เลือกโน๊คบุ๊คซักเครื่องหนึ่งมาใช้งาน
ดูๆแล้ว เหมือนเลือกคู่ชีวิตยังงัยยังงั้น
ใช้เอเซอร์ค่ะ
ตอนแรกได้มาแล้ว อยากเปลี่ยนใช้ โซนี่ เพราะสวย ลูกเล่นก็โอเค แม้จะแพงกว่าก็ตาม
อยากได้ อยากเป็นเจ้าของ กินไม่ได้นอนไม่หลับ ละเมอ จะเอา จะเอา
แต่นานวันเข้าได้อยู่กับเอเซอร์ตัวนี้ รู้สึกผูกพัน แถมยังใช้งานได้ดี
ก็คิดว่า จะใช้กันไปจนเละกันไปข้างหนึ่ง
หากมีเครื่องใหม่ก็คงเป็นเลือกเอเซอร์เหมือนเดิม อาจเปลี่ยนแปลงรุ่น หรือสเป็คเท่านั้น
เขาเรียกว่า รักแท้แพ้ใกล้ชิด (พยายามให้มันเกี่ยวกันค่ะ เอเซอร์กะคู่ชีวิต) 
ก๊ะพูดได้โดนใจจังเลยค่ะ...เพราะข้าน้อยเองตอนเลือกซื้อโน้ตบุ๊คเครื่องแรก
ในชีวิตคิดหนักมากค่ะว่าจะเอาอะไรดี เดินเข้าไปในร้าน
มันละลานตาไปหมด ยิ่งรูปลักษณ์มิต้องพูดถึงเลยค่ะ
ได้รุ่นพี่ใจดีพาไปดูและแนะนำ พี่เขาถามแค่ว่าจะเอาไปทำอะไร
แล้วจะเรียนต่อด้านไหน...เป็นคนนิสัยอย่างไร...ถามหมดเลยค่ะ...
ถามโน่นถามนี่จนพี่เขาบอกว่า ลองไปจับเจ้าแบรนด์ผลไม้ดูสิ
ตอนไปยืนดู ไม่เคยรู้จักไม่เคยเห็นหน้าตาเจ้านี่มาก่อนเลยค่ะ...
หน้าตามันเรียบๆแต่ดูดีใช่หยอกเลยค่ะ...ปิ๊งเลยค่ะ...
แต่พอดูราคา ชะงัก กลืนน้ำลายลงคอ...เพราะเกินงบประมาณไปมิใช่น้อย
แอบคิดหนัก แรกๆได้แต่มองไม่กล้าแตะเลยค่ะ กลัวของเขาจะมีรอยขีดข่วน
เดี่ยวพังขึ้นมาล่ะเสียหายหลายแสนเลย...
แต่พี่เขาบอกว่าเจ้านี่กำเนิดมาเพื่องานที่ข้าน้อยเรียนโดยเฉพาะ...
แต่ถ้ามีปัญหาเรื่องเงิน มองหาอย่างอื่นก็ได้...คอมฯทุกเครื่องมีดีแตกต่างกันไป
แล้วแต่ว่าเขาสร้างมาเพื่อจุดประสงค์อะไร...อย่ายึดติดที่ยี่ห้อ
แต่ให้มองหาว่าจะใช้อะไรกับมัน มันเข้ากับเราได้มากน้อยแค่ไหน
ซื้อไปไม่ได้ดั่งใจเดี๋ยวก็อยากเปลี่ยนอีก...หรือเจอรุ่นใหม่ๆเข้ามา
แล้วจะส่งเจ้านี่เข้าโกดังอีก...ได้ยินดังนั้นก็ไม่คิดหนักแล้วค่ะ
เอาเงินส่วนตัวบวกกับงบที่ได้มาบวกกัน(ตอนนั้นกินไข่ไปเป็นเดือนเลยค่ะ เหอๆ)
ซื้อเจ้าลิงลมโดยไม่เหลียวยี่ห้อใดเลยค่ะ...
แบบว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ช่าง เพราะว่าคอมฯของข้าน้อย
ตอนนั้นมีคนใช้น้อยมาก เพื่อนที่รุ้จักกันไม่มีใครซื้อกันสักคน เราใช้คนเดียว
และที่สำคัญข้าน้อยไม่เคยใช้มันมาก่อนเสียด้วย พี่เขาก็เลยบอกว่า
เดี๋ยวซื้อไปก็ไปทำความรู้จักกับมันเอาเอง มันไม่ดื้อไม่ซนหรอก...
พร้อมกับแนะนำวิธีใช้ข้ันพื้นฐานให้ด้วยค่ะ...ลงโปรแกรมให้เสร็จสรรพ
ได้มากอดอยู่เกือบห้าปี ไม่เคยเสียใจ ไม่เคยเหลียวหารุ่นใหม่หรือยี่ห้ออื่นๆ
อีกเลยค่ะ...เพราะว่าผูกพันและได้เรียนรู้ระบบจากเจ้าลิงลมมาตลอดค่ะ
ตอนมันป่วย ตอนนั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับกระสับกระส่าย
กัดฟันเอาไปส่งซ่อมอยู่หนึ่งสัปดาห์ ถวิลหาด้วยความคิดถึงอย่่างแรงค่ะ...
ปกติจะเช็คตลาดเรื่องคอมฯและเครื่องใช้ไฮเทคต่างๆอยู่เสมอ
เพราะว่าเกี่ยวกับเรื่องเรียน...แต่ก็ยังรักเจ้าลิงลมไม่เสื่อมคลายค่ะ...
ทิ้งไม่ลง...กลัวว่ามันจะเสียอีกรอบด้วยซ้ำไปค่ะ...
คราวนี้คงไม่มีปัญญาซ่อมแน่ๆ..เพราะมันก็แก่ใช้ได้แล้วค่ะ...
ประคับประคองกันไปไม่ให้ป่วยค่ะ...
(ให้พูดเรื่องคอมฯลูกรักอย่างลิงลมนี่พร่ามได้ยาวเชียวค่ะ...เหอๆ...คนมันรักค่ะ)
และก็คิดไม่ต่างกับก๊ะตรงที่ว่า...หากมันเสียไปไม่อาจซ่อมได้
ก็อยากซื้อยี่ห้อผลไม้นี้อีกค่ะ แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า...
คราวนี้เงินตัวเองล้วนๆ ไม่รู้ว่าจะอดข้าวหรือกินไข่ไปอีกกี่เดือน...555
