salam
ญะซากัลลอฮุคอยรอนค่ะท่านอาจารย์
เกียรติยศ ชื่อเสียง เป็นของร้อน
ได้มาก็ต้องดิ้นรนรักษามันเอาไว้กับตัวสุดชีวิต
กลัวว่าจะสูญเสียมันไปในสักวัน...
และมักจะหอมหวานเสมอสำหรับผู้ที่ต้องการความอบอุ่นจากภายนอก
แม้รู้ดีว่ามันอาจจะเผาตัวเองให้หลอมละลายก็ยอม
เพราะอยากลิ้มลองรสชาติของมันสักครั้ง...
มีแค่น้ำที่จะดับไฟได้ เพราะหากใช้ลมเข้าสู้ ลมก็จะช่วยพัดกระพือ
โหมไฟให้ลุกท่วมกาย วอดวายกันไปทุกหย่อมหญ้า...
ร้อนกันทั่วบริเวณ ไม่เว้นแม้กระทั่งตัวของผู้ที่ครอบครองวัตถุความร้อนที่ว่า
ไฟจะให้ความอบอุ่นในวันหนาว หากอยู่ห่างแต่พอประมาณ
แต่หากใกล้จนเกินไป...ที่อุ่นนั้นมันก็จะกลายเป็นร้อนจนเกินทน...
...ด้วยไมตรีจิตค่ะ...
หากผิดพลาดประการใด โปรดชี้แนะด้วยนะคะ
เพราะว่าตัวเรานั้นไซร้ อ่อนแอเหลือเกิน...
วัสลามุอะลัยกุม
^__________^
