ขอบ่นมั่งนะ วันนี้ไปสอนนักเรียนประถมมา ขอบอกว่าสอนวันนี้แล้ว มันรู้สึกท้อไม่อยากเป็นครูแล้ว เด็กซน ยิ่งกว่า...ซะอีก ไม่ไหว แต่ในความซนก็ยังซ่อนความน่ารัก เด็กยังไงก็เด็ก ไร้เดียงสา ไม่แสแสร้ง ไม่โกหก ไม่ตอแหล น่ารัก ความเหนื่อยหายไป เพราะความน่ารักของเด็กนี่แหละ คิดไปคิดมา ยังไงเราก็อยากนำความรู้ที่ได้เล่าเรียนมาไปเผยแพร่ แต่จะมีโอกาสนั้นหรือป่าว มันอยู่ที่ตักเดรแล้วหละ ยังไงวอนขอดุอาห์ให้กันบ้างละกันเนอะ ไปละแล้วจะเข้ามาบ่นใหม่ เข้ามาเวปนี้แล้วรู้สึกสบายใจ
