وهي مسألة عقائدية خطيرة .
ثبت أن ابن تيمية يقول بفناء النار ويدعي أن في المسألة نزاعاً معروفاً عن التابعين ومن بعدهم فيها ، والكل منا يعرف أن هذه المسألة من مسائل العقيدة لأنها لا تذكر في باب الوضوء من كتب الفقه ولا في باب الحيض والنفاس ولا في غير ذلك من الأبواب كالإجارة والنكاح وغيرها !! فإذن هي من مسائل أصول الإعتقاد ومع ذلك جرى الخلاف فيها بين ابن تيمية وتلميذه ابن القيم من جهة وبين الألباني من جهة أخرى . وإليك ذلك باختصار :
นี่คือ ปัญหาในเรื่องของอะกีดะฮิที่ถือว่าอันตรายมาก.
แท้จริงท่านอิบนุ ตัยมียะฮฺ ได้ยืนยันถึงคำกล่าวของท่านในเรื่องการดับสูญของนรก แท้จริงมัสอะละฮฺนี้เป็นที่รู้กันว่ามีการถกเถียงกันมาตั้งแต่สมัยตาบิอีนและกลุ่มชนหลังจากนั้น และเราทุกคนก็ทราบกันดีว่าแท้จริงแล้วมัสอะละฮฺนี้ เป็นมัสอะละฮฺที่เกี่ยวกับอะกีดะฮฺ เนื่องจากมัสอะละฮฺนี้ไม่ได้ถูกกล่าวขึ้นในเรื่องของการอาบน้ำละหมาด จากตำราฟิกฮฺ แล้วก็ไม่ได้ถูกกล่าวถึงในเรื่องของเฮด , นิฟาส , และก็ไม่ได้ถูกกล่าวถึงในเรื่องอื่นๆ เช่นกัน อาทิ ในเรื่องของการเช่าจ้าง , การนิกะฮฺ และอื่นๆ .... ดังนั้นแน่นอนว่า นี่คือมัสอะละฮฺที่เกี่ยวข้องกับหลักการยึดมั่น และในนเรื่องดังกล่าวนี้ ได้มีการขัดแย้งกันระหว่างทัศนะของฝ่าย ท่านอิบนุ ตัยมียะฮฺและอิบนุก็อยยิม (ลูกศิษย์ของท่าน) กับ ทัศนะของฝ่ายท่านเชค อัลบานีย์ ซึ่งพอจะสรุปคร่าวๆ ได้ดังนี้..
