^_^ต่อกลอนซ้อนภาพ^_^

[little cat]

คิดถึงบอร์ดนี้จัง แต่ยังไม่มีเวลาแต่งเลย

ตอนนี้การบ้านเยอะมากๆ สอบเสร็จก็ยังต้องเข้าเรียนต่ออีก

ไม่รุจะได้ปิดเทอมกับเขาหรือเปล่า

[little cat]

อันความรักของฉันที่ได้พบ
ประสบสุขทุกข์เผาร่วมมาหนา
มิเคยลืมทุกช่วงห้วงเวลา
ยามเธอมาเติมเต็มห้องหัวใจ

มาวันนี้ถึงคราวจำต้องจาก
มิอยากพรากความสุขให้ไปไหน
แต่เป็นเพราะเธอนั้นยังมีใคร
อยู่ในห้องหัวใจใครอีกคน

ความจริงใจที่ฉันคิดว่าได้รับ
ฉันอับจนจะให้กลับมาอีกหน
ด้วยเธอนั้นมอบรักให้ใครอีกคน
ฉันต้องทนเจ็บปวดกับน้ำตา

ฉันเจ็บปวดรวดร้าวแทบขาดใจ
เธอรู้ไหมฉันพร่ำบอกถวิลหา
ถึงวันนี้จำต้องร้างห่างไกลตา
ภาพนานามิเคยเลือนเตือนฉันเลย

จงกลับไปดูแลเขาให้ดีดี
อย่าให้มีสิ่งใดต้องเปิดเผย
ว่าฉันนั้นยังเป็นคนที่คุ้นเคย
โดยที่เขามิรู้เลยอาจปวดใจ

หากวันใดเธอนั้นอยากหวนกลับ
ฉันจะจับใจความให้ปราศรัย
ว่าเธอนั้นควรเลือกคนหนึ่งคนใด
อย่าได้ทำแบบนี้อีกเลยคนดี

"อยากย้ำเตือน ว่าฉัน จำต้องจาก
มิอยากพราก ความรัก และถอยหนี
แต่ตราบใด ที่เธอ นั้นยังมี
เขาคนนี้ ฉันขอไป อย่าโทษกัน"

[little cat]

ช่วงนี้ยังสอบ ยังเคลียร์งานไม่เสร็จ เรียนควบอ่ะค่ะ เลยยังไม่ว่างมาป่วน มาบอกเล่าแค่นี้ค่ะ ไปแระ อิอิ

[little cat]

[ILHAM]

ขอต่อของแมวน้อยแล้วกัน

หากว่าเธอ ยังลืม กันไม่ได้
แล้วมาทำ หลายใจ ไม่ทิ้งฉัน
อยากบอกเธอ ให้รู้ ว่าซักวัน
จะตัดมัน โยนไป ให้ไก่กิน

[Andalus]

ไม่อยากเล่นของสูงเหมือน Big Ass


ขอเป็น Clash  เช็ดน้ำตาจะได้ไหม


ขอเป็น กบ ในกะลาก็พอใจ


แล้วฉันจะเป็นใครในใจเธอ

[little cat]

คำว่าห่วงเธอมอบให้กับฉัน แต่คำว่ารักนั้นเธอคงมอบให้กับเขา
ถึงแม้ฉันจะลาไปจากคำว่าสองเรา ยังไงเธอก็ยังมีเขาที่รักเธอมากอยู่ทั้งคน

ฉันไม่รู้ไม่เข้าใจกับเรื่องทุกๆสิ่ง เธอยังคงนิ่งเฉยไม่บอกความใดๆกับฉันสักหน
และเธอก็ปล่อยให้ฉันและเขาต้องเจ็บปวดทุกข์ทน ฉันคนนี้ขอเสียสละไปเองเพื่อเธอสองคนจะได้สบายใจ

ฉันขอมาอัฟเธอทั้งสองสำหรับทุกๆอย่าง หากบางเวลาที่ฉันนั้นทำให้เธอทั้งสองต้องหวั่นไหว
ฉันคนนี้คงถึงเวลาที่ต้องขอไป และจะอยู่เป็นกำลังใจเคียงข้างเธอหากเธอเจ็บปวดหรือไม่มีที่ไป

"ได้โปรดอย่าตัดขาดน้องสาวคนนี้ไปเลยนะคนดี ฉันอยากมีพี่ที่ดีๆอีกสักคนจะได้ไหม
ยามเธอบอบช้ำเจ็บปวดและไม่มีใคร น้องสาวคนนี้รับได้ทุกสถาณการณ์....."

[little cat]

ได้โปรดอย่าเก็บฉันไว้
เพียงเพราะสงสาร
ถ้อยคำหวานหวาน
จงเก็บมันไว้ให้เขาคนนั้น
คำว่ารักของเธอนั้น
ฉันยังมิเคยลืมกัน
คำคำนั้นมีค่ามากสำหรับฉัน
และฉันจะไม่มีวันลืมเลย…….

[little cat]

[nada-yoru]

 salam





เกินกว่ากลอนบทใดจะพรรณนาเจ้าได้เลย นอกจาก...เหมี้ยววววว... 
 



"ชีวิตนี้มีสองแพร่งแย้งกันอยู่
หนีหรือสู้คดหรือซื่อร้อนหรือหนาว
ไหวหรือนิ่งจริงหรือฝันสั้นหรือยาว
ดำหรือขาวดีหรือเลวจริงหรือนาน"

(จากไบรุยาต ฉบับแปลโดย แคน สังคีต)

กลอนที่ยกมาช่างเข้ากับหน้าตาของแมวในรูปมากเลยว่ามั้ยคะ...
ยิ้มเข้าไว้ลูกแม่...ยิ้มเข้าไว้...


"ยิ้มให้ความผิดหวังอย่างคนคุ้นเคย
ยิ้มให้ความมืดมนอย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อนเก่า ที่เราต้องเจอะ...เจอกันมานานแสนนาน

ร้องไห้ให้กับมันช่างดูง่ายดาย
เหมือนมันไม่ท้าทายเท่าเรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้มได้...
ให้ราคามันเท่ากัน...ยิ้มให้มันก็พอ

ฉัน...ไม่ได้แข็งแรง ไม่ได้มั่นคง...สักเท่าไร
แค่รู้ว่าบางที แอบยิ้มตอนที่เสียใจ
เหมือนอะไรก็ง่ายขึ้นมา..."




 

ยิ้มได้รึยังคะ...ยิ้มนิดนึง...ยิ้มหน่อยนะ...ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม...

 

ปล.อยากร่วมแต่งกลอนด้วยคน แต่ช่วงนี้ใจมันยังหวานไม่พอค่ะ...อิอิ...
เต่าปีนต้นตาลได้สำเร็จเมื่อไหร่ แล้วจะเอาน้ำตาลสดๆจากต้นมาฝากที่บอร์ดนี้นะคะ
(กลัวว่าถ้าแต่งตอนนี้ มีหวังกลอนที่อยากให้หวานอาจจะขมอมเปรี้ยวอ่ะสิคะ )

วัสลามุอะลัยกุมค่ะ

[subson]

รู้สึกเหมือนบางอย่างขาดหายไป 

ความเหงาคลานเข้ามา พร้อมๆการจากไปของเธอ

ในความจิงเธออาจจะกำลังร้องให้  แต่ในความฝันเธอยังส่งยิ้มไม่ขาดสาย

ในความจริงเธอเริ่มแก่ขึ้นทุกวัน แต่ในความฝันเธอยังสดใสเหมือนเดิม

ในความจิงเธอลืมกันไปแล้ว  ในความฝันเรายังไม่ลืมกัน

ในความจิงเธอเกลียด เธอเบื่อ เธอไม่อยากคุย    ในความฝันเธอไม่ว่าง เธองานยุ่ง เธอนอนอยู่

โอ้สุดที่รักของฉัน  ที่ผ่านมาทั้งหมด ฉันขอโทษ หากมีอะไรที่ทำลงไป ซึ่งอาจกระทบกับความรู้สึกของเธอ

และขอบคุนที่ครั้งหนึ่ง เธอทำให้ฉันมีความสุข ความสุขที่ชีวิตนี้ไม่เคยเจอมาก่อน

ขอบคุนจิงๆ   แม้วันนี้ในความจิง เราจะเป็นเส้นขนาน แต่ในความฝันเธอยังอยู่กับฉัน
ตลอดไป


ฝึกร่ายกะเค้ามั่ง  พอไปได้มั้ยอาจารย์แมว

[little cat]

 salam

[khata]

[font=Verdana]เมื่อวานอ้อมแขนเคยอบอุ่น
 ตักเคยคุ้นที่หนุนยามอ่อนล้า
ปากกระซิบพร่ำรัก พันวาจา
 แววตาหวานสื่อ ข้อความ ข้างในใจ


พรุ่งนี้อ้อมอกคงเป็นอื่น.
.เหลือเพียงซากวันคืนที่ห่างเหิน

ความปวดร้าวคือสิ่งที่ต้องเผชิญ

พร้อมกับการก้าวเดินเพียงลำพัง[/font]

[nada-yoru]

                 
                 

                         คิดถึงเธอเพียงไรก็ไม่รู้
                   ลองคิดดูเอาสองคูณ เอาศูนย์หาร
                   ผลลัพธ์นี้คือความคิดถึงตลอดกาล
                     นานเท่านานเพียงใดไม่เคยลืม


                               

                             (ของเพื่อนเพค่ะ)

[nada-yoru]

                 

                    เจ้านกน้อย ลอยฉลุย บนปุยเมฆ
                   เจ้าช่างเสก ช่างสรรค์ ในงานศิลป์
                     จึงปล่อยอึ จากฟากฟ้า มาสู่ดิน
                   เกิดภาพศิลป์ บนผืนผ้า หน้าเราเอย


                               

                                (ของเพื่อนเพ)