และคืนวันที่ 4 เมษา นั้นเอง ฉันได้รับอิสลามผ่านสายโทรศัพท์กับเธอ ซึ่งในขณะนั้นเราเป็นเพียงแค่คนรู้จักกัน ตอนนี้เรากลับมาสถานะเดิมแล้วจริงๆหรือ
วันที่ 5 เมษาก็เป็นอีกวันที่ฉันไม่มีใคร(ไม่มีใครว่าง) ก็ได้เธอไปเป็นพยานในการรับอิสลามให้กับฉัน ณ สถานที่แห่งนั้น กับอาจารย์บรรจง บินกาซัน นี่ก็จะครบปีแล้วสินะ
มุอัลลัฟผู้อ่อนแอคนนี้อยากจะเข้มแข็ง และเป็นเด็กดีของอัลลอฮฺตลอดไป การบอกเรื่องราววันนี้อาจจะเป็นการกล่าวลาของไอดีที่ชื่อ "แมวน้อย" เพราะจากนี้ไปฉันจะต้องเผชิญอะไรกับอีกมากที่ใครๆก็คงจะคาดไม่ถึง แต่ฉันรู้ตัวดีว่าฉันควรจะต้องทำอย่างไรบ้าง
อีกไม่นานนี้ ฉันจะขอเป็นนักเรียนศึกษาเว็บนี้อย่างเงียบๆ ฉันไม่ได้หายไปไหน ฉันยังจะอยู่กับเพื่อนๆพี่น้อง ณ ที่ตรงนี้แหละ หลังไมค์โทรศัพท์ก็อาจไม่มี คงเหลือไว้แต่เมล์ที่เน็ตเข้าได้บ้างไม่ได้บ้าง
มันหมดเวลาความสดใสของฉันแล้ว ใกล้ถึงวันเผชิญชะตากรรมของฉันเต็มที ฉันคงต้องไป อัลฮัมดุลิลละฮฺ สำหรับช่วงเวลาอันแสนดีจากทุกๆคน
ปล.อิลฮาม ศิลปนิพนธ์ที่คุยกันไว้ ก๊ะรุตัวดี ว่าก๊ะไม่มีวันได้ทำมันในปีนี้ แต่ก๊ะอยากจะทำให้เพื่อน ช่วนเพื่อนก่อนที่ตัวเองจะต้องจากไป ไม่อยากทิ้งเพื่อนไปให้รับภาระกันเองโดยไม่มีก๊ะ จะพยายามเต็มที่เท่าที่ทำได้ตราบที่เรายังอยู่ ขอบคุณ ญาซากัลลอฮูคอยรอนที่จะช่วย อีกครั้ง
....ได้โปรดอย่าสงสัย ขอให้รับรู้แค่นี้ก็พอ หากเป็นห่วงก็ขอบคุณทุกคน ไม่อยากหายไปอย่างเงียบๆ เลยอยากเกริ่นลาด้วยอาลัยซักครั้งก็ยังดี....
"รักทุกคน สังคมที่อบอุ่นของฉัน เมื่อถึงเวลา ฉันคงต้องไป ณ ที่จากมา"
เมื่อแสงสว่างส่องมา ความกลัวในความมืดจักมลายหลายพลัน
ความฝันจะกลายเป็นจริงในพริบตา
แสงดวงดาวที่เคยงามจับตาจะหายไปพร้อมแสงตะวัน
ไม่มีอะไรที่ได้มาและไม่เสียไป
ไม่มีอะไรที่เสียไปและไม่ได้อะไรกลับมา
โลกหมุนเวียนกาลเวลาผันผ่าน
ชีวิตจะมืดมนแค่ไหน หรือจะมองไม่เห็นใครสักคนเคียงข้างกาย
และไม่ว่า เราจะสูญเสียอะไรๆไป แต่เราจะไม่ยอมสูญเสียรอยยิ้มที่มั่นใจและสดใส กับเสียงหัวเราะไปจากหัวใจ
ให้กับความแพ้พ่าย และความอ่อนแอที่มาทักทายแค่ไม่กี่เสี้ยววินาที
ความอ่อนแอและความแพ้พ่ายจะอยู่กับเราเท่าที่เราต้องการให้มันอยู่
ปล.พี่ยังอยู่เป็นกำลังใจให้เด๊ะแมวน้อยเสมอนะคะ ....
มีอะไรติดต่อพี่มาได้เสมอน่อ แล้วพ่จะกริ้งไปหา อินชาอัลลอฮฺ....
"อย่ายอมหมดหวัง"
"Don't give up"
วัสลามค่ะ
