บันทึกวันที่ 9 รอบีอุอาเคร ฮ.ศ. 1428 มาเขียนบันทึกซักหน่อย
.......
ผมเปรียบการเข้ามาในเว็บนี้ ก็เหมือนกับการเรียนในมหาวิทยาลัยเปิด...... ที่ผมได้ลงทะเบียนเรียน และได้ลงรายวิชาเลือกเสรี เข้าเรียนแบบเข้าฟัง sit in โดยไม่ต้องการเกรด การเรียนศาสนานั้นยังงัยก็ต้องเรียนจนตายอยู่แล้ว แม้เราอาจจะพลาด ที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยระบบปิดไม่ได้ (เพราะหลงไปเรียนอย่างอื่น ไม่ได้เรียนสายศาสนาโดยตรง) ก็ไม่รู้จะเสียใจเศร้าใจไปทำไม ย้อนอดีตอะไรไม่ได้
.......
การอยู่ในห้องเรียน (เว็บนี้) ก็สามารถเลือกรับฟังคำบรรยาย การอภิปราย การนำเสนอประเด็นต่างๆ
......และต้องขอบคุณ คุณ (.....ที่ลบไป) ที่ใจดีให้โต๊ะเรียนพิเศษ สมุดบันทึกเล่มใหม่ แต่ผมก็อยากจะอยู่ในห้องเรียนห้องนี้ อยากนั่งแช่ ขี้เกียจลุกไปไหน เพราะว่า
บางทีการที่เราอยู่ในห้องนี้ บางครั้งเราเหลวใหล แอบคิดเหม่อลอย แอบเขียนบันทึกอะไรเล่นๆ ถึงอาจจะเหลวไหลเที่ยวขีดเขียนแต่อาจจะไม่บ่อยหนัก
.......
บางครั้งก็อยากซุกซนแอบดูบันทึกเพื่อนในห้องคนอื่นๆ ด้วย แต่หูก็ยังฟัง บางครั้งเมื่อนักเรียนคนหนึ่งคนใด หรือนักเรียนหน้าใหม่มานำเสนอ โดยมีประเด็นการอภิปรายที่เขาได้อภิปรายกัน ประเด็นดังกล่าวโดนใจก็จะฟังอย่างตั้งใจ บางครั้งโดนใจมาก ก็ยกมือร่วมอภิปรายด้วย
........
บางครั้งอาจารย์หรือผู้รู้ที่เข้ามาบรรยายหลายๆท่านอาจจะนึกสนุก อยากมาอ่านบันทึกของเรา ก็ได้เพราะอยู่ในห้องเรียนที่เปิด ใกล้กันไม่ปิดบัง
........และบางครั้งการเขียนนั้นไม่ค่อยถูกต้องนัก
อาจารย์อาจจะ บ่น รำพึง รำพัน ออกมาเป็นบันทึก 
ให้เราได้รับฮิกมะห์ หรือ วิทยปัญญา
........
การ บ่น รำพึง รำพัน ออกมา ของผู้รู้นั้นย่อมไม่ธรรมดาแน่ เพราะผู้รู้นั้นต้องมีความรู้มากกว่านักเรียนอยู่แล้ว ให้เราได้รับฮิกมะห์ หรือ วิทยปัญญา
วันนี้แค่นี้ก่อนครับ
วัลลอฮ์ฮุอะลัม