วันอีดนั้นกว้างขวางสำหรับผู้มีความผูกพันกับอัลเลาะฮ์

[al-azhary]

Tweet

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيْمِ

ท่านอิมามอิบนุอะฏออิลลาฮ์  ได้กล่าวไว้ในฮิกัมของท่านว่า

وُرُوْدُ الْفَاقَاتِ أَعْيَادُ الْمُرِيْدِيْنَ

“การมีมาซึ่งความรู้สึกอ่อนแอและต่ำต้อย(ต่ออัลเลาะฮ์) เป็นวันอีดสำหรับบรรดาผู้ที่ปรารถนา(เดินทางสู่พระองค์)”

คำว่า “อีด” หมายถึง  สิ่งที่หวนกลับไปยังมนุษย์ไม่ว่าจะเป็นความปีติยินดีหรือความเบิกบานใจ  ดังนั้น "อีดสำหรับคนเอาวามทั่วไป"  คือความปิติยินดีที่ร่างกายและอารมณ์ของพวกเขามีความสุขด้วยการดื่มและรับประทาน  ส่วน "อีดคนที่ปรารถนาเดินทางไปยังอัลเลาะฮ์" นั้น  พวกเขาจะมีความปิติยินดีด้วยรำลึกอัลเลาะฮ์และผูกพันอยู่กับพระองค์

อนึ่ง  ความต้องการ  ความอ่อนแอ  และความต่ำต้อยของมุสลิมีนที่มีต่ออัลเลาะฮ์นั้น  เป็นคุณลักษณะที่ติดตัวพวกเขาอยู่ตลอดเวลา  ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพใดหรืออยู่ในช่วงเวลาใดก็ตาม

ในบางครั้งคนเราอาจจะลืมทาสแท้ของตนเองที่มีความอ่อนแอและต่ำต้อย  ดังนั้นสิ่งอำนวยสุขต่าง ๆ ในวันอีด  ไม่ว่าจะเป็นการกิน  การดื่ม  สวมเสื้อผ้าใหม่ ๆ อย่างสวยงาม  อาจจะทำให้เขาลืมอัลเลาะฮ์ตะอาลา  เพราะพวกเขาอาจจะลืมไปว่า  ความจริงแล้วพวกเขามีความต้องการไปยังพระองค์  เนื่องจากพระองค์เท่านั้น  ที่ให้พวกเขารับประทานอิ่มหนำสำราญ  พระองค์เท่านั้นได้ให้พวกเขาได้สวมใส่อาภรณ์  และพระองค์เท่านั้นที่ประทานความอำนวยสุข

ดังนั้นความรู้สึกต่ำต้อยและมีความเป็นทาสบ่าว  จะทำให้เขารำลึกถึงอัลเลาะฮ์เสมอ  ไม่ว่าวันใด  เวลาใดที่ทำให้บ่าวรำลึกถึงพระองค์  รำลึกถึงโลกอาคิเราะฮ์  นั่นแหละคือความสุขที่เป็นช่วงเวลา “แห่งวันอีด” สำหรับผู้ที่มีหัวใจความผูกพันอยู่กับพระองค์เสมอนั่นเอง

แล้วจะไปแปลกอะไร  ที่พี่น้องมุสลิมที่ยังมีชีวิตอยู่จะไปเยี่ยมพี่น้องมุสลิมที่กุบูรในวันอีด  เพื่อหัวใจได้รำลึกถึงความตาย  รำลึกถึงตัวตนที่แท้จริงที่อ่อนแอและต่ำต้อย  และผลักดันให้เขารำลึกถึงอัลเลาะฮ์ตะอาลา  เพื่อเป็นรางวัลแห่งวันอีดสำหรับ "หัวใจอ่อนน้อม"  ไม่ใช่แค่วันอีดสำหรับ “ร่างกายที่สุขสำราญ” เพียงภายนอกเท่านั้น

วัลลอฮุอะลัม

[nada-yoru]

 salam

ญะซากัลลอฮุคอยรอนค่ะ

ขออัลลอฮฺทรงตอบแทน

วัสลามุอะลัยกุมวะเราะมาตุลลอฮฺวะบาเราะกาตุ

 

[al-firdaus~*]

แล้วจะไปแปลกอะไร  ที่พี่น้องมุสลิมที่ยังมีชีวิตอยู่จะไปเยี่ยมพี่น้องมุสลิมที่กุบูรในวันอีด  เพื่อหัวใจได้รำลึกถึงความตาย  รำลึกถึงตัวตนที่แท้จริงที่อ่อนแอและต่ำต้อย  และผลักดันให้เขารำลึกถึงอัลเลาะฮ์ตะอาลา  เพื่อเป็นรางวัลแห่งวันอีดสำหรับ "หัวใจอ่อนน้อม"  ไม่ใช่แค่วันอีดสำหรับ “ร่างกายที่สุขสำราญ” เพียงภายนอกเท่านั้น

ซุนนะฮ์หนึ่งในวันอีดคือการเยี่ยมเยียนญาติพี่น้อง

เราไปกุบูรในวันอีด ถือว่าไปเยี่ยมเยียนญาติพี่น้องของเราเช่นกัน แค่เพียงว่าเขาเหล่านั้น กลับคืนสู่อัลลอฮ์ตะอาลาก่อนเราเท่านั้นเอง

วันอีดนั้นกว้างขวางสำหรับผู้มีความผูกพันกับอัลลอฮ์ จริงๆค่ะ

[al-firdaus~*]

การรำลึกถึงอัลลอฮ์ตะอาลานั้น เราทำได้ทุกวันทุกเวลา
หากแม้นว่าจะมีใครมาหักห้ามเรามิให้รำลึก...เนื่องเพราะวันและเวลานั้นๆ (บางครั้งหาว่าเราทำบิดอะฮ์ซะอีก อันนี้น่าเศร้า )
นอกเสียจากว่า จิตใจของเขาผู้นั้นได้เปิดกว้างเพื่อดุนยา แต่กลับคับแคบให้กับการรำลึกถึงอัลลอฮ์ตะอาลา

 

[little cat]

 salam