หน้าที่ในการออกคำวินิจฉัยทางศาสนานั้น เป็นหน้าที่ของนักวินิจฉัยที่มีความสามารถและเป็นที่ยอมรับเท่านั้น หรือที่เรียกว่า "นักมุจตะฮิด" นั่นเอง
และสำหรับคนเอาวาม (ชาวบ้านสามัญชนธรรดาทั่วไป) นั้น, วาญิบต้องมีบุคคลที่เขา (คนเอาวาม) จะต้องยึดในความเข้าใจของเขา (นักมุจตะฮิด) เพื่อเป็นแนวในการปฏิบัติศาสนกิจของเขา (คนเอาวาม) เอง และเขาผู้นั้น (บุคคลที่เขาจะยึดนั้น) จะต้องเป็นบุคคลอันเป็นที่ยอมรับกันอยู่แล้วในโลกอิสลาม
และพวกเขา (บุคคลที่เขาสมควรยึดถือความเข้าใจของเขา) นั้นก็คือ บรรดาอิมามมัฑฮับทั้งสี่ และบรรดาอิมามที่สังกัดในแต่ละคนมัฑฮับจากทั้งสี่ เพราะมัฑฮับทั้งสี่ ถือเป็นทัศนะที่ได้รับความน่าเชื่อถือมากที่สุด
ดังนั้น การตามพวกเขา ย่อมประเสริฐยิ่งกว่าตามบุคคลที่ได้รับความน่าเชื่อถือในการวินิจฉัยน้อยกว่าพวกเขา - วัลลอฮุอะอฺลัม - วัสสลาม
