุกข้อเลยล่ะครับ  ลองศึกษาและอ่านดูครับ

[บาชีร]

เรื่องเมาลิดที่บังอัซฮะรี่เขียนผมอ่านหมดแล้วครับ(อ่านหลังจากที่ถามไป)

เพียงแต่ต้องการรายละเอียดตรงนี้ที่ถามไปเพื่อให้แตกฉานทุกมุมมองครับ

คือวะฮะบีที่ผมคุยด้วยมีสองแบบครับ

ประเภทที่หนึ่งรับฟังสนใจวิเคราะหัวใจเปิดกว้่างคิดคำนวน

แบบนี้คุยกันได้ครับ ผมเองก็ได้ประโยชน์ คือประโยชน์ที่ได้นั้นทำให้เรารู้ว่าเขาถูกสอนเรื่องนี้มาว่าอย่างไร

อะไรที่ทำให้เขาเข้าใจแบบนี้

ประเภทที่สอง รับฟังแต่พยายามเอาชนะอย่างเดียว อะไรที่เป็นหลักฐานที่ค้านแนวคิดเขา พยายามให้ผ่านไป ไม่สนใจ

ทำยังไงก็ได้ให้ชนะ ขึ้นเสียงบ้าง ยกแม่น้ำทั้งสิบบ้างซึ่งทำให้เกิดหลายประเด็นมากแก้กันไม่หมด ยาว

แบบที่สองผมคนไม่ขอคุยด้วยครับ เพราะเป็นคนที่ตะอับซุบขึ้นสมองเลยครับ  คุยกันไม่รู้เรื่อง

ถ้ามาคุยกับผมอีก ผมจะบอกเลยว่าคุณไม่ใช่คนที่เหมาะสมในการคุยในด้านวิชาการที่แตกต่าง


ส่วนคุณรอบิตครับ

หากคุณได้อ่านบทความเรื่องเมาลิดส่วนใดแล้วมีคำตอบที่ผมถามไปช่วยลิ้งให้หน่อยครับ

ผมจะกลับไปอ่าน

[fu-noon]

 ตกลง...งานเมาลิดจัดได้รึเปล่าคะ?


 รู้แต่ว่าบรรดาศ่อฮาบะห์ไม่เคยจัดงานให้ท่านนบี

 รู้แต่ว่าวันเกิดท่านนบีไม่ใช่ เป็นวันที่ สิบสอง แต่ที่ซอเฮี้ยะคือสิบแปด จันทร์ที่ สิบเเปด ปีช้าง... และบางนักวิชาการก็บอกว่าไม่มีวันที่แน่นอน

 
 และวันอื่น ๆ ไม่ใช่วันของท่านนบีหรอคะ

 วันอื่น ๆ เราไม่ต้องทำตามท่าน ไม่ต้องยกย่องท่านหรอคะ?

 แค่...เราละหมาดสองร๊อกอัตก่อนละหมาดซุบฮิ หรืออิบาดะห์อื่น ๆ ก็ถือเป็นการทำตามท่านให้เกียรติท่านแล้ว ...ไม่ใช่หรอคะ?
 
 เนียรตดี...อย่างเดียวไม่ได้ ต้องมาควบคู่กับการทำตามบทบัญญัติ

 เป็นเงื่อนไขของการทำอิบาดะห์หนึ่ง ๆสำเร็จไปด้วยดี
 

[บาชีร]

จัดได้ครับ

เข้าไปอ่านบทความเรื่องเมาลิดได้ในเวปนะครับ

[ILHAM]

ชอบขุดกันจริง แต่ขุดแล้วไม่อ่านให้หมด

[Al Fatoni]

ประเด็นของการทำเมาลิดินนบีย์ ศ็อลฯ นั้น เราต้องมองออกเป็นสองแง่มุม หรือสองประเด็นนะครับ คือ ประเด็นของรูปแบบ และ ประเด็นของเจตนารมณ์ แน่นอนว่าประเด็นของรูปแบบนั้น ไม่เคยมีปรากฏมาก่อนในสมัยนบีย์ ศ็อลฯ, ศ็หาบะฮ์ และบุคคลยุคสลัฟเรื่อยมา แต่ก็อย่าลืมว่า พื้นฐานเดิมของการทำเมาลิดไม่มีการกำหนดรูปแบบอย่างตายตัว หากแต่รูปแบบที่เราเห็นในปัจจุบันนั้น ถือเป็นเพียงแค่รูปแบบหนึ่งในหลายๆ รูปแบบของการทำเมาลิดเท่านั้น  และถือเป็นรูปแบบที่เรียบง่ายที่สุดแล้ว ที่ใครๆ ก็สามารถทำเองได้ แม้จะเป็นชาวบ้านทั่วๆ ไปก็ตาม ตราบใดที่มันไม่มีสิ่งที่ขัดกับศาสนาปะปน หากมีขึ้นแล้ว เมื่อนั้น มันก็ถือว่าหะรอมทันที

                ในส่วนประเด็นของเจตนารมณ์นั้น, เมาลิด, จัดทำขึ้นเพื่อรำลึกถึงท่านนบีย์ ศ็อลฯ เป็นหลัก ทำขึ้นเพื่อเป็นการกระตุ้นเตือนมุสลิมที่ยิ่งห่างจากช่วงของท่านนบีย์ ศ็อลฯ มากขึ้นเท่าไรก็ยิ่งห่างจากการรำลึกถึงท่านมากขึ้นเท่านั้น เมื่อไม่มีการรำลึกถึงท่าน การที่นำจริยวัตรของท่านมาเป็นแบบอย่าง ก็ดูยิ่งจะเลือนลางลงไปทุกที และการศ็ละวาตและรำลึกถึงท่านนบีย์ ศ็อลฯ เป็นสิ่งที่ศาสนาสั่งให้กระทำอยู่แล้ว ดังนั้น หากไม่มีการกระตุ้นเตือนอยู่บ่อยๆ มนุษย์อาจจะหลงลืมมันได้ ดังนั้น สื่อใดๆ ที่จะนำมันไปสู่การรำลึกถึงท่านนบีย์ ศ็อลฯ เพื่อให้มีการรับรู้ชีวประวัติของท่าน อันจะนำไปสู่การต่อยอดให้มีการศึกษาสุนนะฮ์ของท่าน ซึ่งถือเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่า และศาสนาเองก็บังคับให้ยึดสุนนะฮ์ของท่านนบีย์ ศ็อลฯ อยู่แล้วด้วย ดังนั้น สื่อนั้นก็ย่อมเป็นไปตามหุกุมของสิ่งที่ศาสนาสั่ง เพราะหากไม่มีมัน (สื่อ) การกระทำในสิ่งที่วาญิบก็มิอาจจะเกิดขึ้นไม่ได้ หรืออาจจะเกิดขึ้นโดยยากลำบาก และสื่อดังกล่าว ไม่จำเป็นต้องอ้างหลักฐานจากตัวบทก็ได้

                 ดังกล่าวข้างต้น เปรียบได้กับการมีนาฬิกาไว้เพื่อปลุกละหมาดศุบฺห์, แน่นอน การละหมาดศุบฺห์เป็นวาญิบ และเขามิอาจตื่นขึ้นละหมาดได้หากไม่มีการปลุก ดังนั้น การคงอยู่ในสภาพที่ไม่มีละหมาดศุบฺห์ในละหมาดตลอดไป คงเป็นสิ่งที่ไม่ดีแน่นอน ดังนั้น การมีสื่อ หรือสิ่งกระตุ้นเตือนเพื่อให้มีการปฏิบัติในสิ่งที่วาญิบกว่า สำคัญกว่า ก็ย่อมเป็นสิ่งที่จำเป็นตามไปด้วย แม้ดั้งเดิมของมันจะเป็นสิ่งมุบาหฺก็ตาม - วัลลอฮุอะอฺลัม - วัสสลาม